Ενενήντα χρόνια συμπληρώνονται στις 2 Δεκεμβρίου από τη γέννηση της Μαρίας Κάλλας. Της γυναίκας-μύθου, του διαρκούς σημείου αναφοράς, της λαμπερής ντίβας που άλλαξε με τις ερμηνείες της την ίδια την πορεία της όπερας χωρίζοντάς τη σε «πριν» και «μετά». Για τη ζωή, την προσωπικότητά της και τη συμβολή της στην ιστορία του λυρικού θεάτρου έχουν βεβαίως χυθεί τόνοι μελάνι και η αλήθεια είναι πως πολύ δύσκολα θα μπορούσε να πρωτοτυπήσει κανείς. Αυτό που οφείλει να επισημάνει όμως, όσες φορές κι αν επαναληφθεί, είναι το χρέος να τιμήσει επιτέλους η Ελληνική Πολιτεία επίσημα, με τρόπο ουσιαστικό και αντάξιο του μεγέθους της καλλιτέχνιδας, την προσφορά και τη μνήμη της. Στο πλαίσιο αυτό, τα περί μουσείου αφιερωμένου στην Κάλλας το οποίο σχεδιάζεται να στεγαστεί σε ιδιόκτητο οίκημα του Δήμου Αθηναίων στην οδό Μητροπόλεως, δεν μπορεί παρά να ακούγονται ελπιδοφόρα. Πέραν τούτου όμως και η αποκατάσταση της οικίας της ντίβας στην οδό Πατησίων (το διατηρητέο κτίριο που είναι γνωστό και ως πολυκατοικία Παπαλεονάρδου), παρά το δαπανηρό του πράγματος, προβάλλει αναγκαία. Σε εποχές βαθιάς κρίσης σαν τη σημερινή, η επιστροφή στις πηγές της προόδου είναι μια φυσική τάση που κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Για να πάρει κανείς φόρα και να τρέξει προς τα εμπρός…

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ