Η «Μικρά Αγγλία», σε σκηνοθεσία Παντελή Βούλγαρη και σενάριο Ιωάννας Καρυστιάνη, βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο της, θριαμβεύει στις αίθουσες και αποτελεί μία από τις μεγάλες επιτυχίες της χρονιάς. Γι’ αυτή την ταινία πολλοί δούλεψαν και συνεργάστηκαν για να βγει αυτό το άρτιο αποτέλεσμα. Ανάμεσά τους η Κατερίνα Πολέμη, η οποία υπογράφει το σάουντρακ της ταινίας. Συνθέτρια, τραγουδίστρια, τραγουδοποιός και πάνω απ’ όλα Ανδριώτισσα, κατάφερε να δώσει στο φιλμ τον μουσικό αέρα της εποχής. Τα κομμάτια της μάς μεταφέρουν στις δεκαετίες του ’30 και του ’40 σαν να τις έχει ζήσει η ίδια. Ισως γιατί, πολυταξιδεμένη καθώς είναι, έχει επηρεαστεί από τις μουσικές που συνάντησε στο διάβα της. Η μουσική της στη «Μικρά Αγγλία» ανέβασε για εκείνη τον πήχη ψηλά. Στο χέρι της είναι πού και πότε θα σταματήσει.

Είμαι…

«Μια ψυχή που τη λένε Κατερίνα Πολέμη».

«Μικρά Αγγλία»…
«Μια ταινία με πάρα πολύ έντονες ανθρώπινες στιγμές. Εικόνες και συναισθήματα, αλήθειες της ανθρώπινης ζωής, άρα και συγκίνηση. Η πρώτη ταινία στην οποία έγραψα τη μουσική. Η εμπειρία που με έκανε να αγαπήσω τον κινηματογράφο και να θέλω να ασχοληθώ ξανά με αυτόν ως μουσικοσυνθέτρια».

Παντελής Βούλγαρης…
«Ενας μεγάλος «μπαμπάς», μια μεγάλη αγκαλιά, ένας ευαισθητοποιημένος άνθρωπος, ένας ευαισθητοποιημένος καλλιτέχνης, ο οποίος με εμπιστεύθηκε και με άφησε ελεύθερη να δημιουργήσω σε ένα κυρίως δικό του «παιδί» και νιώθω ευγνώμων».

Ιωάννα Καρυστιάνη…
«Μια απίστευτα ταλαντούχα γυναίκα η οποία με ενέπνευσε και με εμπνέει, με μάγεψε και με μαγεύει με το πώς σκέπτεται ως άνθρωπος, πώς γράφει και περιγράφει ως καλλιτέχνις. Με συγκλόνισε η ιστορία της, το σενάριο που έγραψε για τη «Μικρά Αγγλία». Μεγάλη μαγείρισσα επίσης…».

Βραζιλία, Ελλάδα, Αγγλία, Αμερική. Πολλά ταξίδια, πολλές εμπειρίες…
«Παρ’ όλο που γεννήθηκα και έζησα 10 χρόνια στο Λονδίνο και το αγαπώ πολύ, νιώθω πως μεγάλωσα ανάμεσα στις παραλίες της Βραζιλίας και της Ανδρου. Με ψάρι που μόλις είχε ψαρέψει ο μπαμπάς εκείνο το πρωί και εγώ, ο αδελφός μου και η μαμά μου μαζεύαμε ξύλα για να το ψήσουμε. Μετά ακολουθούσαν κιθάρες από φίλους και συγγενείς. Μετά προέκυψε η Αμερική, το σπίτι της τζαζ. Πολλά ταξίδια, ναι. Πολλές υπέροχες εμπειρίες και κάποιες δύσκολες και δυσάρεστες, για τις οποίες όμως είμαι ευγνώμων γιατί αν δεν υπήρχαν δεν θα ήμουν ο άνθρωπος που είμαι σήμερα και γενικά η ζωή μου θα ήταν κάτι άλλο, με άλλους ανθρώπους».

Κινηματογραφική μουσική…
«Δύσκολο «ζώο»… Αλλά το αγάπησα και θέλω να συνεχίσω».

«Spread the music, not the name»…
«Είναι ο τίτλος του πρώτου μου «παιδιού», του πρώτου μου δίσκου, όπως επίσης είναι και μία από τις πρωταρχικές φιλοσοφίες ζωής με την οποία προσπαθώ να ζω για να μη χάνω την πυξίδα και να βρίσκω το κέντρο μου καθημερινά. Πιστεύω, δηλαδή, πως έχει πρωταρχική σημασία να υπηρετούμε στον πιο υψηλό βαθμό τον εαυτό μας και την ασχολία μας και μετά, αν όντως τα κάνουμε καλά, θα εξαπλωθεί το όνομα και θα εξαπλωθεί για τους συμπαντικά σωστούς λόγους και θα μας φέρει ουσιαστική χαρά».

«Ευρυδίκη», θέατρο Πορεία…
«Η πρώτη μου δουλειά στο θέατρο. Πάρα πολύ μου άρεσε και το αγάπησα. Είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με τους συγκεκριμένους ηθοποιούς, οι οποίοι είναι και εξαιρετικοί μουσικοί, οπότε αυτό με βοήθησε πολύ στην εκτέλεση των κομματιών και μαζί κάναμε μια παράσταση η οποία βραβεύτηκε από το κοινό του «Αθηνοράματος» και που μου έδωσε εμένα το πρώτο βραβείο μουσικής! Πράγμα το οποίο βεβαίως και δεν περίμενα. Ηταν και είναι πολύ τιμητικό».

Μουσική, σύνθεση…
«Η μουσική είναι ίσως ο καλύτερος φίλος μου. Η μουσική είναι πάντα μα πάντα εκεί να σε πάρει και να σε ταξιδέψει όπου εσύ θέλεις να πας και η σύνθεση είναι πάντα εκεί για να συνταξιδέψει όπου θέλεις να πας, έχει τις αγκάλες της ανοιχτές για να σε υποδεχθεί και να δημιουργήσετε ένα μαγικό ταξίδι μαζί».

Τραγούδι…
«Η φωνή, το πρωταρχικό όργανο. Τι να πω; Ευχαριστώ που υπάρχεις. Λατρεύω το τραγούδι και ειδικά όταν τραγουδάω και με άλλους ανθρώπους».

Θέατρο…
«Μου άρεσε πολύ η πρώτη μου εμπειρία στο θέατρο και θα ήθελα να συνεχίσω την επαγγελματική μου σχέση μαζί του».

Ερωτας…
«Είναι κάτι μαγικό και επειδή είναι μαγικό είναι απερίγραπτο. Είναι επίσης κάτι που έχει χώρο για μάθηση, όπως όλα στη ζωή, και όσο το δουλεύουμε τόσο πιο μεγάλο έρωτα μπορούμε να ζήσουμε».

Ονειρεύομαι…
«Να συνεχίσω να καλλιεργώ τον πνευματικό και εσωτερικό μου κόσμο και να γίνομαι όλο και καλύτερη ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνις. Ονειρεύομαι την εσωτερική μου ειρήνη αλλά και των άλλων. Ονειρεύομαι να συναναστρέφομαι με απίστευτους ανθρώπους, διανοουμένους, καλλιτέχνες, προσωπικότητες που είναι ο εαυτός τους, που ψάχνουν να βελτιώνονται, που ξέρουν να ζητούν συγγνώμη. Και αν δεν ξέρουν κάτι, να θέλουν να μάθουν».

Ακούω…
«Προσπαθώ να ακούσω τι έχει να μου πει ο εαυτός μου πριν από κάθε άλλον. Ακούω τη θάλασσα καθώς την κοιτάω. Ακούω τις ανάγκες μου. Ακούω μουσική. Μουσικές του κόσμου. Αυτόν τον καιρό μουσικές της γης, έθνικ θα μπορούσαμε να πούμε».

Ελπίζω…
«Να ενωνόμαστε όλο και περισσότερο, να ζητάμε αυτά που έχουμε ανάγκη όλο και περισσότερο, να ζούμε τη ζωή και να εκμεταλλευόμαστε με σεβασμό αυτά τα άπειρα που έχει να μας προσφέρει. Να κάνουμε όλοι αυτά που αγαπάμε».

Συγχωρώ…
«Προσπαθώ καθημερινά να συγχωρώ πρώτα τον εαυτό μου, πράγμα που είναι πολύ δύσκολο για μένα. Μετά να συγχωρώ, να αποδέχομαι όλους τους άλλους με τους οποίους έχω διαφορετικές απόψεις ή κάποια κόντρα».

Δεν συγχωρώ…
«Προσπαθώ να μην υπάρχει το «δεν συγχωρώ» στη ζωή μου γιατί δεν θεωρώ πως είναι εποικοδομητικό, αλλά είναι κάτι που σε διευκολύνει στο να μην κάνεις εσύ ο ίδιος κάτι και να ρίχνεις το φταίξιμο κάπου αλλού. Καλό θα μας κάνει να πάρουμε ο καθένας μας το δικό του μερίδιο ευθύνης για να ζήσουμε τη ζωή μας ηθικά και όπως εμείς θέλουμε, για να βρούμε όλο και περισσότερο την αληθινή ευτυχία, όχι την προσωρινή εύπεπτη που σβήνεται άμεσα».

Ταξιδεύω…
«Λατρεύω τα ταξίδια και πιστεύω πως, εκτός από το ταξίδι σε πραγματική μορφή, είναι σημαντικό να ταξιδεύουμε στην ψυχή μας και στο μυαλό μας. Να ψάχνουμε αλήθειες της ζωής, αλήθειες προσωπικές, δικές μας».

Κρίση…
«Εγώ πιστεύω πως όλα ξεκινούν από μέσα μας. Οπότε η κρίση προέρχεται από μια εσωτερική κρίση που δυστυχώς οι περισσότεροι από εμάς δεν ασχοληθήκαμεσε όλες τις φάσεις της για να την αντιμετωπίσουμε, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει το πρόβλημα μέχρι που εκρήγνυται (η κρίση). Αν την προκαλέσαμε όμως εμείς, τότε μπορούμε και να την αλλάξουμε, να την «ισιώσουμε»»

Επόμενα σχέδια…
«Εχω ήδη αρχίσει να γράφω μουσική για μια θεατρική παράσταση για τον Τρωικό Πόλεμο που θα ανεβεί τον Φεβρουάριο και μετά σύνθεση για άλλες δύο θεατρικές παραστάσεις, μια μικρού μήκους ταινία και κάποιες συναυλίες».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ