Στην υποψήφια για Βραβείο Καλύτερης Ξένης Ταινίας το 1961 και δεύτερη ταινία του Τζίλο Ποντεκόρβο που από την ερχόμενη Πέμπτη θα προβάλλεται αποκλειστικά στον Ζέφυρο η Σούζαν Στράσμπεργκ υποδύεται την Εντιθ, μια έφηβη εβραία που θα κάνει τα πάντα για να επιβιώσει στο στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου στέλνεται κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Με τη βοήθεια ενός γιατρού, η Εντιθ «ξαναγεννιέται» ως Νικόλ και δεν είναι πλέον εβραία –τουλάχιστον όχι στα χαρτιά.
Στην αρχή βιώνει αβάστακτη λύπη για τον χαμό των γονιών της, καθώς όμως ο καιρός περνά συνειδητοποιεί πως αυτή η στάση δεν θα τη βοηθήσει να επιβιώσει. Ετσι, εμπλέκεται σε ερωτική σχέση με έναν γερμανό αξιωματικό παρ’ όλο που είναι μόλις 14 χρόνων και αρχίζει να αποκτά προνόμια ώσπου στο τέλος αποκτά την ιδιότητα της Καπό, αποκτώντας εξουσία πάνω στις άλλες αιχμάλωτες γυναίκες, ακόμη στο πλευρό του εχθρού, ως μέλος της Καμεραντενπολιτσάι, του σώματος στην ουσία των καταδοτών-εποπτών των υπόλοιπων αιχμαλώτων. Προσδοκά προνόμια και εξουσίες, όπως η απαλλαγή από την καταναγκαστική εργασία και φυσικά η ασυλία και η προστασία από τον ίδιο τον μαρτυρικό θάνατο.
Σε αυτή την ταινία ο Ποντεκόρβο, που πολέμησε στην Ιταλική Αντίσταση ως μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος, επιτυγχάνει να παρουσιάσει μια ρεαλιστική εικόνα της πραγματικότητας στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, κάτι που φυσικά καμία ταινία δεν μπορεί πλήρως να αποδώσει χωρίς να αγγίζει τα όρια του μελοδράματος.
Γεννημένος τον Νοέμβριο του 1919 στην Πίζα της Ιταλίας και στους κόλπους μιας ευκατάστατης εβραϊκής οικογένειας (ο πατέρας του Μπρούνο ήταν διάσημος πυρηνικός φυσικός), ο σκηνοθέτης και συγγραφέας Τζίλο Ποντεκόρβο, παρότι γύρισε λιγότερες από 20 ταινίες, θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ιταλούς σκηνοθέτες όλων των εποχών κατέχοντας ξεχωριστή θέση στο παγκόσμιο σκηνοθετικό πάνθεον. Είναι περισσότερο γνωστός για την ταινία «Η μάχη του Αλγερίου» (1966), αν και το «Κapό» θεωρείται το υποτιμημένο αριστούργημά του.
Από την αντίσταση στη σκηνοθεσία


Ο Τζίλο Ποντεκόρβο μετακόμισε στη Γαλλία το 1938 για να ξεφύγει από τους φασιστικούς νόμους της Ιταλίας της εποχής και στο Παρίσι ήρθε σε επαφή με προσωπικότητες όπως ο Σαρτρ και ο Στραβίνσκι. Από εκεί άρχισε να αναπτύσσει τα πολιτικά ιδανικά του με τα οποία εμπλούτισε το έργο του και όταν επέστρεψε στην Ιταλία ηγήθηκε μιας ταξιαρχίας ως μέλος της Αντίστασης κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά το τέλος του πολέμου, σπούδασε χημεία και εργάστηκε ως δημοσιογράφος προτού γίνει τελικά σκηνοθέτης, ξεκινώντας την καριέρα του με ντοκιμαντέρ. Συχνά επέλεγε να συμπεριλάβει ερασιτέχνες ηθοποιούς στις ταινίες του, όποτε κατά περίπτωση κάποιο άτομο είχε κατά τη γνώμη του το «σωστό» πρόσωπο ώστε να αποδώσει καλύτερα τον χαρακτήρα του ρόλου.
O Ποντεκόρβο, που πέθανε το 2006, ξόδευε μήνες –και μερικές φορές χρόνια –προκειμένου να μαζέψει το υλικό των ταινιών του. Δύο χρόνια χρειάστηκε για την προετοιμασία του «Κapό», το οποίο εν τέλει κέρδισε μια υποψηφιότητα για το Οσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Ωστόσο, η «Μάχη του Αλγερίου» ήταν η ταινία του που κατάφερε να προβληθεί ευρύτατα στις Ηνωμένες Πολιτείες κερδίζοντας υποψηφιότητες στα Οσκαρ δυο διαφορετικών ετών: το 1967 στην κατηγορία της καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και το 1969 για καλύτερη σκηνοθεσία και καλύτερο σενάριο.

πότε & πού:
Η ταινία θα προβάλλεται από την Πέμπτη στον «Ζέφυρο», Τρώων 36, Ανω Πετράλωνα, τηλ.: 210 3462.677

HeliosPlus