Η Μαντέλ, η Θάτσερ και ο φόνος

Στη Χίλαρι Μαντέλ αρέσει η πρόκληση. Και είναι πρόκληση να χαρακτηρίζει την αγαπημένη των βρετανικών μίντια Κέιτ Μίντλετον «πλαστική πριγκίπισσα που γεννήθηκε για να κάνει παιδιά». Θεωρείται πρόκληση όμως και η «δολοφονία» της Μάργκαρετ Θάτσερ στη συλλογή διηγημάτων της που κυκλοφορεί; Ως τέτοια αντιμετωπίζει τη δημιουργική φαντασία της συγγραφέως με το διπλό Μπούκερ ο Τύπος τόσο στις ΗΠΑ, όπου κυκλοφορεί η συλλογή, όσο και στη Βρετανία, όπου δημοσιεύθηκε στον «Guardian» το διήγημα «Η δολοφονία της Μάργκαρετ Θάτσερ, 6 Αυγούστου 1983». Οι Συντηρητικοί βουλευτές αντέδρασαν έντονα σε αυτή τη μυθοπλαστική στροφή της Μαντέλ και η συγγραφέας κατέληξε να δίνει εξηγήσεις στο BBC: πόσο απεχθή έβρισκε τη Θάτσερ, πόσο υποφέρουν ακόμη οι Βρετανοί από τα αποτελέσματα της πολιτικής της, πόσο αντιφατική προσωπικότητα ήταν. Το θέμα Θάτσερ – Μαντέλ ήταν στην κορυφή της πολιτιστικής επικαιρότητας την περασμένη εβδομάδα. Γιατί όμως; Νομιμοποιείται ο κριτικός να σχολιάσει τη λογοτεχνική επιτυχία ή αποτυχία του διηγήματος αλλά γιατί θα πρέπει σε ελεύθερα δημοκρατικά πολιτεύματα, στην εποχή μας, οι λογοτέχνες να καθίστανται υπόλογοι επειδή επινόησαν μια ρήξη στη διαδοχή των γεγονότων στην Ιστορία και τόλμησαν να φανταστούν έναν κόσμο διαφορετικό;