Ελληνικό σινεμά: Οκτώ τρέιλερ που σε «φτιάχνουν»

Πριν από μερικές ημέρες, η λίστα των 10 ευρωπαϊκών ταινιών που αξίζουν την προσοχή του κοινού κατά την διάρκεια των μηνών του φθινοπώρου και του χειμώνα, ήταν βασισμένη στην προσωπική άποψη του υπογράφοντος καθότι τις έχει δει όλες και σχηματίσει άποψη.

Η σημερινή λίστα διαφέρει. Ο γράφων δεν έχει δει καμία από τις οκτώ ταινίες που παρουσιάζονται εδώ αλλά έχει δει όλα τα τρέιλερ που μπορείτε και εσείς να δείτε στο ειδικό βίντεο που ετοίμασε το Βήμα για τους αναγνώστες του (πολύ καλά λόγια έχουν ακουστεί επίσης για τα τρέιλερ των ταινιών «Red city» του Μάνου Τσίζεκ, «Wild duck» του Γιάννη Σακαρίδη και «Να κάθεσαι και να κοιτάς» του Γιώργου Σερβετά, μόνο που δεν είναι διαθέσιμα).

Βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν θα συνιστούσα μια ταινία μόνο και μόνον από το τρέιλερ της. Ωστόσο, ακόμα και ένα τρέιλερ έχει την δική του χάρη και μπορεί να «ανοίξει την όρεξη», όπως συνέβη με εμένα σε σχέση με τις παρακάτω ταινίες.

Από τον (πολυπαιγμένο είναι αλήθεια) Ιωάννη Βαρβάκη του Γιάννη Σμαραγδή, μέχρι το βραβευμένο «Αγόρι που έτρωγε το φαγητό του πουλιού» του Έκτορα Λυγίζου και από την «Αιώνια επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά» μέχρι την σούπερ… επιστροφή του Νίκου Κούνδουρου με το «Πλοίο», η λίστα των οκτώ ταινιών μυθοπλασίας (όχι ντοκιμαντέρ) που θα δείτε εδώ, είναι ένα μικρό μέρος του απίστευτου όγκου ελληνικών ταινιών που είτε είναι έτοιμες, είτε τελειώνουν με την προοπτική να παιχτούν μέσα στην ερχόμενη χειμερινή σεζόν.

Όλως περιέργως σε μια εποχή τεράστιας κρίσης όχι μόνον στις Τέχνες αλλά παντού, εφέτος μετράς παραπάνω από …35 (!) ελληνικές ταινίες μεγάλου μήκους (και καμιά εκατοστή μικρού).Και είναι ακόμα πιο περίεργο που σχεδόν όλες γυρίστηκαν χωρίς την συνδρομή του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου που έχει λαμπρή… απουσία από τον ελληνικό κινηματογράφο.

Αναρωτιέται κανείς τι κάνουν αυτές τις μέρες στο Κέντρο Κινηματογράφου. Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού το Κέντρο σώθηκε βρίσκοντας αντικείμενο εργασίας με τις προβολές που συνδιοργάνωσε με το 2^ο φεστιβάλ θερινού κινηματογράφου της Αθήνας.

Τα λόγια περιττεύουν. Το θέλουμε ή όχι, είναι η πιο αναμενόμενη ελληνική ταινία της χρονιάς. Τελεία και παύλα. (δείτε συνέντευξη Γιάννη Σμαραγδή)

Ο Χ. Παπακαλιάτης δοκιμάζεται στην κινηματογραφική σκηνοθεσία αποτίοντας με τον δικό του τρόπο φόρο τιμής στην κλασική ελληνική ηθογραφία «Η δε γυνή να φοβήται τον άντρα» του Γιώργου Τζαβέλα. Στο καστ εκτός του ιδίου του Παπακαλιάτη και της Μαρίνας Καλογήρου, βρίσκουμε και τους πάλαι ποτέ πρωταγωνιστές της ταινίας του Τζαβέλα, τον Γιώργο Κωνσταντίνου και την Μάρω Κοντού (δείτε σχετικό θέμα του Βήματος).

Στ’ αλήθεια τώρα, ποιος δεν έχει περιέργεια να δει την τελευταία ταινία του βετεράνου Κούνδουρου, 15 χρόνια μετά τους «Φωτογράφους»; (δείτε συνέντευξη του Νίκου Κούνδουρου στην οποία μιλά για το «Πλοίο» για πρώτη φορά στο Βήμα)

Δείχνει άκρως επίκαιρη ταινία, βγαλμένη μέσα από τα σωθικά της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα και κέρδισε ειδική μνεία για την ερμηνεία του Γιάννη Παπαδόπουλου στο τελευταίο φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι. Εξυπνος τίτλος παρότι μεγάλος.

Το πιο ατμοσφαιρικό τρέιλερ όλων αλλά και το πιο spooky. Σίγουρα μια ταινία που θα αξίζει για την φωτογραφία και τα σκηνικά της. Μακάρι και στο περιεχόμενο. Πραγματεύεται την επιστροφή ενός έλληνα συγγραφέα από το Λονδίνο στην Σιάτιστα.

Σπονδυλωτή ταινία διεθνούς συμπαραγωγής (συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας) με επτά μικρές ιστορίες τοποθετημένες σε διάφορες περιοχές της σύγχρονης Κωνσταντινούπολης. Άξονας τους, η ψυχή του συγγραφέα Πέτρου Μάρκαρη ο οποίος σε σκηνοθεσία της κόρης του Ζοζεφίνας επιστρέφει στο πατρικό του μετά από 51 χρόνια απουσίας (δείτε θέμα που δημοσίευσε πρώτο το Βήμα)

Ένας διάσημος δημοσιογράφος εξαφανίζεται και αρνείται να επανεμφανιστεί. Με πρωταγωνιστή τον «διαμαντένιο» Χρήστο Στέργιoγλου. Διακρίθηκε στο φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι ως Work in progress και δείχνει ταινία εξαιρετικής αισθητικής

Άλλη μια ταινία της οποίας το τρέιλερ σε «φτιάχνει». Ασπρόμαυρη (το «Tungsten» του Γιώργου Γεωργόπουλου έκανε σχολή;), «μαύρη», «υγρή», γυρισμένη σε σκοτεινούς διαδρόμους και με το απορημένο πρόσωπο του πολύ καλού ηθοποιού Ερρίκου Λίτση σε πρώτο πλάνο. Την περιμένω!