Ο Δημήτρης Καταλειφός και ο Χάρολντ Πίντερ: μια συνάντηση, μια αναμέτρηση, μια συνομιλία, μια αντιπαράθεση. Ο ηθοποιός και ο συγγραφέας βρίσκονται για δεύτερη φορά αντιμέτωποι επί σκηνής. Αφορμή μια «Κολεξιόν», ο κόσμος της μόδας και οι συγκρούσεις ανάμεσα σε δύο ζευγάρια.
«Προβληματιστήκαμε πολύ για τον τίτλο: αν έπρεπε να το μεταφράσουμε «Επίδειξη μόδας», «Συλλογή» ή, όπως το αφήσαμε τελικά, «Κολεξιόν». Αφορμή για το έργο είναι η κολεξιόν σε μια επαρχιακή πόλη της Αγγλίας. Επί της ουσίας όμως είναι και μια κολεξιόν-συλλογή εκδοχών και ερμηνειών γύρω από ένα γεγονός, μια αντιπαράθεση και μια σύγκριση. Στο επίκεντρο βρίσκεται μια ιστορία μοιχείας. Οπως συμβαίνει συχνά στον Πίντερ, αιωρείται μια αοριστία, μια αμφιβολία. Ποτέ κανείς δεν ξέρει τι έχει συμβεί πραγματικά. Ανάμεσα στα τέσσερα πρόσωπα μόνο οι δύο ξέρουν τι συνέβη, αλλά και πάλι κάθε φορά λένε και κάτι άλλο».
Η πραγματικότητα και η φαντασία μπερδεύονται και οι ήρωες διαλέγουν την αλήθεια που τους συμφέρει για να συνεχίσουν τη ζωή τους. Kοινός τόπος για τον Πίντερ, ο υποκειμενικός χαρακτήρας της αλήθειας και η χρήση του ανάλογα με το ποιον εξυπηρετεί. Το διαχρονικό και γνώριμο θέμα στον βρετανό συγγραφέα τίθεται εκ νέου με την «Κολεξιόν»: Ξέρουμε ή δεν ξέρουμε την αλήθεια; Είμαστε ή όχι βέβαιοι για κάτι; Πρέπει να διαλέξουμε; «Και όλα αυτά δίνονται με έναν τρόπο κωμικό. Θα έλεγα ότι είναι μια κωμωδία απειλής…» προσθέτει, που γράφτηκε την εποχή που ο Πίντερ ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Βίβιαν Μέρτσαντ και βίωνε την αινιγματική πλευρά της γυναίκας που συνδύαζε τα στοιχεία της κυρίας και της πόρνης.
Εχοντας πρόσφατα την εμπειρία από τον «Επιστάτη» –που έπαιξε στο Απλό Θεάτρο, σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντύπα –, ο Δημήτρης Καταλειφός επιστρέφει σε έναν συγγραφέα που αγαπά ιδιαίτερα και με τον οποίο θα ήθελε να έχει συνέχεια. Αλλωστε, όπως παραδέχεται, και ένας άλλος αγαπημένος του συγγραφέας, ο Ντέιβιντ Μάμετ, έχει επηρεαστεί από τον Πίντερ. «Αλλά και με τον Ράντιγκαν έχει κοινά στοιχεία σε ό,τι αφορά τα πράγματα που δεν λέγονται. Τα λόγια του Πίντερ υπάρχουν για να κρύψουν την αλήθεια. Οι λέξεις, τα λόγια δηλώνουν περισσότερο απόκρυψη παρά δήλωση. Αυτό είναι το κατ’ εξοχήν χαρακτηριστικό του Αντον Τσέχοφ, αλλά και ο Πίντερ το χρησιμοποιεί συνέχεια και το συναντάμε συχνά στην εργογραφία του».
«Είναι συγγραφέας-ποιητής» λέει για τον Πίντερ και τονίζει: «Με λόγο ρεαλιστικό, αν όχι και νατουραλιστικό, με τη σύνθεση αυτών των διαλόγων που διαθέτουν τις γνωστές αριστοτεχνικές παύσεις και σιωπές, εξ ου και ο όρος «πιντερικός», ο Πίντερ είναι και ποιητής. Προσφέρει σε εμάς τους ηθοποιούς μια ωραία σπουδή».
Με νύξεις πολιτικές και κοινωνική κριτική, η «Κολεξιόν» εντάσσεται στον κόσμο του συγγραφέα, όπως και τα άλλα έργα του. «Θυμάμαι» λέει σήμερα ο Δημήτρης Καταλειφός «όταν ετοιμάζαμε τον «Επιστάτη» που είδα στο Κοινωνικό Παντοπωλείο ουρά τους ανθρώπους για συσσίτιο. Μια ουρά από… Επιστάτες. Και κατάλαβα για άλλη μία φορά το σύγχρονο που εκφράζει αυτός ο συγγραφέας».
Πλάι στον Πίντερ και στον Μάμετ προσθέτει και τον αγαπημένο του Μπέκετ. Προτού όμως παίξει Μπέκετ ετοιμάζεται για κάτι τελείως διαφορετικό: τη «Στέλλα Βιολάντη» του Γρηγορίου Ξενόπουλου στη σκηνή τού Εμπορικόν, σε σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη, με τη Λουκία Μιχαλοπούλου στον επώνυμο ρόλο.
«Εχουμε φτιάξει μια άτυπη ομάδα εδώ με την Ελένη (σ.σ.: Σκότη). Αυτό λοιπόν που ονειρεύομαι –και πρέπει να το πω αυτό –το στηρίζει η Ελληνική Θεαμάτων. Είμαι πολύ καλά εδώ και χαίρομαι που κάνουμε δουλειές με νέους ανθρώπους» καταλήγει.
Η «Κολεξιόν» προστίθεται στην εφετινή, πλούσια θεατρική χρονιά για τον Δημήτρη Καταλειφό, που ξεκίνησε με την επανάληψη της «Ολεάννας» του Μάμετ και συνεχίστηκε με την «Εκδοχή του Μπράουνινγκ» –θα παίζεται ως την Κυριακή των Βαΐων.
«Η επιλογή του έργου είναι σαν ένα μικρό δώρο και προς εμάς τους ίδιους εκτός από τον κόσμο» λέει ο ηθοποιός και υπενθυμίζει ότι αντιστοίχως έχει παίξει στην «Επανασύνδεση», στον «Πρώτο έρωτα» και πρόσφατα στην «Ολεάννα». «Πρόκειται για επιλογές έργων που προστίθενται σε ένα ρεπερτόριο, που παίζονται παράλληλα με το κύριο έργο. Θα τα έλεγα πιο μικρά έργα, όχι ως προς τη σημασία τους αλλά ως προς το γεγονός ότι δεν θα μπορούσαν να είναι οι βασικές επιλογές μιας θεατρικής περιόδου».
Η σκηνική διαδρομή της «Κολεξιόν»
Γραμμένο το 1960, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην τηλεόραση του BBC. Τρεις άνδρες και μία γυναίκα που κατοικούν σε περιοχές της καλής κοινωνίας του Λονδίνου και ανήκουν στον χώρο της μόδας είναι οι ήρωες της «Κολεξιόν». Μια ερωτική απιστία θα διαταράξει τις ισορροπίες και θα κινήσει υποψίες. Αναζητώντας την αλήθεια, θα καταλάβουν, για άλλη μία φορά, ότι κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο να εξακριβωθεί.
Το έργο, που ανακηρύχθηκε το καλύτερο θεατρικό στην Αγγλία το 1960, διαθέτει στοιχεία μαύρης κωμωδίας, θρίλερ και κοινωνικής κριτικής.
Είναι η τρίτη φορά που ανεβαίνει στην Ελλάδα: προηγήθηκαν τα ανεβάσματα στη Θεσσαλονίκη από το ΚΘΒΕ το 1975, σε σκηνοθεσία του Μίνωα Βολανάκη, και στην Αθήνα στο Θέατρο της Ανοιξης το 1999 από τον «Νέο Λόγο», σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή. Και στις δύο παραστάσεις ο τίτλος του έργου ήταν «Επίδειξη μόδας».
πότε & πού:
Θέατρο Εμπορικόν (Σαρρή 11, Ψυρρή), τηλ. 210 3211.750.Παραστάσεις κάθε Τρίτη (21.00) και κάθε Τετάρτη (20.00).Εισιτήρια: 18, 12, 10 ευρώ.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ«Η κολεξιόν» του Χάρολντ Πίντερ.
Μετάφραση: Δήμος Κουβίδης.
Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη.
Σκηνικά – κοστούμια: Εύα Μανιδάκη.
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος.
Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος.
Παίζουν: Δημήτρης Καταλειφός, Λουκία Μιχαλοπούλου, Δημήτρης Μοθωναίος, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
