Ενας από τους πιο σύγχρονους ενδιαφέροντες τζαζίστες, ο πιανίστας Ντανίλο Πέρες θα εμφανιστεί την Κυριακή για μία μόνο βραδιά στο Gazarte. Δύσκολα κατατάξιμος, έχει επηρεαστεί στη διάρκεια της καριέρας του από σπουδαία ονόματα της τζαζ, αφού είχε την τύχη να συνεργαστεί μαζί τους από την αρχή όταν εκείνοι διέκριναν το ταλέντο του. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχει μεταλλάξει το be-bop σε ένα δικό του ιδίωμα με πολύ ενδιαφέροντες πειραματισμούς και λάτιν επιρροές.

Γεννημένος στον Παναμά το 1965, ξεκίνησε τις μουσικές του στην ηλικία των τριών μόλις! Τα δέκα του χρόνια, τον βρήκαν να σπουδάζει κλασικό πιάνο στο Εθνικό Ωδείο του Παναμά, ενώ το αμέσως επόμενο βήμα ήταν η ένταξή του στο ιστορικό Berklee College of Music, όπου δραστηριοποιήθηκε ενεργά στον τομέα της τζαζ σύνθεσης. Μαθητευόμενος ακόμη, συνεργάστηκε με ονόματα όπως ο Τζον Χέντρικς, ο Τέρενς Μπλανσάρ, ο Σλάιντ Χάμπτον και ο Πακίτι Ντι Ριβέρα. Το ταλέντο του φάνηκε πολύ γρήγορα και ως πιανίστας αλλά και συνθέτης και έγινε μέλος και συνεργάτης σε κορυφαία ονόματα της σύγχρονης τζαζ όπως ο Στιβ Λέισι, ο Τσάρλι Χέιντεν, ο Μάικλ Μπρέκερ, ο Γκάρι Μπάρτον και φυσικά ο Γουέιν Σόρτερ.

Από το 1993 ο Πέρες δισκογραφεί πλέον για τον εαυτό του και κυκλοφορεί εξαιρετικά άλμπουμ που κερδίζουν υποψηφιότητες αλλά και βραβεία όπως είναι τα « Central Avenue» (1989), «Motherland» (2000) και το υπέροχο «Across The Crystal Sea» (2008). Το 1996 κλήθηκε από τον Tommy Lipuma για συνεργασία, με σκοπό την παραγωγή του ιστορικού Panamonk, ενός συγκινητικού αφιερώματος στον θρυλικό Thelonious Monk, το οποίο δίκαια χαρακτηρίστηκε από το περιοδικό DownBeat ως ένας από τους πιο σημαντικούς Jazz δίσκους στην ιστορία της μουσικής. Λίγο αργότερα επισφράγισε την ενταξή του στην Mack Avenue Records, με την κυκλοφορία του Providencia, τον Αύγουστο του 2010. Εκτός από τη μεγάλη του εμπορική επιτυχία, το συγκεκριμένο album κέρδισε υποψηφιότητα για Grammy® Award το 2011 στην κατηγορία καλύτερουInstrumental Jazz Δίσκου.

Πότε αρχίσατε να σκέφτεστε τη μουσική ως καριέρα;

Την πρώτη δουλειά μου ως επαγγελματίας μουσικός έκανα σε ηλικία δώδεκα ετών. Τότε άρχισε η μουσική καριέρα μου και ήταν πάντα παρούσα η μουσική στη ζωή μου ακόμη και όταν ήθελα να σπουδάσω κάτι άλλο.

Πως ήταν να βρίσκεστε στην ίδια σκηνή με τον Ντίζι Γκιλέσπι και άλλους σπουδαίους της τζαζ;

Σαν πανεπιστήμιο. Εμαθα τόσα πολλά από τους μέντορές μου. Από τον Ντίζι έμαθα να χρησιμοποιώ τη μουσική ως εργαλείο ώστε να φέρνω ανθρώπους από διαφορετικές κουλτούρες κοντά. Από τον Γουέιν Σόρτερ έμαθα να γράφω, να συνθέτω και να αυτοσχεδιάζω όπως εγώ θα ήθελα να αρέσει στον κόσμο.

Πως θα ονομάζατε τη μουσική που παίζετε;

Παγκόσμια τζαζ.

Από την περιοδεία σας με τον Γουίντον Μαρσάλις τι μάθατε;

Η εμπειρία μου με τον Γουίντον μου έμαθε τι σημαίνει αφοσίωση, πειθαρχία, τα μπλουζ, τη μουσική της Νέας Ορλεάνης και την αγάπη για τον Θελόνιους Μονκ.

Τι σας αρέσει πιο πολύ οι περιοδείες ή οι ηχογραφήσεις;

Μου αρέσουν και τα δύο για διαφορετικούς λόγους, η περιοδείες όμως είναι μία δύσκολη υπόθεση γιατί με αναγκάζουν να μένω μακριά από την οικογένειά μου.

Οι σπουδές σε κάνουν καλύτερο μουσικό;

Όχι απαραίτητα αλλά είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο. Η τζαζ άλλωστε βρίσκεται πάντα σε διαδικασία εξέλιξης οπότε η γνώση πάντα βοηθά.

Μου λέτε πέντε άλμπουμ που θα θέλατε να έχετε ηχογραφήσει εσείς;

Δύσκολο να αποφασίσω αλλά ορίστε: «The Real Mccoy« του ΜακΚόι Τάινερ , «Things to come» του Ντίζι Γκιλέσπι, «Speak no Evil» του Γουέιν Σόρτερ, «Brilliant corners» του Θελόνιους Μονκ λαι «Τhe far east suite» του Ντιουκ Ελινγκτον.

Για ποια δουλειά σας θα θέλατε να σας θυμούνται στο μέλλον;

Τα «The Journey» , «Motherland» και το πρόσφατο«Panama 500» το οποίο και θα παρουσιάσω στην Αθήνα. Νομίζω ότι είναι σαν αδέλφια και λένε πολλά΄για την επιθυμία μου να κάνω μουσική που να αποτυπώνει τον Παναμά ως την «γέφυρα του κόσμου».

Πείτε μου για τον ρόλο σας στην UNESCO ως καλλιτέχνης για την Ειρήνη.

Εργάζομαι για την προώθηση της ειρήνης και τη κατανόηση ανάμεσα σε διαφορετικές κουλτούρες με εργαλείο τη μουσική μου. Κάνω κοινωνική εργασία μέσω της μουσικής μου στο Παναμά με το Panama Jazz Festival και το the Danilo Perez Foundation, στις ΗΠΑ μέσω του Βerklee Global Jazz Institute, στην Χιλή μέσω του Chile Jazz For Peace Festival και υποστηρίζω ανάλογα προγράμματα σε ολόκληρο τον κόσμο που κάνουν θετικές αλλαγές μέσα στην κοινωνία!

Info

23 Μαρτίου 2014

Gazarte, Βουτάδων 32-34, Γκάζι

Ώρα έναρξης: 21.30

Τιμές εισιτηρίων

Προπώληση: A ζώνη: 33€ | Β ζώνη: 25€ | Όρθιοι: 15€

Ταμείο: A ζώνη: 38€ | Β ζώνη: 30€ | Όρθιοι: 20€