To να μετατρέψεις μέσα σε περίπου δέκα χρόνια μια ομάδα καλλιτεχνών οι οποίοι συναντήθηκαν για μια συγκεκριμένη παράσταση σε καταξιωμένη χοροθεατρική κολεκτίβα με διεθνή αναγνώριση δεν είναι εύκολο «στοίχημα». Η Γκαμπριέλα Καρίτσο, όμως, και ο Φρανκ Σαρτιέ, καλλιτεχνικοί διευθυντές των Peeping Tom, τα κατάφεραν. Συγκέντρωσαν γύρω τους ένα γκρουπ πολύπλευρων καλλιτεχνών με τους οποίους κατόρθωσαν να αναπτύξουν μια σταθερή και πολύχρονη συνεργασία.
Το συγκρότημα –το οποίο έχουμε δει στο παρελθόν στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας και εφέτος θα εμφανιστεί στο Φεστιβάλ Αθηνών –έχει ως έδρα τις Βρυξέλλες και στο κέντρο της δημιουργίας του βρίσκεται ο ανθρώπινος παράγοντας. Δεν διστάζει να καταπιαστεί με τόλμη με επώδυνα θέματα, όπως τα γηρατειά, η φθορά και η απώλεια με σκοπό την ευαισθητοποίηση του θεατή, έτσι ώστε να αναλογιστεί την πραγματικότητα γύρω του.
Τις παραγωγές των Peeping Tom, οι οποίες κατά κανόνα προκαλούν ενθουσιασμό σε κοινό και κριτικούς, χαρακτηρίζουν παράλληλοι κόσμοι όπου η συνήθης λογική ακολουθία χρόνου, τόπου και ατμόσφαιρας ανατρέπεται. Η ευρεία γκάμα των ενδιαφερόντων των δύο δημιουργών σε συνδυασμό με τις δεξιότητες των καλλιτεχνών που συμμετέχουν στην ομάδα καταφέρνουν να αναπτύξουν μια ιδιαίτερη χορογραφική γλώσσα η οποία υπερβαίνει κατηγοριοποιήσεις και ταυτόχρονα είναι έντονα αναγνωρίσιμη. Με δεδομένο το υψηλού επιπέδου χορευτικό υπόβαθρο η κίνηση και η εικόνα είναι τα σημαντικότερα μέσα που χρησιμοποιούνται, έτσι ώστε το κοινό να γίνει κοινωνός στην ιδιότυπα εντυπωσιακή αίσθηση του οικείου που αναπτύσσεται στη σκηνή.
Το «Α louer» («Ενοικιάζεται»), που θα δούμε στο Φεστιβάλ, παρουσιάζει μέσα από μια σχεδόν κινηματογραφική σκηνοθεσία ένα μείγμα δεξιοτεχνίας από κοινού με αναμνήσεις, άγχη, όνειρα και εφιάλτες σε έναν κόσμο όπου τα πάντα διατίθενται προς ενοικίαση. Το έργο προκαλεί τα όρια της ίδιας της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Επιθυμίες και φαντασιώσεις αποκαλύπτονται γυμνές στη σκηνή και αναπαράγονται σπασμωδικά.

«Για ακόμη μία φορά το μέρος είναι η δραματουργική δύναμη της ίδιας της δημιουργίας» υπογραμμίζουν οι δημιουργοί. «Η σκηνή δεν μας ανήκει, μας παραχωρείται κατά καιρούς και μπορούμε να τη μετατρέπουμε όπως μας ευχαριστεί. Φτιάχνουμε έτσι ένα μέρος που αναγεννιέται από τη δημιουργία. Ενα μέρος όπου ο καλλιτέχνης, ο οποίος ξεχωρίζει από το πλήθος, επαναπροσαρμόζεται, επανανακαλύπτει τον εαυτό του και αποκαλύπτει τις εικόνες του εσωτερικού του κόσμου σε μια αέναη διαδικασία».
Οπως χαρακτηριστικά γράφτηκε κάπου, η συγκεκριμένη παράσταση είναι «ένα ταξίδι που δεν ξεπερνάς εύκολα, μια εκδοχή της μοναξιάς και του φόβου, του εγωισμού και της έλλειψής του». Για τον γράφοντα τουλάχιστον. Ισως για κάποιον άλλον η εμπειρία να σημαίνει κάτι άλλο. Μπορείς να τη λατρέψεις ή να τη μισήσεις. Αλλά το ίδιο μπορεί να πει κανείς για μεγάλο μέρος της τέχνης που διεκδικεί τον προσδιορισμό «ενδιαφέρουσα».

πότε & πού:
Το «Α louer» θα παρουσιαστεί από τους Peeping Tom μεταξύ 12 και 14/6 στην Πειραιώς 260 (Χώρος Δ)

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ