Ηταν βασιλείς, αυτοκράτορες, μεγάλοι ηγέτες, σπουδαίοι πολέμαρχοι και στρατηλάτες. Τα επιτεύγματά τους έγιναν θρύλοι που ζουν εδώ και αιώνες και τα ονόματά τους έχουν γραφεί στην Ιστορία με χρυσά γράμματα. Τους συνδέει και κάτι άλλο: οι τάφοι τους δεν βρέθηκαν ποτέ ή χάθηκαν στη συνέχεια. Ετσι που σήμερα αρχαιολόγοι, ιστορικοί, ακόμη όμως και ερασιτέχνες να τους αναζητούν απελπισμένα.
Το μυστήριο του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν έχει λυθεί παρά τα 2.300 χρόνια που έχουν περάσει –ή ίσως γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Στη Βρετανία όμως «έχασαν» τον τάφο του πρώτου βασιλιά τους κάπου ανάμεσα στον 11ο και τον 12ο αιώνα ενώ και η θέση της ταφής του Τζένγκις Χαν αναζητείται ανεπιτυχώς εδώ και επτά αιώνες.
Ιστορικά στοιχεία και αποδείξεις για τον άνθρωπο και τη ζωή του αλλά και για το πλαίσιο στο οποίο έζησε και έδρασε, πολύτιμα τεκμήρια αλλά ενδεχομένως και θησαυροί που μπορεί να τον ακολούθησαν μετά θάνατον είναι το όφελος μιας τέτοιας ανακάλυψης.
Το Σώμα


Από το 336 ως το 323 π.Χ. βασίλεψε ο Μέγας Αλέξανδρος. Σε αυτό το διάστημα έφθασε με τους Μακεδόνες του στα βάθη της Ανατολής κατακτώντας στο πέρασμά του βασίλεια και αυτοκρατορίες, ώσπου να πεθάνει σε μία από αυτές, στην πρωτεύουσα της Μεσοποταμίας, τη Βαβυλώνα. Το ίδιο περιπετειώδης υπήρξε όμως και η ταφή του εξαιτίας της διαμάχης των κληρονόμων του. Ο νικητής στην κούρσα διαδοχής, Πτολεμαίος, μετέφερε τη χρυσή σαρκοφάγο του Αλέξανδρου αρχικώς στη Μέμφιδα και εν συνεχεία στην Αλεξάνδρεια, όπου ενταφιάστηκε σε μαυσωλείο που ονομάστηκε «Σώμα». Στα χρόνια που ακολούθησαν το Σώμα λεηλατήθηκε επανειλημμένως, το χρυσάφι εξαφανίστηκε –ως και η Κλεοπάτρα πήρε χρυσό για τον πόλεμο εναντίον του Οκταβιανού –και η σαρκοφάγος αντικαταστάθηκε από άλλη, γυάλινη. Γύρω στο 360 μ.Χ. όμως οι πληροφορίες σταματούν, καθώς μια σειρά από πολέμους, ταραχές, πυρκαγιές και ένας μεγάλος σεισμός που συνοδεύτηκε από τσουνάμι έπληξαν την Αλεξάνδρεια. Εκτοτε πολλές σοβαρές αλλά και φαιδρές προσπάθειες εντοπισμού του τάφου απέβησαν άκαρπες.
Ο πρώτος βασιλιάς


Μερικούς αιώνες αργότερα ο πρώτος βασιλιάς «όλων των Αγγλων» και ο μόνος που απεκαλείτο «Μέγας», ο Αλφρεντ του Ουέσικς (871-899 μ.Χ.), όταν πέθανε, τάφηκε στο Old Minster του Γουίντσεστερ. Δύο χρόνια αργότερα ο γιος του μετέφερε τα λείψανά του σε μαυσωλείο ενός νέου ναού, δίπλα στον παλιό. Εκεί ο βασιλιάς παρέμεινε επί δύο αιώνες, ως το 1110, που μετακινήθηκε στο νέο Hyde Abbey, έξω από τα τείχη της πόλης. Αλλά και αυτή η «κατοικία» αποδείχθηκε προσωρινή, αφού με τη διάλυση των μονών από τον Ερρίκο Η’ ο τάφος εξαφανίστηκε. Κάποιοι σήμερα πιστεύουν ότι τα οστά μπορεί να σκορπίστηκαν στον χώρο της μονής ή να μεταφέρθηκαν σε έναν απλό τάφο της εκκλησίας του Αγίου Βαρθολομαίου.
Τα άλογα


Ως τη στιγμή που πέθανε, το 1227, ο Τζένγκις Χαν είχε ιδρύσει μια τεράστια αυτοκρατορία που εκτεινόταν από την Κίνα ως την Κασπία Θάλασσα. Αλλά ακόμη και σήμερα η θέση της ταφής του καλύπτεται από πέπλο μυστηρίου. Κινεζικές και περσικές πηγές αναφέρουν ότι πέθανε κατά τη διάρκεια εκστρατείας στην Κίνα, ενδεχομένως πέφτοντας από το άλογό του, και ότι οι γιοι του τον μετέφεραν στη Μογγολία για να τον θάψουν. Πολλές είναι επίσης οι αναφορές ότι το φέρετρό του τοποθετήθηκε σε λάκκο και το έδαφος «πατήθηκε» από τα άλογα 10.000 ιππέων προκειμένου να χαθεί κάθε ίχνος του.
Παρά την αποθαρρυντική αυτή περιγραφή, πάντως, μεγάλη έρευνα πρόκειται να ξεκινήσει τώρα από την Ακαδημία Επιστημών της Μογγολίας σε συνεργασία με το καλιφορνέζικο Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο και το National Geographic Society: με τη χρήση τεχνικών τηλεπισκόπησης θα αναζητήσουν τον τάφο κάπου στη Βορειοανατολική Μογγολία.
Η ωραία και η άγρια
Θεωρείται μια από τις ωραιότερες γυναίκες της Αρχαιότητας, φήμη που απέκτησε χάρη στο θαυμάσιο πορτρέτο της, που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Τούθμωσις, στο εργαστήριο του οποίου βρέθηκε. Το όνομά της άλλωστε, Νεφερτίτη, σήμαινε «Η ωραία έφθασε»! Σύζυγος του Φαραώ Ακενατόν και βασίλισσα της Αιγύπτου (1348 – 1330 π.Χ.), θεωρήθηκε αρχικώς ότι είχε ταφεί μαζί του σε έναν εντυπωσιακό θαλαμωτό λαξευτό τάφο στην Αμάρνα. Δεν υπάρχει όμως κανένα στοιχείο που να το αποδεικνύει. Οι αρχαιολόγοι υποθέτουν σήμερα ότι μπορεί να είχε ταφεί στη Θήβα ή στην εντελώς λεηλατημένηνεκρόπολη του Γκούρομπ, ή ακόμη και στη γενέτειρά της Αχμίν, μαζί με τους προγόνους της. Το γεγονός είναι ότι… η ωραία αναζητείται.
Αγνωστος είναι και ο τόπος ταφής μιας μυθικής μορφής για τους Κέλτες, της βασίλισσας Βουδίκης, αγριωπής στην εμφάνιση και ατρόμητης στη μάχη, η οποία ηγήθηκε το 60 μ.Χ. μιας μεγάλης λαϊκής εξέγερσης στην Αγγλία εναντίον των κατακτητών Ρωμαίων. Τελικά η Βουδίκη ηττήθηκε από τους Ρωμαίους και ο τάφος της δεν βρέθηκε ποτέ. Μια από τις πλέον απίθανες θεωρίες μάλιστα που έχουν διατυπωθεί θέλει τη βασίλισσα θαμμένη κάτω από την πλατφόρμα 8, 9 ή 10 του σιδηροδρομικού σταθμού King’s Cross του Λονδίνου.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ