Εκθεση του Αλέξη Ακριθάκη στην Παλλήνη

Μέσα από τα έργα του εικαστικού βλέπουμε να «περνούν» οι κοινωνικές και καλλιτεχνικές ζυμώσεις των δεκαετιών του 1960 και του 1970, η πληθωρική ποπ κουλτούρα, αλλά και η αφαίρεση, ο εξπρεσιονισμός.

Είναι δουλειές ενός γνήσια ανατρεπτικού εικαστικού που εργάστηκε με «φτωχά» υλικά, τα οποία στα χέρια του αποκτούν την ιδιαίτερη καλλιτεχνική τους αξία.

Γεννημένος στις 11 Μαΐου 1939 στην Αθήνα, ο Αλέξης Ακριθάκης ήταν γόνος ευκατάστατης οικογένειας. Η μητέρα του, καταγόταν από εύπορη βαυαρική οικογένεια (ιδιοκτήτρια γνωστού οίκου ραπτικής) και ο πατέρας του ήταν πρόσφυγας της Μικρασιατικής Καταστροφής.

Καταλυτική υπήρξε η γνωριμία το 1956 με τον φιλόσοφο Γιώργο Μακρή που αναγνώρισε το ταλέντο του Ακριθάκη και τον ενεθάρρυνε να ασχοληθεί με τη ζωγραφική. Φεύγοντας από την Αθήνα ο Ακριθάκης έζησε για αρκετά χρόνια στο Παρίσι (1957 – 1960). Γράφτηκε στην Γκράν Σομιέρ, συνδέθηκε με το ζεύγος Τσίγκου, γνώρισε τους Ζαν Ντυμπυφέ, Νίκι ντε σαν Φάλ, Ζαν Τινγκελύ, Πιερ Σουλάζ κ.α.

Και βέβαια στο Παρίσι επηρεάστηκε από την γενικευμένη κίνηση γραφισμού που χαρακτηρίζει τη δεκαετία του ’60. Εργα με τη μορφή ελικοειδών γραφισμών ανταποκρίνονται με αμεσότητα στην αυθόρμητη και ανεξέλεγκτη παρόρμηση του χεριού. Παρατηρώντας σήμερα το έργο του βλέπουμε ότι όλος ο κόσμος του είναι θεατρικός: εικόνες με τσίρκα, ζογκλέρ, ποδήλατα, καρουσέλ.

Ο Ακριθάκης μας υπενθυμίζει ότι το έργο τέχνης δεν διαφοροποιείται από τη φτωχή πραγματικότητα από την οποία εμπνέεται. Το καταιγιστικό και ονειροπόλο έργο του θα εκτεθεί με στόχο να φέρει κάτι από την εντυπωσιακή δύναμη του και στο χώρο της εκπαιδευτικής κοινότητας.