Ενα έτος και 3 εκατομμύρια ευρώ θα απαιτηθούν για την συντήρηση της περίφημης Νίκης της Σαμοθράκης, που βρίσκεται στο Λούβρο, όπως ανακοινώθηκε από το ίδιο το μουσείο. Το εκπληκτικό άγαλμα, ύψους 2,27 μέτρων χρειάζεται απαραιτήτως καθαρισμό από τους ρύπους που έχουν συσσωρευθεί στην επιφάνειά του λόγω της πολύχρονης έκθεσής του στο μουσείο, με αποτέλεσμα το μάρμαρο να έχει γίνει σήμερα, σχεδόν καφέ.
«Σκοπός μας είναι να αναδείξουμε την αντίθεση ανάμεσα στο ολόλευκο μάρμαρο της Πάρου με το οποίο είναι φιλοτεχνημένο το άγαλμα, και στο φαιόχρωμο μάρμαρο της νηόμορφης βάσης του», ανέφερε ο κ. Ζαν-Λικ Μαρτινέζ, διευθυντής του τμήματος Ελληνικών, Ετρουσκικών και Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων του Λούβρου. Γι΄αυτό το λόγο το άγαλμα πρόκειται να αποσυρθεί από τη θέση του τον ερχόμενο Σεπτέμβριο και να μετακινηθεί σε γειτονική αίθουσα, όπου και θα γίνει το έργο του καθαρισμού του.
Οπως είναι γνωστό η Νίκη της Σαμοθράκης (ελληνιστικής τεχνοτροπίας, 220-185 π.Χ.) αναπαριστά τη θεότητα, τη στιγμή που αναγγέλλει τη νίκη στο πεδίο της μάχης. Το γλυπτό εδράζεται πάνω σε βάση, που μοιάζει με πλώρη πλοίου κι αυτή με τη σειρά της στηρίζεται πάνω σε βάθρο. Ετσι το σύμπλεγμα φθάνει τα 5,57 μέτρα ύψος.
Η εξαιρετικής τέχνης Νίκη βρέθηκε σπασμένη σε δύο κομμάτια το 1863, στη Σαμοθράκη φυσικά, από μία αρχαιολογική αποστολή με επικεφαλής τον υποπρόξενο της Γαλλίας στην Αδριανούπολη, Κάρολο Σαμπουαζό.

«Κύριε, εύραμεν μία γυναίκα!» μνημονεύεται ότι είπε ο έλληνας εργάτης τη στιγμή της ανακάλυψης σε μία χαράδρα στα βόρεια του νησιού. Κι επειδή την εποχή εκείνη οι «αρχαιολογικές αποστολές» είχαν πολύ συχνά ληστρικές ως προς τις αρχαιότητες διαθέσεις ο Σαμπουαζό και ο γάλλος πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη αφού πήραν την έγκριση των Τούρκων μετέφεραν το 1864 με πολεμικό πλοίο την Νίκη στη Γαλλία. Το άγαλμα εκτέθηκε δύο χρόνια αργότερα ενώ το 1875 εντοπίσθηκαν, από αυστριακούς αρχαιολόγους αυτή τη φορά, τμήματα της πλώρης, που κι αυτά κατέληξαν κάποια στιγμή στο Λούβρο.

Σήμερα πάντως οι συντηρητές της Νίκης έχουν να αντιμετωπίσουν εκτός από τους ρύπους στην επιφάνεια του μαρμάρου και ορισμένα δομικά προβλήματα, που δεν είχαν επιλυθεί κατά την προηγούμενη συντήρηση του 1934 αλλά και τις ρωγμές που έχουν εμφανισθεί στη σύγχρονη βάση από σκυρόδεμα, όπως επίσης την μικρή ράβδο στήριξης που είχε τοποθετηθεί στο οπίσθιο τμήμα του κατά τον 19ο αιώνα.
Κατόπιν αυτών η επανέκθεση του έργου προγραμματίζεται για τα τέλη του 2014 ή τις αρχές του 2015. Σημαντικό είναι εξάλλου ότι διεθνής υποεπιτροπή ειδικών θα εποπτεύει τις εργασίες, το κόστος των οποίων καλύπτεται εξ ολοκλήρου από χορηγούς.