Αν η απλότητα είναι μια από τις μεγαλύτερες αρετές στον κόσμο, τότε ο Τζιμ Τζάρμους είναι ένας από τους διασημότερους «πρεσβευτές» της. Αυτό φάνηκε το μεσημέρι του Σαββάτου 2 Νοεμβρίου στην Αποθήκη Γ’ του Λιμανιού Θεσσαλονίκης, όπου ο αμερικανός σκηνοθέτης μίλησε στους δημοσιογράφους με αφορμή την τελευταία ταινία του «Μόνον οι εραστές μένουν ζωντανοί». Μια ημέρα πριν η εν λόγω ταινία είχε σηκώσει την αυλαία του φεστιβάλ.

Ηταν φυσικό η παρουσία και μόνον του Τζάρμους να προκαλέσει ενθουσιασμό γιατί καλλιτέχνες του δικού του βεληνεκούς δεν είναι επισκέπτονται συχνά ελληνικές πολιτιστικές διοργανώσεις και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή ήταν η πρώτη του επίσκεψη στην χωρα μας. «Μελέτησα αρκετά για την Ιστορία αυτής της υπέροχής πόλης προτού έρθω» είπε ο Τζάρμους αλλά στην ερώτηση αν θα γύριζε μια ταινία στη Θεσσαλονίκη, ένιωσε (όπως ήταν φυσικό) κάπως αμήχανος.

Χωρίς ίχνος κομπασμού ή αυταρέσκειας, ο σκηνοθέτης που έδωσε ώθηση στην αμερικανική ανεξάρτητη κινηματογραφική δημιουργία στην δεκαετία του 1980 («Πέρα από τον Παράδεισο», «Στην παγίδα του νόμου» κ.α.) χρειάστηκε να επαναλάβει αρκετές φορές ότι δεν αναλύει ποτέ τις ταινίες του, επομένως ό,τι βλέπουμε στην οθόνη είναι υπόθεση του θεατή να το επεξεργαστεί όπως εκείνος θέλει.

Για τον Τζάρμους πάντως, το «Μόνον οι εραστές μένουν ζωντανοί» που παρακολουθεί την πορεία στον χρόνο δυο βρυκολάκων (Τίλντα Σουίντον και Τιμ Χίντλστον) δεν είναι μια ταινία τρόμου για τα βαμπίρ αλλά κάτι «το ακαθόριστα διαφορετικό» όπως ήταν το «Addiction» του Εϊμπελ Φεράρα, το «Ασε το κακό να μπει» ή το «Πάθος και αίμα» του Τόνι Σκοτ.

«Τίποτε δεν είναι πρωτότυπο, ο κινηματογράφος είναι τα κύματα του ωκεανού που συνδέονται μεταξύ τους» είπε ο Τζάρμους όταν ρωτήθηκε για ένα παλαιότερο κείμενό του όπου παραδεχόταν ότι «κλέβει» από παντού. «Δεν ξέρω αν το ρήμα “κλέβω” είναι αυτό που αρμόζει, αλλά σίγουρα στις ταινίες μου υπάρχουν πράγματα που προέρχονται από ταινίες που με έχουν εμπνεύσει. Απλώς η ένταξή τους ποτέ δεν γίνεται συνειδητά».

Ο Τζάρμους υπήρξε επίσης πολύ γενναιόδωρος απέναντι στους ανθρώπους που τον έχουν στηρίξει. Μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον καλλιτεχνικό διευθυντή του φεστιβάλ κ. Δημήτρη Εϊπίδη, έναν από τους πρώτους ανθρώπους που τον υποστήριξαν όταν ακόμα ξεκινούσε πριν από 40 χρόνια. «Είστε πολύ τυχεροί που τον έχετε» είπε.

Μίλησε επίσης για τον παραγωγό της Faliro House κ. Χρήστο Κωνστατακόπουλο, ο οποίος συνέβαλλε οικονομικώς στην παραγωγή του «Μόνον οι εραστές μένουν ζωντανοί». «Ο Χρήστος είναι ένας άγγελος» είπε χαρακτηριστικά για τον άνθρωπο που σε μια εποχή που ακόμα και ένας Τζιμ Τζάρμους δυσκολεύεται να βρει χρηματοδότες στην Αμερική, τον στήριξε εμπράκτως.

Και μίλησε γενικότερα για την άνοδο του ελληνικού κινηματογράφου, «έναν από τους κήπους του παγκόσμιου κινηματογράφου που σήμερα ανθίζουν». Για τον Τζιμ Τζάρμους έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον να παρακολουθήσει μια ελληνική ταινία μηδαμινού κόστους απ’ό,τι έναν γαργαντούα όπως ο «Μεγάλος Γκάτσμπι» του Μπαζ Λούρμαν.

Η μουσική παίζει τεράστιο ρόλο στις ταινίες του Τζιμ Τζάρμους και ο ίδιος καταβροχθίζει όλα τα ακούσματα. Αναφέρθηκε σε πολλά είδη που τον έχουν επηρεάσει (είναι άλλωστε και ο ίδιος μουσικός), από την underground hip hop ως το heavy rock n’ roll και την stoner. Ερωτώμενος για τον πρόσφατο θάνατο του Λου Ριντ, ο Τζάρμους είπε ότι η απώλεια είναι τεράστια και ότι η Νέα Υόρκη «έχασε τον νονό του rock n’ roll της».

.