Βασισμένη στην ομότιτλη νουβέλα του Παπαδιαμάντη, η όπερα – μια παραγγελία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στον συνθέτη- ανέβηκε στην σκηνή της Αίθουσας Αλεξάνδρα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών δικαιώνοντας με το παραπάνω τις μεγάλες προσδοκίες που γέννησε ολόκληρο το προηγούμενο διάστημα.
Ορθιοι οι θεατές χειροκρότησαν ολόθερμα την εμφάνιση του Γιώργου Κουμεντάκη στη σκηνή επευφημώντας, παράλληλα, όλους τους συντελεστές της παραγωγής: τον λιμπρετίστα Γιάννη Σβώλο, τον μαέστρο Βασίλη Χριστόπουλο, τον σκηνοθέτη Αλέξανδρο Ευκλείδη, τον σκηνογράφο Πέτρο Τουλούδη.
Πολλά τα χειροκροτήματα και τα μπράβο και για την πρωταγωνίστρια, την μεσόφωνο Ειρήνη Τσιρακίδου που ερμήνευσε τον ρόλο της Φραγκογιαννούς πλαισιωμένη από μια πολυπρόσωπη διανομή και τέσσερα χορωδιακά σύνολα: την ανδρική και την γυναικεία χορωδία της ΕΛΣ υπό την διεύθυνση του Αγαθάγγελου Γεωργακάτου, την Παιδική Χορωδία της Λυρικής υπό την Μάτα Κατσούλη αλλά και το τετραμελές πολυφωνικό σύνολο που συμμετείχε στην παραγωγή.
Εν αρχή ην η μουσική: ο τρόπος με τον οποίο ο Γιώργος Κουμεντάκης συνδύασε την ελληνική παραδοσιακή μουσική με τις πιο γόνιμες αναζητήσεις της σύγχρονης γραφής. Δεν είναι, ασφαλώς, η πρώτη φορά που επιχειρεί την σύζευξη αυτή ο συνθέτης. Την τελευταία δεκαετία αποτελεί τον πυρήνα των δημιουργικών του αναζητήσεων. Εν προκειμένω, όμως, το «πάντρεμα» φτάνει στο αποκορύφωμά του με τον πιο σύνθετο και φιλόδοξο τρόπο: με μια καινούρια όπερα. Το άκουσμα δονεί και συγκινεί βαθειά τον Ελληνα θεατή. Σίγουρα όμως αποτελεί και μια πολλά υποσχόμενη πρόταση στο διεθνές κοινό….
Η μουσική διεύθυνση του Βασίλη Χριστόπουλου ανέδειξε τη μουσική: κρυστάλλινος ο ήχος της ορχήστρας της ΕΛΣ «φώτισε» κάθε λεπτομέρεια της σύνθεσης. Η σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Ευκλείδη χάρισε επίσης τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην μουσική αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα ένα θέαμα ολοκληρωμένο, συνεκτικό, υψηλής αισθητικής: απέφυγε την παγίδα του φολκλόρ και δημιούργησε μια παράσταση που σεβάστηκε απόλυτα τον παπαδιαμαντικό λόγο (ο Γιάννης Σβώλος διατήρησε ατόφιο τον λόγο του συγγραφέα διανθίζοντάς τον με παραδοσιακά μοιρολόγια από την Ηπειρο και την Κρήτη) παρουσιάζοντάς τον, όμως, μέσα από μια απόλυτα σύγχρονη οπτική, σε αρμονική αντιστοιχία με τις σημερινές διεθνείς αναζητήσεις και δη σε μια εποχή που αυτή καθαυτή σκηνοθεσία όπερας γεννά πολλές συζητήσεις… Εξίσου καλόγουστο το σκηνικό του Πέτρου Τουλούδη ( ο ίδιος συνυπέγραψε και τα κοστούμια από κοινού με την Ιωάννα Τσάμη) που συνέβαλε αποφασιστικά στο γοητευτικό εικαστικό σύμπαν της παραγωγής, με αποκορύφωμα το φινάλε της τελικής καταδίωξης και του πνιγμού της ηρωίδας.
Η Ειρήνη Τσιρακίδου ανταποκρίθηκε πανάξια στον απαιτητικότατο πρωταγωνιστικό ρόλο: Εδωσε βάθος στην Φραγκογιαννού, έπλασε μια ηρωίδα άρτια φωνητικά και υποκριτικά. Οι υπόλοιποι ερμηνευτές – πολλοί τον αριθμό- είχαν τη δική τους συμμετοχή στο ολοκληρωμένο τελικό αποτέλεσμα. Οι επόμενες παραστάσεις της «Φόνισσας θα δοθούν στις 21,23 και 26/11. Η Εθνική Λυρική Σκηνή στα καλύτερά της!
