Το αίμα νερό δεν γίνεται. Η γνωστή ρήση δεν θα μπορούσε να ταιριάξει περισσότερο σε ότι αφορά την τελευταία ταινία του ηθοποιού και σκηνοθέτη Γκιγιόμ Κανέ «Δεσμοί αίματος» που παρουσιάστηκε την Δευτέρα 20 Μαϊου εκτός διαγωνιστικού προγράμματος.
Σκηνή από την ταινία «Δεσμοί αίματος» με τον Κλάιβ Οουεν και την Μαριόν Κοτιγιάρ
Μια βίαιη ιστορία εγκλήματος, τοποθετημένη στη Νέα Υόρκη των αρχών της δεκαετίας του 1970 με κεντρικούς ήρωες δυο αδέλφια. Εναν αστυνομικό (Μπίλι Κράνταπ) και έναν κακοποιό (Κλάιβ Οουεν). Οι δύο άντρες ανέκαθεν ήταν διαφορετικοί χαρακτήρες όμως τώρα που τα χρόνια έχουν περάσει, οι παιδικές αψιμαχίες έχουν δώσει την θέση τους σε πολύ σοβαρότερα ζητήματα.
Το «Δεσμά αίματος» είναι η αμερικανική εκδοχή της ομότιτλης γαλλικής ταινίας του 2008 την οποία σκηνοθέτησε ο Ζακ Μεγιό με τον Γκ. Κανέ πρωταγωνιστή στον ρόλο ενός από τους αδελφούς. «Την αγαπώ πολύ αυτήν την ταινία» είπε χτες ο Κανέ «αλλά πραγματικά δεν έχω ακόμη καταλάβει γιατί θέλησα να την ξαναγυρίσω εγώ.» Είπε μάλιστα ότι η ιδέα του ήρθε ενώ οδηγούσε το αυτοκίνητό του.
Για την μεταφορά της ιστορίας στο Μπρούκλιν της δεκαετίας του 1970 ο Κανέ στράφηκε στην βοήθεια του Τζέιμς Γκρέι, ο οποίος έχει ειδικευτεί σε «αστυνομικά δράματα με φόντο την περιοχές της Νέας Υόρκης («Σε επικίνδυνη τροχιά», «Μικρή Οδησσός»). Οι δυο τους είχαν συναντηθεί πριν από μερικά χρόνια στις Κάννες όταν ο γκρέι ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής.
Ο Γκιγιόμ Κανέ (τρίτος από αριστερά) και οι ηθοποιοί του (από αριστερά) Κλάιβ Οουεν, Τζέιμς Κάαν και δεξιά ο Μπίλ Κράνταπ
Στο δυνατό καστ της ταινίας την οποία θα δούμε εν καιρώ στην Ελλάδα, συμμετέχουν επίσης η Μαριόν Κοτιγιάρ, η Ζόε Ζαλντάνα και ένας θρύλος του αμερικανικού κινηματογράφου της δεκαετίας του 1970, ο Τζέιμς Κάαν που υποδύεται τον πατέρα των δυο αδελφών. Ο Κάαν μίλησε με πολλή τρυφερότητα για τον κινηματογράφο της δεκαετίας του 1970, όταν «οι ταινίες είχαν αρχή ,μέση και τέλος και δεν ήταν franchise που ποτέ δεν τελειώνουν όπως συμβαίνει σήμερα.»
Εκείνο άλλωστε που έλκυσε τον Κανέ περισσότερο στην δημιουργία αυτής της ταινίας ήταν οι δυνατότητές του να επιστρέψει σε ένα σινεμά που έχει αγαπήσει. Το σινεμά της δεκατείας του 1970. Αναφέρθηκε σε σκηνοθέτες όπως ο Τζον Κασαβέτις, ο Σίντνεϊ Λουμέτ, ο Τζέρι Σάτσμπεργκ και ο φράνσις Φόρντ Κόπολα.
«Είναι όμως πολύ διαφορετικό να δουλεύεις στην Αμερική σε σχέση με την Γαλλία σε ότι αφορά τον κινηματογράφο» είπε ο Κανέ. «Για παράδειγμα στην Αμερική μου προκάλεσε τρομερή εντύπωση το γεγονός ότι δεν μου επιτρεπόταν να μιλήσω στους κομπάρσους. Αυτή είναι δουλειά του πρώτου βοηθού σκηνοθέτη και φυσικά δεν συνηθίζεται να γίνεται στην χώρα μου.»
Η Μαριόν Κοτιγιάρ, σύντροφος του Κανέ από το 2007 κρατά τον μικρό αλλά χαρακτηριστικό ρόλο της συζύγου του κακοποιού η οποία με την σειρά της είναι πρόσωπο αναξιόπιστο. Το δυσκολότερο πράγμα που χρειάστηκε να κάνει στην ταινία ήταν να μάθει λίγα ιταλικά για την απόδοση του ρόλου τους. Φαίνεται ότι δεν ήταν και τόσο εύκολο γιατί όταν ένας ιταλός δημοσιογράφος της έδωσε συγχαρητήρια για την προφορά της εκείνη φώναξε «σας λατρεύω!Αυτό είναι το πιο όμορφο κομπλιμέντο που μου έχουν κάνει για την ταινία.»
Οι «Δεσμοί αίματος» είναι επίσης μια ιστορία γεμάτη έλλειψη εμπιστοσύνης, προδοσίες και υποσχέσεις που δεν τηρούνται ποτέ… Ο Γκιγιόμ Κανέ βρήκε ενδιαφέρουσες προεκτάσεις σε όλα αυτά τα ζητήματα. «Το να τηρήσεις τον λόγο σου είναι πολύ δύσκολο πράγμα» είπε χαρακτηριστικά. «Χαίρομαι που η μη τήρηση μιας υπόσχεσης είναι κάτι που ποτέ κανείς δεν θα μου προσάψει. Ελαττώματα μπορεί να έχω πολλά, όμως τον λόγο μου τον κρατώ πάντα.»
