Τα δέκα του χρόνια στη δισκογραφία γιορτάζει ο συνθέτης Δημήτρης Μαραμής στο Gazarte τη Δευτέρα 24 Νοεμβρίου. Δέκα χρόνια «Με ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής…», όπως είναι ο ακριβής τίτλος της μουσικής παράστασης όπου θα παρουσιαστεί ένα οδοιπορικό από τον «Σκοτεινό έρωτα» (2004) έως την τελευταία δισκογραφική δουλειά του με τίτλο «Αισθηματική ηλικία» (2014). Επτά άλμπουμ όπου ο Δημήτρης Μαραμής έχει καταθέσει και εδραιώσει το προσωπικό του συνθετικό στίγμα. Ο Δημήτρης Μαραμής γράφει μουσική για συνειδητοποιημένους ακροατές. Σε αυτούς απευθύνεται και αυτούς αγγίζει. Τα τραγούδια στο Gazarte θα ερμηνεύσουν οι Βικτωρία Ταγκούλη, Ζαχαρίας Καρούνης, Κορίνα Λεγάκη και Θοδωρής Βουτσικάκης, ενώ δεν θα λείψουν και τα ορχηστρικά κομμάτια του. Συμμετέχει ο σολίστ στο τσέλο Αλέξανδρος Μποτίνης.
Πώς έχετε σχεδιάσει τη μουσική παράσταση «Με ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής»;
«Στο Gazarte θα έχω τη χαρά να φέρω στη σκηνή τέσσερις αγαπημένους και ταλαντούχους ερμηνευτές με τους οποίους έχω συνεργαστεί στο παρελθόν και που ο καθένας έχει διαγράψει τη δική του ιδιαίτερη πορεία στη μουσική σκηνή: τη Βικτωρία Ταγκούλη, τον Ζαχαρία Καρούνη, την Κορίνα Λεγάκη και τον Θοδωρή Βουτσικάκη. Θα παρουσιάσω επιλογές τραγουδιών και ορχηστρικών κομματιών από τους επτά προσωπικούς μου δίσκους, που καλύπτουν δέκα χρόνια δημιουργικής πορείας: από τον «Σκοτεινό έρωτα» (2004) έως την τελευταία δισκογραφική δουλειά «Αισθηματική ηλικία» (2014). Μια μουσική σπουδή επάνω στη μέθη της ηδονής και στο ερωτικό πάθος που βασίζεται στον ποιητικό λόγο παλαιότερων αλλά και σύγχρονων δημιουργών. Η Βικτωρία Ταγκούλη συνεργάστηκε μαζί μου στον δίσκο «Σκηνές από βουβή ταινία», σε στίχους Σωτήρη Τριβιζά, καθώς και σε πολλές ζωντανές εμφανίσεις. Ο Ζαχαρίας Καρούνης στον δίσκο «Τα υλικά των μυστικών», σε στίχους Μάνου Ελευθερίου και Μιχάλη Γκανά. Η Κορίνα Λεγάκη ήταν η ερμηνεύτρια στον δίσκο «Ταγκό για τρεις», σε ποίηση Καρυωτάκη και στίχους Μιχάλη Γκανά, ενώ ο Θοδωρής Βουτσικάκης είναι ο ερμηνευτής στην «Αισθηματική ηλικία». Θα συμμετέχει ο σολίστ στο τσέλο Αλέξανδρος Μποτίνης».
Η ηλικία έχει αισθήματα ή τα αισθήματα έχουν ηλικία;
«Στοχεύσατε στην καρδιά του θέματος. Τα αισθήματα δεν έχουν ηλικία. Το αίσθημα είναι αγέραστο, γεννιέται ακόμη και σε ένα βιολογικά γηρασμένο σώμα με την ίδια ένταση που μπορεί να γεννηθεί και σε κάποιο νεανικό. Το θέμα είναι αν ο άνθρωπος, επηρεασμένος από την ηλικία του και την εξέλιξή του, επιτρέπει στο αίσθημα να τον κατακλύσει, να τον παρασύρει, να τον μεθύσει. Το αίσθημα δεν έχει ηλικία. Γιατί όμως λέμε «αισθηματική ηλικία»; Επειδή υπάρχει μια εποχή αθωότητας που επιτρέπει στα αισθήματα να κυβερνούν τον νου, ανόθευτα, αγνά και αμείλικτα. Συνήθως αυτή η ηλικία είναι η παιδική και η εφηβική, όταν η καρδιά ακόμη παραμένει αγνή και ο νους ελεύθερος. Αυτή η ηλικία όμως θα ήταν πανέμορφο να μην τελειώνει αλλά να εκτείνεται σε ολόκληρη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου. Να μην κατατροπώνεται η αισθηματική ηλικία από το πέρασμα των χρόνων, από τη φθορά του σώματος, από την καθημερινή βιοτική μέριμνα. Η αισθηματική ηλικία είναι μια αφετηρία που μας φέρνει πιο κοντά στην αλήθεια της ανθρώπινης φύσης».
Πώς είναι για έναν συνθέτη να δημιουργεί και να παρουσιάζει το έργο του σε ένα ζοφερό κλίμα όπως αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια;
«Η δημιουργία και η παρουσίαση ενός έργου είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Η δημιουργία, επειδή είναι καθαρά εσωτερική περιπέτεια, δεν είναι τόσο επώδυνη σε σχέση με τις εξωτερικές συνθήκες και το ζοφερό κλίμα. Η μοναδική οδύνη στη δημιουργία είναι η ωδίνη του τοκετού. Γιατί η ίδια η καλλιτεχνική παραγωγή όχι απλώς σου δίνει χαρά και δύναμη, αλλά σε φέρνει κοντά στη θεϊκή σου υπόσταση, καθώς ο άνθρωπος γίνεται ο ίδιος δημιουργός. Η παρουσίαση του έργου σου, όμως, στις συνθήκες που ζούμε σήμερα, δεν γίνεται σε κλίμα ευφορίας. Σε μια εποχή όπου θεσμοί, άνθρωποι και σχέσεις ισοπεδώνονται και μετατρέπονται σε μια αξιοθρήνητη άμορφη μάζα, η μουσική είναι μια ακραία αναγκαιότητα η οποία καταθέτει την πίστη στη ζωή και την ομολογία της πρωτοκαθεδρίας του πνεύματος».

Τελικά τι είναι αυτό που κάνει έναν δημιουργό να έχει σταθερή πορεία όπως π.χ. εσείς; Το ταλέντο, το ένστικτο, η δουλειά;
«Η αγάπη του για αυτό που κάνει. Για έναν δημιουργό που θέλει να αφήσει το στίγμα τουείναι δεδομένονα αφιερώνεται ψυχή τε και σώματι στο αντικείμενό του με τον τρόπο του χειρώνακτα τεχνίτη και του εμμονικού τελειοθήρα. Το ταλέντο θρέφεται από τη δουλειά και οι επιλογές οποιασδήποτε κίνησης έχουν οδηγό το ένστικτο. Αυτά τα τρία πάνε μαζί. Πρέπει να τους ακούς όλους, αλλά στο τέλος να μην ακούς κανένα εκτός από αυτό που λέει δυνατότερα το ένστικτό σου».


Γιατί αποφασίσατε να μελοποιήσετε ποιητές στην «Αισθηματική ηλικία»;
«Ισως είναι ελάττωμά μου, αλλά μου ασκεί έλξη αυτό που είναι δοκιμασμένο και ανθεκτικό στον χρόνο, όπως αυτά τα ποιήματα και οι ποιητές τους. Τα ποιήματα δεν τα επιλέγω εγώ αλλά αυτά εμένα. Ανυποψίαστες στιγμές εκεί που τα διαβάζω γαντζώνονται στη μνήμη μου και κάποιοι στίχοι ξεκόβονται από το ποίημα και «λιποθυμούν» πάνω σε ένα νεφελώδεςμουσικό μοτίβο. Τότε είναι η στιγμή της έμπνευσης. Της πνοής μέσα μου. Τα ποιήματα που είναι μέσα στην «Αισθηματική ηλικία» είναι αμείλικτα όσον αφορά το αίσθημα, το πάθος, τον έρωτα. Τα ίδια τα ποιήματα επιλέγουν τη μουσική μου και φέρνουν τους ποιητές κοντά μου. Με γοητεύει όταν το τραγούδι εμπεριέχει ένα αίνιγμα ή μυστικά σύμβολα και δεν σου αποκαλύπτεται με την πρώτη ακρόαση. Αυτή είναι και η διαχρονικότητα που πετυχαίνει η ποίηση».


Τι σας άφησε η Νέα Υόρκη; Τι εμπειρίες αποκομίσατε;
«Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ από τις τέσσερις συναυλίες μου σε τέσσερα τελείως διαφορετικά μέρη στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης, εντός και εκτός Μανχάταν δηλαδή, είναι η έκπληξη της αποδοχής που είχε η μουσική μου στο αμερικανικό ακροατήριο.Από τη Νέα Υόρκη περνούνοι μεγαλύτεροι μουσικοί του κόσμου. Το κοινό είναι καλλιεργημένο μουσικά. Δεν θα σου χαριστεί εύκολα. Οπότε η εμπειρία αυτής της επαφής μου ξόρκισε πολλούς φόβους και ανασφάλειες».


Ποια ήταν η αιτία και αφορμή να ασχοληθείτε με τη μουσική;
«Αυτά είναι ανεξήγητα πράγματα. Από τη μέρα που μπήκε το πιάνο στο σπίτι, όταν ήμουν παιδί, η μοίρα μου είχε σφραγιστεί. Το πιάνο ήταν η εστία των ονείρων μου πλέον».


Τα επόμενα σχέδιά σας;
«Συνθέτω εδώ και δύο χρόνια τώρα ένα musical-opera το οποίο έχει ολοκληρωθεί και αναζητώ τον κατάλληλο τρόπο ανεβάσματός του. Εχω συναυλίες στο Beton 7 στις 14 και στις 21 Δεκεμβρίου, στο Δημοτικό Ωδείο της Λάρισας στις 31 Ιανουαρίου, στη Βιβλιοθήκη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών στις 6 Φεβρουαρίου και ελπίζω να εξαντληθεί και η δεύτερη έκδοση του βιβλίου-CD μου «Αισθηματική ηλικία» στα βιβλιοπωλεία όπου κυκλοφορεί».

πότε & πού:
Δημήτρης Μαραμής – Δέκα χρόνια | «Με ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής…». Δευτέρα 24 Νοεμβρίου, Gazarte, Βουτάδων 32-34, Γκάζι. Ωρα έναρξης: 21.00. Περισσότερες πληροφορίες: www.gazarte.gr

HeliosPlus