Ενα ακόμη έργο του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, του πατέρα της ελληνικής οπερέτας, αναβιώνει εφέτος το Καλοκαίρι συμβάλλοντας στην περαιτέρω επαφή του ελληνικού κοινού μ΄έναν άκρως σημαντικό ο οποίος αν και είναι κυρίως γνωστός από τον δημοφιλή «Βαφτιστικό», η αλήθεια είναι ότι υπήρξε πολυγραφότατος. Ο λόγος για τη «Σατανερί», μια «σατιρική φαντασμαγορία σε πρόλογο και δύο πράξεις» που παρουσιάζεται στις 10 Ιουνίου στο Ρωμαϊκό Ωδείο Πάτρας, στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ της αχαϊκής πρωτεύουσας, από το Εργαστήριο Μουσικού Θεάτρου ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ της πόλης. Πρόκειται για την πρώτη μεταπολεμική σκηνική αναβίωση του έργου και ανεβαίνει σε ενορχήστρωση-μουσική διεύθυνση Χαράλαμπου Γωγιού, σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ευκλείδη Δημήτρη Δημόπουλου , επιμέλεια σκηνικού Κωνσταντίνου Ζαμάνη, κοστούμια Μαρίας Βασιλάκη, χορογραφία Κατερίνας Αναλυτή και φωτισμοί Νίκου Σωτηρόπουλου.
Η «Σατανερί» είναι ένα ηθοπλαστικό έργο που εξαίρει ανερυθρίαστα την…υπεροχή της κόλασης έναντι του παραδείσου και προκρίνει τα οφέλη της σύγχρονης ανηθικότητας έναντι της παραδοσιακής ηθικής. Βασισμένος σε μια δική του πρωτότυπη ιδέα, ο Σακελλαρίδης αναμειγνύει ρομαντικές άριες με δημοτικά, ρεμπέτικα, μπλουζ και φοξ τροτ και σατιρίζει την επίκαιρη, όσο και διαχρονική ελληνική ατιμωρησία μέσα από την ιστορία του Ανδρέα, ενός κακομοίρη «πωλούντος επί πιστώσει» ο οποίος, στο αιώνιο σταυροδρόμι της αρετής και της κακίας , επιλέγει τον δεύτερο δρόμο, κατόπιν προσωπικής ξενάγησης στον άλλο κόσμο από …τον ίδιο τον Σατανά!
Το έργο έκανε πρεμιέρα στις 6 Μαρτίου 1930 στο θέατρο «Μοντιάλ» της Αθήνας, γωνία Πανεπιστημίου και Εμμανουήλ Μπενάκη, τρεις μόλις ημέρες προτού παρουσιαστεί για πρώτη φορά στην Λειψία της Γερμανίας το κλασικό, πλέον, «Ανοδος και πτώση της πόλης Μαχαγκόνι» των Μπρεχτ-Βάιλ με το οποίο η «Σατανερί» μοιράζεται κοινά στοιχεία: την σάτιρα του τεταμένου κλίματος της εποχής μέσα από την σαρκαστική διαστρέβλωση της διδακτικής ηθογραφίας…