Από τη μία είναι συγκινητικό η εγχώρια σόουμπιζ να δείχνει τόσο ενδιαφέρον για τον επαγγελματικό προσανατολισμό και την αποκατάσταση ενός πολύ επιτυχημένου μοντέλου εν αποστρατεία. Από την άλλη, αναρωτιέται κανείς γιατί εξακολουθούμε να παίρνουμε στην Ελλάδα τόσο αψήφιστα ένα τόσο δύσκολο και απαιτητικό είδος όπως το μιούζικαλ, τη στιγμή μάλιστα που στρατιές ταλαντούχων νέων ηθοποιών κατακλύζουν τις καφετέριες και τα εστιατόρια, όχι ως πελάτες, αλλά ως σερβιτόροι.
Αμφιβάλλουμε αν οι υπεύθυνοι αφιέρωσαν αρκετό χρόνο ψάχνοντας το ιδανικότερο πρόσωπο για τον συγκεκριμένο ρόλο. Μάλλον επέλεξαν την Καγιά ως έναν φωτογενή και κατά τα λοιπά χαρισματικό κράχτη. Δυστυχώς η τηλεορασοπληξία του ελληνικού κοινού καλά κρατεί σε ένα θεατρικό σύμπαν που δεν ψάχνει για τον πιο ταλαντούχο, αλλά για τον πιο αναγνωρίσιμο. Ωστόσο μια επίσημη πρεμιέρα λουσμένη στα φλας και στα σελέμπριτις δεν εγγυάται ότι ο κόσμος θα γεμίσει τις θέσεις του Ακροπόλ και τις υπόλοιπες ημέρες.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ