{{{ moto }}}
Μια ταινία που χωρίς να αποτελεί κάτι το συνταρακτικό μπορεί πολύ εύκολα να σε σκλαβώσει – γι’ αυτό και τη συνιστώ με το χέρι στην καρδιά – είναι γαλλική (μια από τις πολλές γαλλικές που βλέπουμε εφέτος το καλοκαίρι) λέγεται «Ο σεφ και ο σεφ του» («Comme un chef», Γαλλία, 2012) και στηρίζεται όχι τόσο στη σκηνοθεσία του Ντανιέλ Κοέν όσο στην επιβλητική παρουσία του πρωταγωνιστή της.

Ένας αρκετά τροφαντός αλλά πάντα γοητευτικός Ζαν Ρενό υποδύεται τον εξπέρ της γαλλικής κουζίνας, έναν διάσημο σεφ ο οποίος έχει δύο αγάπες: τη δουλειά του και την κόρη του. Και με τις δύο όμως έχει θέματα. Στη δουλειά θα πρέπει να αντιμετωπίσει τον ιδιοκτήτη του εστιατορίου του (Μισέλ Μπουασελιέρ) που θέλει να τον παραγκωνίσει γιατί τον θεωρεί ξεπερασμένο. Με τη δε κόρη έχει να αντιμετωπίσει την γκρίνια γιατί, παρ’ ότι καλόκαρδος και στοργικός, η αλήθεια είναι ότι την έχει παραμελήσει.
Το «κλειδί» για τη λύση των προβλημάτων του φαίνεται ότι είναι ένας νεότερος σεφ (Μικαέλ Γιουν), φανατικός οπαδός όλων των συνταγών του πρώτου, γεμάτος ιδέες, ενέργεια αλλά και αντίδραση. Ως σεφ δεν μπορεί να στεριώσει πουθενά διότι επιμένει να κάνει το δικό του προτείνοντας σε νταλικέρηδες πιάτα γκουρμέ την ώρα που το μόνο που θέλουν είναι… τηγανητές πατάτες.
Πάνω στη σχέση ανάμεσα στους δύο σεφ, τον βετεράνο και τον «γιο» του, χτίζεται η ταινία. Οι δύο σεφ έχουν ανταγωνισμό αλλά το κοινό πάθος τους, η αγάπη για τη σωστή κουζίνα, δίνει ψυχή στην ταινία που με τις γαστρονομικές ορολογίες και τους περίπλοκους συνδυασμούς φαγητών όχι μόνο θα σας κάνει να γελάσετε αλλά θα σας ανοίξει και την όρεξη.

Βαθμολογία: 2
Αίθουσες: ΑΕΛΛΩ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔΑ – ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΠΕΙΟΥ – ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ – ΑΛΣΟΣ, Ν. ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ – ΑΡΚΑΔΙΑ, ΒΥΡΩΝΑΣ – ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΣ – ΕΛΛΗΝΙΣ – VILLAGE MALL – VILLAGE PΕΝΤΗ – VILLAGE ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ – VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ – VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ – ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ – ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ, Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟ – ΦΛΟΙΣΒΟΣ – ΧΛΟΗ ΚΗΦΙΣΙΑ – ΣΙΝΕ ΨΥΧΙΚΟ – ΚΟΡΑΛΛΙ, ΣΑΡΩΝΙΔΑ – ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ – ΑΛΙΚΗ, ΔΡΟΣΙΑ – ΡΙΑ, ΒΑΡΚΙΖΑ – ΜΑΡΙΕΛ, Π. ΡΑΦΤΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ VILLAGE COSMOS – ΟDEON ΠΛΑΤΕΙΑ – ΝΑΤΑΛΙ – ΠΑΝΟΡΑΜΑ


Αδρεναλίνη στο κόκκινο

Με τις εξαιρέσεις του «The bank job», της «Ληστείας α λα ιταλικά» και των «Δύο καπνισμένων καννών», ολόκληρη η φιλμογραφία του βρετανού ηθοποιού Τζέισον Στέιθαμ κινείται σε ένα και μόνο μοτίβο. Ξύλο, ξύλο, ξύλο και πάλι ξύλο. Λες και όλες έχουν βγει από το ίδιο καλούπι. Το σκηνικό δεν διαφέρει στον «Προστάτη» («Safe», ΗΠΑ, 2011), όπου ο Στέιθαμ ως πρώην αστυνομικός και νυν κλοσάρ καλείται να προστατέψει ένα genius κινεζάκι που περιφέρεται στους δρόμους της Νέας Υόρκης απειλούμενο από διεφθαρμένους αστυνομικούς, τη ρωσική αλλά και την κινεζική μαφία.
Το μόνο αξιέπαινο στη δουλειά του Στέιθαμ είναι ότι κάνει ο ίδιος πολλές από τις κασκάντες των επικίνδυνων σκηνών του, σε μια ταινία που φιλμικά έχει ενδιαφέρον γιατί είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου γυρισμένη σε φυσικούς χώρους στους δρόμους του Μανχάταν. Αλλά αυτό το πράγμα, να σπάζει ο Στέιθαμ στο ξύλο όποιον τον απειλεί και να πυροβολεί τους αντιπάλους του τόσο εύκολα σαν να αλλάζει εσώρουχο, ε, να με συγχωρείτε αλλά από κάποια στιγμή και μετά δεν αντέχεται.

Βαθμολογία: 1
Αίθουσες: ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔΑ – ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΣ – VILLAGE MALL – VILLAGE PΕΝΤΗ – VILLAGE ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ – VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ – VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ – ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ – ΝΑΝΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ VILLAGE COSMOS – ΟDEON ΠΛΑΤΕΙΑ

Προβοκάτσια και σαχλαμάρα

Μετά τον Αλί Τζι, τον Μπρούνο και κυρίως τον Μπόρατ που τον έκανε διάσημο, ο Σάσα Μπάρον Κόεν επιστρέφει μπροστά στον φακό με τον «Δικτάτορα» («The dictator», ΗΠΑ, 2012), ένα ακόμη σατιρικό φιλμ απευθυνόμενο στους φαν τού εντελώς προβοκατόρικου, χυδαίου χιούμορ του (η σκηνοθεσία και πάλι δεν φέρει την υπογραφή του Κόεν αλλά του Λάρι Τσαρλς, αν και το όλο πνεύμα του φιλμ είναι μόνο Κόεν).Ο δικτάτορας της Γουαντίγια έχει φυσικά τη μορφή του ίδιου του Κόεν (ένα κράμα από Οσάμα μπιν Λάντεν και Καντάφι), λέγεται Αλαντίν και είναι μια μηχανή σαχλαμάρας που δεν σταματά ποτέ και πουθενά.
Είτε όταν ο δικτάτορας αγωνίζεται στους Ολυμπιακούς σκοτώνοντας τους συναθλητές του, είτε όταν αναφέρεται σε πυρηνικούς εξοπλισμούς με όσα ξέρει από τα καρτούν της τηλεόρασης, γελάς, αλλά έτσι όπως θα γελούσες αν έβλεπες κάποιον να ξεβρακώνεται στην Ομόνοια.
Βαθμολογία: 1
Αίθουσες: ΑΜΥΝΤΑΣ – ΑΝΕΣΙΣ, ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ – ΑΡΤΕΜΙΣ, ΠΑΠΑΓΟΥ – ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ – ΑΕΛΛΩ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔΑ – ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ – ODEON STARCITY – ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ, ΠΛΑΚΑ – STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ – VILLAGE ATHENS METRO MALL – VILLAGE MALL – VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ – VILLAGE ΡΕΝΤΗ – VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ – ΦΙΛΟΘΕΗ – ΒΑΡΚΙΖΑ – ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ, ΧΑΛΑΝΔΡΙ – ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ – ΤΡΙΑΝΟΝ CINEMAX, ΣΑΡΩΝΙΔΑ – ΤΥΜΒΟΣ ΜΑΡΑΘΩΝΑ -ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ -STER CENTURY – VILLAGE COSMOS – ΕΛΛΗΝΙΣ

Αληθινό μεν, ανιαρό δε

Στα «17 κορίτσια» («17 filles», Γαλλία, 2011) των αδελφών Ντελφίν και Μυριέλ Κουλέν, 17 έφηβες κάποιου χωριού της γαλλικής Βρετάνης καταπολεμούν την ανία τους βρίσκοντας διέξοδο στην εγκυμοσύνη. Έτσι όμως όπως οι αδελφές Κουλέν χειρίζονται την αληθινή ιστορία που έχουν στα χέρια τους (συνέβη στην Αμερική), προσωπικά με οδήγησε επίσης στην ανία. Η είδηση του ανορθόδοξου συμβάντος προκαλεί μεν την περιέργεια, αλλά ως ταινία μυθοπλασίας τα «17 κορίτσια» δεν έχουν ρυθμό και νομίζεις ότι δεν ενδιαφέρονται να προκαλέσουν κανένα συναίσθημα. Είναι σαν να παρακολουθείς το «Boys don’t cry» χωρίς τη Χίλαρι Σουάνκ, δηλαδή χωρίς μια ερμηνεία που θα έκανε την ταινία να «πετάξει». Ενδεχομένως το ίδιο θέμα θα μπορούσε να είχε γίνει ένα πολύ καλό ντοκυμαντέρ.
Βαθμολογία: 1
Αίθουσες: ΔΕΞΑΜΕΝΗ – ΛΑΪΣ

Η επανέκδοση της εβδομάδας

Στο «Αρσενικό και παλιά δαντέλα» («Arsenic and old lace», ΗΠΑ, 1944) του Φρανκ Κάπρα δύο ανύπαντρες γριούλες αδελφές (οι απολαυστικές Τζοζεφίν Χαλ και Τζιν Αντερ) δολοφονούν μοναχικούς άνδρες γιατί νομίζουν ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο προσφέρουν φιλανθρωπικό έργο. Εδώ έχουμε να κάνουμε με το αθάνατο μοντέλο επιτυχημένης κινηματογραφικής διασκευής θεατρικού έργου (του Τζόζεφ Κέσερλινγκ), αλλά και μια από τις απολαυστικότερες «μαύρες» κωμωδίες όλων των εποχών. Ο Κάπρα ενορχηστρώνει με στιλ κάθε σκηνή παράνοιας και οι ηθοποιοί του, ανάμεσα στους οποίους ο αέρινος Κάρι Γκραντ δεν τον προδίδουν ποτέ. Με ενθουσίασε όταν το πρωτοείδα και με ενθουσιάζει ακόμη. Μην τη χάσετε!
Βαθμολογία: 5
Αίθουσες: ΑΒΑΝΑ – ΑΘΗΝΑΙΑ – ΨΥΡΡΗ