Μια ταινία, μύθος. Μια ταινία, σύμβολο. Από τον Φελίνι… Με την Τζουλιέτα Μασίνα και τον Αντονι Κουίν. Μια ταινία του 1954 που κέρδισε Οσκαρ. Μια ταινία δρόμου. Εξήντα χρόνια μετά, ένα θεατρικό έργο, βασισμένο στο σενάριο, ανεβαίνει στην Αθήνα. Ενα θέαμα δρόμου.
Εκτυλίσσεται στην ύπαιθρο, μέσα σε ένα πλαίσιο απόλυτης φτώχειας και στέρησης. Η μάνα της Τζελσομίνας πουλάει την κόρη της σε έναν πλανόδιο, τον Τσαμπανό, ο οποίος τη ζητάει για βοηθό στο νούμερό του στο τσίρκο. Η Τζελσομίνα είναι ένα παράξενο πλάσμα που εντάσσεται στον κόσμο του και δένεται μαζί του. Αξεστος, κλειστός και απρόσιτος, εκείνος δεν συγκινείται. Η συνάντηση των δύο με τον «Τρελό», άλλο ένα παράξενο πλάσμα του υπαίθριου τσίρκου, θα είναι καταλυτική και θα σφραγίσει την μοίρα και των τριών τους.
Δεν είναι τυχαίος ο τίτλος: Strada σημαίνει δρόμος. Ενας δρόμος δύσκολος και σκληρός. Ενας δρόμος που γίνεται ακόμα πιο σκληρός όταν οι ήρωές του κινούνται στο πλαίσιο ενός λαϊκού πανηγυριού και ενός φτωχού τσίρκου, το οποίο στήνεται και ξεστήνεται στον δρόμο. Ενας θίασος του δρόμου, όπου όλα συμβαίνουν εκείνη την ώρα.

«Hταν μια δική μου ιδέα, έχοντας στον νου μου τους δύο αυτούς ηθοποιούς»
λέει ο Βασίλης Νικολαΐδης που σκηνοθετεί το «La Strada» στο θεάτρο Βικτώρια και αναφέρεται στην Κάτια Γέρου και στον Θανάση Κουρλαμπά. Οι δυο τους θα υποδυθούν την Τζελσομίνα και τον Τσαμπανό στη θεατρική μεταφορά της κλασικής και βραβευμένης ταινίας του Φεντερίκο Φελίνι.

«Με τα τρία βασικά πρόσωπα», συνεχίζει, προσθέτοντας τον «Τρελό» του Νίκου Νίκα στην ομάδα, η παράσταση πλαισιώνεται από πέντε ακόμα που συνολικά θα ερμηνεύσουν τους δεκάδες ρόλους, ενώ ορισμένοι εξ αυτών έχουν και ειδικές δεξιότητες –ξυλοπόδαροι, ακροβάτες, μουσικοί.
«Ο Φελίνι ήταν πάντα ένας από τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες, αλλά τώρα πια το συγκεκριμένο έργο με ενδιαφέρει επί της ουσίας, όχι μόνον εγκυκλοπαιδικά. Είμαστε όλοι πια στον δρόμο. Η ίδια η κατάσταση μας πετάει στον δρόμο. Κι αναρωτιέμαι πόσο μπορεί κανείς να διατηρήσει την ανθρωπιά και την αξιοπρέπειά του. Το «La Strada» είναι ένα υπαρξιακό έργο, που κινείται μέσα στην αγριότητα και στην άγρια γοητεία. Σημαίνει την πορεία μας προς την αυτογνωσία». Και ο σκηνοθέτης συνεχίζει: «Οπως τότε, στην ταινία, το πλαίσιο είναι μετά από έναν πόλεμο, έτσι και τώρα, είναι μετά από μια άλλη καταστροφή».
Το θεατρικό έργο, που είναι μεταγενέστερο, βασίζεται στο σενάριο. Η παράσταση στο θέατρο Βικτώρια κρατά έναν άχρονο χρόνο: «Εχει μια πατίνα, χωρίς σύγχρονες λεπτομέρειες» λέει και καταλήγει: «Είναι μια βαριά κληρονομιά η ταινία, όμως εμείς δεν ανατρέχουμε στις πηγές, αλλά πιάνομαι με αυτά που μου δίνει το ίδιο το κείμενο».

πότε & πού:
«La Strada», των Τούλιο Πινέλι και Μπερναντίνο Τσαπόνι, βασισμένο στο σενάριο της ομώνυμης ταινίας του Φεντερίκο Φελiνι.
Μετάφραση – διασκευή: Ο Θίασος.
Σκηνοθεσία: Βασίλης Νικολαΐδης.
Σκηνικός χώρος – κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ.
Επιμέλεια κίνησης – χορογραφία: Κωνσταντίνος Μίχος.
Μουσική: Λεωνίδας Μαριδάκης.
Φωτισμοί: Βαγγέλης Κάνδιας.
Παίζουν: Κάτια Γέρου, Θανάσης Κουρλαμπάς, Νίκος Νίκας, Εφη Κόντα, Μέλιος Κατσαμάκης, Ευγενία Μαραγκού, Λεωνίδας Μαριδάκης, Κίμων Παντερής.
Θέατρο Βικτώρια (Μαγνησίας 5 & 3ης Σεπτεμβρίου 119, τηλ. 210 8233.125).
Πρεμιέρα: Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014.
Παραστάσεις: Τετάρτη (19.30), Πέμπτη – Σάββατο (21.00) & Κυριακή (20.00).
Εισιτήρια: 18 – 12 – 10 – 5 ευρώ.

HeliosPlus