Στην «ακατοίκητη» και απόλυτα προστατευόμενη Ρήνεια απέναντι από τη Δήλο (και τη Μύκονο φυσικά) έχουν από καιρό αποβιβαστεί μπουλντόζες και μπετονιέρες και οι καλύβες των βοσκών –μόνο σε αυτούς επιτρέπεται να κατοικούν περιστασιακά στο νησί –έχουν μετατραπεί σε σπίτια. (Ενας μάλιστα για οικονομία έχει στήσει στη στέγη του και φωτοβολταϊκά!) Είναι και κάτι επιτήδειοι, μου λένε, που πουλάνε παραθαλάσσια μπάρμπεκιου στους τουρίστες από τη Μύκονο και το σκηνικό της παρανομίας συμπληρώνεται τέλεια. Και κάπου παραδίπλα στην κηρυγμένη ως ιστορικό τόπο Μακρόνησο οι καταπατητές δεν έχουν σταματήσει εδώ και χρόνια το έργο τους, ώστε να είναι δύσκολο πια να κρυφτούν. Αλλά γιατί; Ποιος θα τους εμποδίσει; Νησάκια καταγεγραμμένα στην ιστορία της Ελλάδας, παρ’ ότι για λόγους που τους χωρίζουν μερικές χιλιετίες, αλλά το ίδιο σημαντικά, έχουν αφεθεί και τα δύο στο έλεος της παρανομίας. Ποιος θα σταματήσει τις καταπατήσεις στη Ρήνεια, ιερού τόπου της Δήλου, που είναι γεμάτος απ’ άκρη σ’ άκρη με αρχαία; Και ποιος θα βάλει φρένο στις τρισάθλιες κατασκευές της Μακρονήσου δίπλα στα σπίτια των εξόριστων, γεμάτα πλέον από ακαθαρσίες αιγοπροβάτων; Ασφαλώς το υπουργείο Πολιτισμού δεν διαθέτει αστυνομικό σώμα για να επιληφθεί, οι νόμοι όμως, υποτίθεται, είναι αρκετοί. Επομένως, κύριε υπουργέ, σταματήστε τους!
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
