Επειτα από εννέα χρόνια παρουσίας στην ελληνική μουσική και στο τραγούδι οι Ιmam Βaildi μπορούν να αισθάνονται πλέον ότι όχι μόνο έβαλαν το νερό στο αυλάκι αλλά άνοιξαν τον δρόμο για να ακολουθήσουν και άλλα γκρουπ. Τα αδέρφια Ορέστης και Λύσανδρος Φαληρέας κατάφεραν να ενώσουν το παλιό με το καινούργιο, να «πειράζουν» παλιές λαϊκές κλασικές επιτυχίες με σύγχρονο τρόπο και κυρίως να δημιουργήσουν ένα είδος. Προσφάτως εμφανίστηκαν στο Μontreal Jazz Festival στον Καναδά ενώ κυκλοφορεί πλέον και ο τρίτος δίσκος τους «Imam Baildi III». Εκεί τα δύο αδέρφια υπογράφουν πρωτότυπα τραγούδια, δείχνοντας τι άλλο μπορούν να κάνουν

Πολύ απλά: Τι σημαίνει για ένα ελληνικό συγκρότημα η εμφάνισή του στο Montreal Jazz Festival;

«Σημαίνει ότι ένα όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Πρόκειται για το μεγαλύτερο φεστιβάλ του Καναδά και ένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου, με περισσότερους από 100 χιλιάδες ακροατές και ονόματα όπως ο Β. Β. King, η Aρίθα Φράνκλιν, η Νταϊάνα Ρος και πολλοί άλλοι. Η ελληνική μουσική πρέπει να έχει θέση στα μεγάλα διεθνή φεστιβάλ».
Πώς έγινε η επαφή, ποια ήταν τα πρώτα συναισθήματα;
«Η επαφή έγινε από τον πρέσβη του Καναδά στην Ελλάδα, κ. Ρόμπερτ Πεκ, ο οποίος μας είχε δει σε κάποιες συναυλίες και το έβαλε σκοπό να μας στείλει στη χώρα του. Χωρίς την επιμονή του δεν θα ήταν εφικτό».
Πώς ζήσατε όλο αυτό το event;
«Οι σκηνές του φεστιβάλ είναι διάσπαρτες σε δρόμους και πλατείες της πόλης, και όλες γεμίζουν μέσα στα πρώτα λεπτά κάθε συναυλίας με χιλιάδες κόσμο. Ολοι είναι στους δρόμους, άλλωστε, και μόλις ξεκινήσει η κάθε σκηνή (πάνω από 10 συνολικά), τρέχουν να προλάβουν τις μπροστινές θέσεις. Παίξαμε δύο φορές στην ίδια σκηνή. Η πρώτη ήταν στις 8 και η δεύτερη στις 10 το βράδυ. Στην πρώτη οι Ελληνες ήταν πολύ συγκινημένοι, οι Καναδοί χόρευαν ιδίως με τα βαλκανικά κομμάτια αλλά και με τις «Ακρογιαλιές» και το «Πόσο Λυπάμαι». Στη δεύτερη εμφάνισή μας ήμασταν ήδη ζεστοί. Το κοινό ήταν σχεδόν αποκλειστικά διεθνές και αισθητά νεότερο. Ο Yinka απογείωσε τον κόσμο και η Ρένα έδωσε την πιο σαγηνευτική της ερμηνεία. Οι Καναδοί –μαθημένοι στα jazz συγκροτήματα –σταματούσαν τον χορό μόνο για να χειροκροτήσουν τα solo του Αλέξη και του Γιάννη (μπουζούκι και σαξόφωνο αντιστοίχως)».
Ηταν κοντά σας οι Ελληνες της παροικίας; Και οι ξένοι μουσικοί αλλά και το κοινό πώς σας αντιμετώπισαν;
«Ναι φυσικά, ειδικά στο Mόντρεαλ μας στήριξαν πολύ. Συνολικά πάντως το κοινό ήταν κατά 80% διεθνές. Την επομένη είχαμε πάρα πολύ καλή ανταπόκριση στο facebook από το κοινό, ήταν πραγματικά συγκινητικό».
Ιmam Baildi III: Η καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη δουλειά σας;
«Είμαστε πολύ χαρούμενοι και ικανοποιημένοι, αλλά ο κόσμος θα το κρίνει».
Τι αφήσατε έξω σε σχέση με το παρελθόν; Εννοώ στη μουσική σας…
«Αφήσαμε την τάση μας να εντάσσουμε πολλά διαφορετικά στυλ σε ένα κομμάτι. Τα του νέου δίσκου έχουν φυσικά διαφορετικές επιρροές αλλά είναι πιο απλά, και θέλουμε να πιστεύουμε περισσότερο ουσιαστικά».
Υπογράφετε και τα πρώτα σας κομμάτια σε αυτή τη δουλειά… Γιατί το αποφασίσατε;
«Δεν ήταν θέμα απόφασης. Γράψαμε αυθόρμητα κάποια κομμάτια και δοκιμάσαμε να τα παρουσιάσουμε, χωρίς να δεσμευτούμε ότι απαραίτητα θα έμπαιναν στον δίσκο. Είμαστε πολύ αυστηροί ως προς αυτό και δεν τα αντιμετωπίσαμε με περισσότερη επιείκεια απλώς και μόνο επειδή τα γράψαμε εμείς. Με τον καιρό τα εξελίξαμε αρκετά, κατέληξαν να είναι τελείως διαφορετικά από ό,τι όταν πρωτογράφτηκαν και είμαστε πολύ χαρούμενοι που έφτασαν σε σημείο να μπορούν να συμπεριληφθούν στον δίσκο».
Μαίρη Λίντα… Πώς προέκυψε, γιατί την επιλέξατε; (σ.σ.: τραγουδά στον νέο τους δίσκο)
«Τη γνωρίσαμε πριν από δύο χρόνια όταν τραγούδησε μαζί μας στην Τεχνόπολη όπου μας εντυπωσίασε με τη ζωντάνια και τη μοναδική της φωνή που κρατιέται άφθαρτη παρά την ηλικία της. Στον δίσκο κάναμε μια διασκευή στο «Πού γυρίζεις (Σ’ έχω χάσει)» του Μανώλη Χιώτη, χωρίς όμως να χρησιμοποιήσουμε samples από την παλιά ηχογράφηση. Αλλάξαμε αρκετά το κομμάτι, γράψαμε καινούργια μέρη, και το παίξαμε οι ίδιοι, μαζί με τους μουσικούς του συγκροτήματος. Σκεφτήκαμε ότι θα είχε ενδιαφέρον να ηχογραφήσουμε τη Μαίρη Λίντα για να έχουμε τη φωνή της όπως είναι τώρα. Ηταν μια μοναδική εμπειρία και το αποτέλεσμα ειλικρινά καλύτερο απ’ ό,τι μπορούσαμε να φανταστούμε. Τραγουδά ακόμα εκπληκτικά και κατά τη γνώμη μας είναι ακόμα πιο συγκινητική τώρα από ό,τι παλαιότερα».
Εισβολέας… (σ.σ.: τραγουδά επίσης στο άλμπουμ)
«Με τον Εισβολέα έχουμε ξανασυνεργαστεί στο «Αργιλέ μου γιατί σβήνεις» του προηγούμενου δίσκου. Είναι ένας πολύ ιδιαίτερος έλληνας hip-hop MC με ένα πολύ ήπιο και χαλαρό στυλ που διαφέρει πολύ από την πλειοψηφία του ελληνικού hip-hop που είναι κάπως επιθετικό. Οι στίχοι του είναι πηγαίοι και εσωτερικοί, μιλούν για τις σχέσεις και τον έρωτα και έχουν αναφορές σε παλιά ελληνικά τραγούδια. Ηταν φυσικό επακόλουθο να κάνουμε κάτι και στον καινούργιο δίσκο, όπως και με τον MC Yinka που είναι ο βασικός μας MC όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και το BnC που είναι ακόμα ένας πολύ αξιόλογος αγγλόφωνος έλληνας MC».
Νιώθετε ότι ανοίξατε δρόμο στην ελληνική μουσική και στο τραγούδι;
«Νιώθουμε ότι ανοίξαμε δρόμο στις ζωές μας. Μας αρκεί».
Επειτα από τόσα χρόνια πώς βλέπετε το παρόν και το μέλλον σας;
«Γεμάτο προκλήσεις, σχέδια και ιδέες. Είμαστε πολύ τυχεροί που μπορούμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε, νιώθουμε όμως συγχρόνως ότι είμαστε ακόμη στην αρχή. Εχουμε πολύ δρόμο ακόμα και ελπίζουμε να μας επιτρέψουν οι συνθήκες να τον διανύσουμε».
Ποια είναι η γνώμη σας για τα ελληνικά συγκροτήματα;
«Ζούμε την ελληνική μουσική σκηνή από κοντά, αλλά και ως έναν βαθμό όσα συμβαίνουν στο εξωτερικό. Είναι πολύ ευχάριστο ότι παρά τις δυσκολίες και τη γενικότερη εσωστρέφεια της ελληνικής νοοτροπίας, στον μουσικό χώρο, τουλάχιστον, και μάλλον γενικότερα στον καλλιτεχνικό, συμβαίνουν πολύ αξιόλογα πράγματα που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από ό,τι συμβαίνει έξω. Εκτός βέβαια από τους μηχανισμούς προώθησης και γενικότερης υποστήριξης του καλλιτεχνικού έργου που είναι πρακτικά ανύπαρκτοι εντός Ελλάδας».
Δεν είναι η πρώτη φορά που εμφανιστήκατε στο εξωτερικό ούτε φαντάζομαι και η τελευταία. Μπορούν λοιπόν τα ελληνικά γκρουπ να έχουν παρουσία στο εξωτερικό;
«Σίγουρα ναι, και υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον. Η απουσία ελληνικής μουσικής από το διεθνές στερέωμα δεν οφείλεται στην πολιτισμική της ταυτότητα αλλά στην εσωστρέφεια που έχουμε ως λαός και στο γεγονός ότι δεν υπάρχουν μηχανισμοί εξαγωγής, όπως είπαμε και πριν».

Τα επόμενα σχέδιά σας…
«Περιοδεία εντός το καλοκαίρι, λίγες διακοπές, εκτός τον Σεπτέμβρη, προετοιμασία για τα live του χειμώνα, κάποια νέα projects, καινούργια κομμάτια που ήδη έχουμε στην άκρη του μυαλού μας. Σχετικά με τα live μας, το καλύτερο είναι να ενημερώνεται κανείς από τη σελίδα μας στο facebook».

πότε & πού:
Το άλμπουμ «Imam Baildi III» κυκλοφορεί στα καταστήματα.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ