Το «Αλεξανδρινό Κουαρτέτο» του Λόρενς Ντάρελ (1957-1960), ένα βιβλίο-σταθμός, στάθηκε η έμπνευση και η αφετηρία της παράστασης «Αλεξάνδρεια». Η ομάδα Εlephas tiliensis συνεχίζει να εξερευνά τις σχέσεις λογοτεχνίας και σκηνής «τολμώντας» να καταπιαστεί με το εμβληματικό μυθιστόρημα. Στο επίκεντρο δύο ζευγάρια και ένα κορίτσι που δοκιμάζουν τα όριά τους στην Αλεξάνδρεια του Μεσοπολέμου. Η πόλη-μύθος και σύνορο παράλληλα ανάμεσα στην Ανατολή και στη Δύση μετατρέπεται σε σκηνικό για ένα κουαρτέτο που αμφισβητεί την ηθική και προτάσσει τις αισθήσεις, τα ένστικτα και την ελευθερία.
Μετά την «Περσινή αρραβωνιαστικιά» της Ζυράννας Ζατέλη, αυτή τη φορά η θεατρική ομάδα βυθίζεται στον κόσμο του βρετανού συγγραφέα και διπλωμάτη Λόρενς Ντάρελ. Με την παράστασή τους στοχεύουν σε μια «συνομιλία με το μυθιστόρημα μέσω πρωτότυπων κειμένων της ομάδας» και σε συνεργασία με τον καθηγητή Φιλοσοφίας Θεοφάνη Τάση και τη Βαλεντίνα Καραμπάγια. Παράλληλα το έργο του Μαρκήσιου Ντε Σαντ, τα ποιήματα του Κωνσταντίνου Καβάφη, του Σαρλ Μποντλέρ και του Κόβεντρι Πάτμορ μπλέκονται με ιστορικά και πολιτικά ντοκουμέντα.
«Τι μας λέει ο ίδιος ο Ντάρελ;» αναρωτιέται ο σκηνοθέτης Δημήτρης Αγαρτζίδης. «Οτι η θέαση του ίδιου γεγονότος από διαφορετικές αντιληπτικές γωνίες προκαλεί πολλαπλές ερμηνείες. Υπό αυτή την έννοια η αλήθεια είναι σχετική και η πραγματικότητα θα μπορούσε κάλλιστα να είναι διαφορετική διότι εν τέλει εξαρτάται από τη θέση και την εποχή όπου βρίσκεται κανείς» επισημαίνει και συνεχίζει:
«Οχι, δεν είναι μια μεταφορά του «Κουαρτέτου» η παράστασή μας, γιατί είναι πραγματικά αδύνατον να μεταφερθεί στο θέατρο το μυθιστόρημα του Ντάρελ. Αλλωστε δεν ήταν αυτός ο στόχος μας. Ούτε να εικονογραφήσουμε την τετραλογία θέλαμε. Πώς να μεταφέρεις αυτό που αποκόμισες; Μόνο την αίσθηση της κατάστασης μπορείς να μεταφέρεις. Αυτό το μυθιστόρημα σε διαβρώνει και σε ταξιδεύει στον χώρο και στον χρόνο. Πάνω απ’ όλα είναι μια αίσθηση. Γι’ αυτό και επιλέξαμε το σκηνικό της δικής μας πρότασης να είναι μια παραλία… Και οι ήρωές μας να στέκονται απέναντι από το κοινό, να του απευθύνονται άμεσα».

Και συνεχίζει: «Για να αντέξει κανείς αυτό που είναι, για να αντέξει να είναι μέρος μιας συγκεκριμένης πραγματικότητας προβάλλει ένα γεγονός γύρω από το οποίο τυλίγει το νήμα της ύπαρξής του. Η μνήμη του γεγονότος δημιουργεί την ανάγκη της αναπαράστασής του. Τι είναι όμως αυτό που έζησα; Η ανάγκη διερεύνησης του γεγονότος εκπλήσσει ακόμη τον ίδιο τον βιώσαντα. Η ιστορία ξαναφτιάχνεται αλλά αυτός που την οδηγεί δεν είναι ο γραμμικός χρόνος αλλά ο προσωπικός συνειρμός».
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Αλεξάνδρεια» από την ομάδα Elephas tiliensis.
Δραματουργική επεξεργασία – σκηνοθεσία: Δημήτρης Αγαρτζίδης – Δέσποινα Αναστάσογλου.
Πρωτότυπα κείμενα: Θεοφάνης Τάσης – Βαλεντίνα Καραμπάγια & ομάδα.
Σκηνικός χώρος – κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού.
Μουσική: Κωστής Ζουλιάτης.
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα.
Κινησιολογία: Ξένια Θεμελή.
Παίζουν: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Θανάσης Δόβρης, Ξένια Θεμελή, Δέσποινα Κούρτη, Νεφέλη Μαϊστράλη.

ΠΟΤΕ & ΠΟΥ:
Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν – Υπόγειο, Πεσμαζόγλου 5 (τηλ. 210 3228.706).
Παραστάσεις: Τετάρτη – Παρασκευή στις 21.15, Σάββατο στις 18.00.

HeliosPlus