Τα χρόνια περνούν, οι συνήθειές μας αλλάζουν αλλά υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δεν αλλάζουν με τίποτε. Δημιουργούν, επικοινωνούν και πάνε και τον χώρο τους ένα βήμα μπροστά. Ο Θάνος Μικρούτσικος (μουσική), ο Οδυσσέας Ιωάννου (στίχοι) και ο Γιάννης Κότσιρας (τραγούδι) συναντιούνται στο άλμπουμ «Ο,τι θυμάσαι δεν πεθαίνει» και καταθέτουν απλά αλλά δυνατά την πρότασή τους. Α λα παλαιά όμως. Τραγούδια με άξονα, τραγούδια που παίρνουν από το χέρι τον ακροατή και τον κάνουν δικό τους. Βαθιά λαϊκό άλμπουμ στην ψυχή, στο συναίσθημα και στη μουσική του, δεν λείπουν οι ηλεκτρικές εξάρσεις του συνθέτη και φυσικά κάπου εδώ έρχεται η ερμηνεία του Γιάννη Κότσιρα.

Ο συνθέτης στην επίσημη παρουσίαση ζήτησε από τους ακροατές να δώσουν στα έντεκα τραγούδια τον χώρο και τον χρόνο για να ανασάνουν. Και είχε δίκιο. Το άλμπουμ αυτό δεν μπορεί να ακουστεί όταν μαγειρεύεις. Επειδή με αυτό τον τρόπο χάνεις το συναίσθημά του και τη συνοχή του. Συναίσθημα και συνοχή που δεν αποτυπώνονται μόνο από τη μουσική και την ερμηνεία αλλά και μέσα από τους στίχους. Ισως είναι και το κλειδί της εν λόγω δουλειάς.

Το «Ο,τι θυμάσαι δεν πεθαίνει» είναι ένα λαϊκό άλμπουμ. Εγώ θα διακινδυνεύσω την άποψη να το χαρακτηρίσω μπλουζ. Μπλουζ στο συναίσθημά του και στα παιξίματα των μουσικών που συμμετέχουν.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ