Εκκληση σε όλους τους αρμόδιους φορείς να επιδείξουν την απαιτούμενη ευαισθησία για την προστασία της ιστορικής κληρονομιάς της Ερμούπολης και της συριανής υπαίθρου που αποτελούν σημαντικό πολιτιστικό πόρο για το σύνολο της χώρας απευθύνουν ιστορικοί, επιστήμονες, αρχαιολόγοι, δημοσιογράφοι και άλλες προσωπικότητες σε ψήφισμα που συνέταξαν.
Οι υπογραφές συγκεντρώθηκαν στις 8 και 9 Ιουλίου, ημέρες που πραγματοποιήθηκε στην Ερμούπολη ημερίδα με τίτλο «Σβήνοντας τη μνήμη». Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των σεμιναρίων της Ερμούπολης που διοργανώνονται κάθε καλοκαίρι – από το 1984 – στο νησί με την επιστημονική και οργανωτική συνεργασία του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών/ Τμήμα Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΕΙΕ) και του Επιστημονικού και Μορφωτικού Ιδρύματος Κυκλάδων.
Στην ημερίδα κατατέθηκαν μαρτυρίες για τις πολλές καταστροφές που γίνονται με επιταχυνόμενο ρυθμό στα ιστορικά μνημεία της Σύρου, όπως:
– οι πρόσφατοι βανδαλισμοί στο Κοιμητήριο του Αγίου Γεωργίου,
– οι συνεχείς λεηλασίες με την απόσπαση οικοδομικών υλικών στο Λοιμοκαθαρτήριο και τα Βιομηχανικά κτίρια της Ερμούπολης,
– η εγκατάλειψη και η απειλούμενη κατεδάφιση του 3ου Δημοτικού Σχολείου Σύρου, έργου του Πάτροκλου Καραντινού, από τα πρώτα σχολικά κτίρια μοντέρνας αρχιτεκτονικής,
– η εγκατάλειψη των πρώτων διασωζόμενων κατοικιών της Ερμούπολης,
– οι συνεχείς βανδαλισμοί στο σπίτι του υπερρεαλιστή ποιητή και θεωρητικού της τέχνης Νικόλα Κάλας στα Χρούσα, μια από τις πρώτες εξοχικές κατοικίες που διασώζονται στο νησί,
– η αλλοίωση της αρχικής μορφής των πλατειών με την αντικατάσταση των πλακών και η τοποθέτηση τσιμέντου στα λιθόστρωτα σκαλιά των δρομίσκων της νεοκλασικής Ερμούπολης προς διευκόλυνση των τροχοφόρων και των ιδιοκτητών τους και
– η αφαίρεση αντικειμένων από τον υπαίθριο χώρο του Βιομηχανικού Μουσείου.
Οπως αναφέρθηκε, οι καταστροφές αυτές αλλοιώνουν και απαξιώνουν σημαντικά την ανεκτίμητης αξίας ιστορική φυσιογνωμία της Ερμούπολης. Οι δυσχερείς οικονομικές συνθήκες των ημερών μας δεν πρέπει να αποτελούν πρόσχημα για την αμέλεια ή αδιαφορία των υπεύθυνων φορέων επιτρέποντας έτσι την κακοποίηση των μνημείων για ιδιοτελείς και μόνον σκοπούς.
