Το 1999 ο ισπανός σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ υπέγραψε το αριστούργημά του «Ολα για τη μητέρα μου». Ο σκελετός της ιστορίας δεν απέχει ιδιαίτερα από το κλασικό μελόδραμα που ο ισπανός σκηνοθέτης αγαπά τόσο πολύ και με τόσο ευλαβικό τρόπο υπηρετεί: μια μητέρα, η Μανουέλα (Σεσίλια Ροθ), αναζητεί τα ίχνη του (τρανς) πατέρα του γιου της μετά τον θάνατο του τελευταίου σε τροχαίο. Η αναζήτηση όμως επιφυλάσσει εκπλήξεις και η ζωή για μία ακόμη φορά συναντά την τέχνη.
Το «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τενεσί Γουίλιαμς δεν έπαψε να παίζει σημαίνοντα ρόλο στην πορεία της Μανουέλα. Ερμηνεύοντας τη Στέλλα αυτού του έργου η Μανουέλα είκοσι χρόνια πριν γνώρισε τον πατέρα του γιου της που έπαιζε τον Κοβάλσκι. Εξαιτίας του ίδιου έργου όμως ο γιος της, σε μια προσπάθειά του να πάρει αυτόγραφο από τη θεατρική ντίβα Ούμα Ρόχο (Μαρίζα Παρέδες) που τον εκστασίασε ως Μπλανς Ντιμπουά, σκοτώθηκε ακριβώς την ημέρα των γενεθλίων του.
Στη Βαρκελώνη η Μανουέλα προσλαμβάνεται ως προσωπική βοηθός της Ρόχο, ενώ κάπου ανάμεσα σε όλες αυτές τις γυναίκες υπάρχει και η τρανς Αγράδο (Αντόνια Σαν Χουάν), η κολλητή φίλη της Μανουέλα. Ζωή και τέχνη λοιπόν συνθέτουν μια τοιχογραφία αγάπης, πόνου, χαράς, γέλιου, κατανόησης, συμπόνιας, με μια λέξη συναισθημάτων επίκεντρο των οποίων είναι η έννοια της γυναίκας-μητέρας.

«Αυτή η ταινία έχει μια αδιαμφισβήτητη θεατρική κληρονομιά γιατί για μένα, πέρα από το πολυεπίπεδο θέμα της, είναι ένα έργο για ηθοποιούς, για γυναίκες που παίζουν είτε πάνω στη σκηνή είτε στη σκηνή της ζωής» είπε στο «Βήμα» ο Ντάνιελ Σπάροου, ο νεαρός αυστραλός θεατρικός παραγωγός που συνέλαβε πρώτος την ιδέα της θεατρικής διασκευής της ταινίας η οποία αυτή την εποχή παίζεται στο θέατρο Ακροπόλ.
Το 2002 ο Σπάροου κατάφερε να πείσει τον Π. Αλμοδόβαρ για το όραμά του. Το πρώτο ανέβασμα του «Ολα για τη μητέρα μου» στο θέατρο έγινε με σκηνοθέτη τον συγγραφέα του θεατρικού έργου Σάμιουελ Ανταμσον και παρουσιάστηκε το 2007 στο Old Vic του Λονδίνου (με διευθυντή παραγωγής τον Κέβιν Σπέισι). Η επιτυχία του ήταν τεράστια και από τότε έχει μεταφραστεί και παιχθεί σε παραπάνω από 12 χώρες και γλώσσες, περίπου 20 παραγωγές σε όλον τον κόσμο.

«Είμαι πλέον ένας επιστάτης του Πέδρο Αλμοδόβαρ» μας είπε την περασμένη Κυριακή στο καφέ του Μουσείου της Ακρόπολης ο Σπάροου, ο οποίος ακολουθεί το έργο σε όλες τις χώρες που ανεβαίνει προκειμένου να ελέγξει αν παραμένει στην κάθε εκδοχή η πιστότητα του πνεύματός του.
Μία ημέρα πριν, το Σάββατο, ο Σπάροου είχε δει την παράσταση στο Ακροπόλ (σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια και μετάφραση Αντώνη Γαλέου) και του είχε αρέσει. «Εχω πάντα μια ανησυχία, είμαι νευρικός γιατί έχω δει παραγωγές που δεν έχουν υπάρξει πιστές στο πνεύμα της ταινίας του Αλμοδόβαρ και της διασκευής του Σάμιουελ Ανταμσον. Πολλές παραγωγές ήταν διασκευές της διασκευής. Σε μια πόλη της Γερμανίας –χώρα στην οποία αγαπούν τις διασκευές των πρωτότυπων κειμένων –η παράσταση διαρκεί μόλις μία ώρα. Η κανονική διάρκεια του έργου είναι δύο ώρες και κάτι. «Μα τι κάνατε το υπόλοιπο;» τους ρώτησα! Εδώ δεν ένιωσα έτσι, οι έλληνες ηθοποιοί ήταν από τους καλύτερους που έχω δει σε αυτούς τους ρόλους».
Η επιτυχία του Σπάροου με το «Ολα για τη μητέρα μου» ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακή γιατί ήταν η πρώτη που υπογράφει προσωπικά. Ως τότε είχε δουλέψει σε αρκετά σχέδια άλλων και από τότε έχει υπογράψει αρκετές επιτυχίες στο Λονδίνο και διεθνώς, όπως τα μιούζικαλ «Mamma Mia» και «Billy Elliot».
Στην παράσταση του Ακροπόλ παίζουν (με αλφαβητική σειρά) οι: Αγοραστή Αρβανίτη, Ηλίας Γιαννάκης, Αγγελίνα Ευθυμίου, Κατερίνα Κρέπη, Μιχάλης Λεβεντογιάννης, Κατερίνα Λέχου, Γεωργία Μαυρογεώργη, Νένα Μεντή, Σταύρος Μερμήγκης, Αννα Μονογιού, Γωγώ Μπρέμπου, Τάνια Ρόκα, Μαριάννα Τουντασάκη, Μαρίνα Ψάλτη, ο Κώστας Κάππας και η Ειρήνη Ιγγλέση.
Δημοσιεύτηκε στο HeliosPlus στις 18 Νοεμβρίου 2013

HeliosPlus