16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Οι πρώτες ανακοινώσεις

Ανάμεσα στα ντοκιμαντέρ του που θα προβληθούν είναι το «Κατασκευάζοντας συναίνεση: Ο Νόαμ Τσόμσκι και τα ΜΜΕ» (1992, συν-σκηνοθεσία με τον Μαρκ Άκμπαρ), ένα πορτρέτο του Νόαμ Τσόμσκι που μυεί έξυπνα το θεατή στα άδυτα των ΜΜΕ, το «Σινεμά Βεριτέ» (2000) όπου ο Ουιντόνικ διερευνά την εν λόγω κινηματογραφική σχολή από τις απαρχές της («Ο Νανούκ του Βορρά») ως τη μετεξέλιξή της («Blair Witch Project»), το «Seeing is Believing» (2002, συν-σκηνοθεσία με την Κατερίνα Τσίζεκ) που εστιάζει στη νέα οπτική επανάσταση με όπλο την κινηματογραφική κάμερα και το κύκνειο άσμα του «PilgrIMAGE: προσκύνημα στην εικόνα» (2009, το οποίο συνυπογράφει με την κόρη του, Μίρα) μέσα από το οποίο ανίχνευσε το παρελθόν του σινεμά μιλώντας για το μέλλον του.

Ενα άλλο πρόσωπο που εφέτος θα τιμηθεί στην Θεσσαλονίκη είναι ο Γάλλος Νικολά Φιλιμπέρ, θεωρία του οποίου είναι ότι «ο κινηματογράφος είναι η τέχνη της ελλειπτικότητας: Η γλώσσα είναι μεταφορική και κάθε ταινία έχει τα μυστικά της και μια αίσθηση μυστηρίου». Γεννημένος στη Νανσύ το 1951, ο Φιλιμπέρ που σπούδασε φιλοσοφία έχει γυρίσει ντοκιμαντέρ όπως το «His Master’s Voice» (1978, συν-σκηνοθεσία με τον Ζεράρ Μορντιγιά) όπου καταγράφει με διορατική ματιά τη νέα παγκόσμια οικονομική κατάσταση που τότε αρχίζει μόλις να διαφαίνεται, την «Πόλη του Λούβρου» που αποκαλύπτει την αφανή ζωή ενός από τα διασημότερα μουσεία του κόσμου και την «Χώρα των κωφών» που μοιράζεται τη ζωή και τους κώδικες των ανθρώπων με κώφωση.

Μέσα από το ντοκιμαντέρ του «Ένα ζώο, δυο ζώα», ο Φιλιμπέρ αναζήτησε τα ίχνη του ανθρώπου μπαίνοντας ξανά στα άδυτα του Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι, ενώ στο «Το παραμικρό» (1996) πρωταγωνιστούν οι τρόφιμοι του ψυχιατρείου La Borde ενώ κάνουν πρόβες για την ετήσια θεατρική τους παράσταση. Πρόπερσι στο «La Μaison de la Radio», ο Φιλιμπέρ εικονογράφησε έναν κόσμο που υπάρχει μόνο μέσα από τον ήχο, εστιάζοντας στην καθημερινότητα του ραδιοφωνικού σταθμού Radio France.