Το Μουσείο της Αθωότητας, του οποίου η ιδέα αποτέλεσε την έμπνευση για το ομώνυμο νοσταλγικό μυθιστόρημα του Ορχάν Παμούκ, ανοίγει τις πόρτες του στο κοινό το Σάββατο 28 Απριλίου.

Εκατοντάδες αντικείμενα που συγκέντρωνε ο Κεμάλ, ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας του βιβλίου, αντικείμενα που σχετίζονταν με τη χαμένη αγαπημένη του Φισούν, μικροπράγματα που περικλείουν την καθημερινή ζωή στην Τουρκία στο τελευταίο μισό του 20ού αιώνα, έχουν βρει τις θέσεις τους σε ατμοσφαιρικές βιτρίνες στο συμπαθητικό τριώροφο μουσείο: Φλιτζάνια τσαγιού, ρολόγια, φωτογραφίες και καρτ-ποστάλ, γκραβούρες της παλιάς Κωνσταντινούπολης, αρώματα, σπιρτόκουτα, παστίλιες για τον λαιμό, νομίσματα και κουμπιά, πλάκες σαπουνιού, αναπαραστάσεις τραπεζιού στρωμένου για ένα αστικό γεύμα με ψάρια από τον Βόσπορο, σύκα και σταφύλια και ακόμη εισιτήρια κινηματογράφου, μπουκάλια γκαζόζας, αφίσες και αποκόμματα εφημερίδων, κοκαλάκια για τα μαλλιά και χιλιάδες γόπες τσιγάρων ανασυνθέτουν την ατμόσφαιρα μιας καθημερινότητας με τις εικόνες της, τους ήχους και τις μυρωδιές της. Κάθε προθήκη του Μουσείου της Αθωότητας αντιστοιχεί σε ένα κεφάλαιο του βιβλίου.

Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε το πρωί της Παρασκευής, ο Ορχάν Παμούκ δήλωσε ευτυχισμένος που πραγματοποίησε μια επιθυμία του. «Γιατί θέλατε να ιδρύσετε αυτό το Μουσείο;» ερωτήθηκε ο τούρκος νομπελίστας. «Δεν υπάρχει λογική απάντηση στα πράγματα που θέλουμε να κάνουμε», αποκρίθηκε, «υπάρχει μόνο η επιθυμία να τα πραγματοποιήσουμε και αισθάνομαι ευτυχής που κατάφερα να υλοποιήσω μια επιθυμία μου».
Ο Παμούκ άρχισε να συλλέγει τα αντικείμενα που εκτίθενται στο μουσείο προτού ξεκινήσει να γράφει το μυθιστόρημα. Το μουσείο στεγάζεται στο σπίτι όπου εκτυλίσσεται η ιστορία, ένα κτίριο του 1897 στην περιοχή Τσουκούρτζουμα. Η παλιά γειτονιά, πολύ κοντά στο Πέραν, αναβαθμίστηκε σημαντικά από τότε που ο Παμούκ αγόρασε το κτίριο και αποφάσισε να ιδρύσει εκεί το μουσείο του. Παλαιοπωλεία και καφέ περιβάλλουν το μικρό βαθυκόκκινο μουσείο, όπου τα εκθέματα αρχίζουν από το ισόγειο και φτάνουν ως τη μικρή σοφίτα και το δωμάτιο όπου, στο μυθιστόρημα, ο ήρωας αφηγείται την ιστορία του.

Ανάμεσα στους καλεσμένους του τούρκου συγγραφέα για τα εγκαίνια ήταν πολλοί μεταφραστές και εκδότες των έργων του, μεταξύ των οποίων η αγγλίδα μεταφράστριά του Μορίν Φρίλι και η ελληνίδα Στέλλα Βρετού, μαζί με την εκδότρια του Μουσείου της Αθωότητας (Ωκεανίδα, 2009) Λουίζα Ζαούση.

«Όσοι συνεργάζονται με τον Ορχάν Παμούκ αγαπούν τόσο πολύ τον ίδιο και τη δουλειά που όλα τα σχόλια είναι θετικά» είπε στο «Βήμα», από την Κωνσταντινούπολη, η Στέλλα Βρετού μετά την ξενάγηση στο Μουσείο της Αθωότητας. «Εντυπωσιαστήκαμε όλοι με την επιμονή με την οποία κυνήγησε ο Παμούκ αυτό το σχέδιό του και με την υπομονή με την οποία συλλέγει αντικείμενα για το μουσείο 15 χρόνια τώρα, πριν καν ξεκινήσει να γράφει το μυθιστόρημα», σχολίασε η ελληνίδα μεταφράστρια, η οποία δήλωσε συγκινημένη από τα εκθέματα, τα οποία γνώριζε πολύ καλά από την πολύμηνη εκ του σύνεγγυς επαφή με το κείμενο του Παμούκ και τις περιγραφές του.

«Δεν είναι όμορφος ο έρωτας που μας κάνει ευτυχισμένους αλλά η ιστορία για τον έρωτα που μας κάνει δυστυχισμένους, που μας κάνει να υποφέρουμε, να ζηλεύουμε, να πονάμε, που μας κάνει κατακτητικούς» είπε ο συγγραφέας στη συνέντευξη Τύπου αναφερόμενος στην ερωτική ιστορία που αποτέλεσε το θέμα ενός δημοφιλούς μυθιστορήματος και ενός μουσείου. «Ήταν μια εποχή της αθωότητας», σχολίασε για τη μεσοαστική Τουρκία του παρελθόντος που ξεδιπλώνεται μέσα από τα εκθέματα του μουσείου με τα προβλήματα, τα όνειρα και τις προσδοκίες της, «μια εποχή που οι άνθρωποι ήταν απλοί, που μαζεύονταν και παρακολουθούσαν όλοι μαζί το μοναδικό τουρκικό κανάλι στην τηλεόραση, που στην καθημερινή ζωή τους δεν αισθάνονταν την ανάγκη να κάνουν κάτι διαφορετικό, που ήταν ταπεινοί και χωρίς προσποίηση».

Τώρα που εκπληρώθηκε και αυτή η επιθυμία του, ο συγγραφέας σκοπεύει να αφοσιωθεί στην ολοκλήρωση του νέου μυθιστορήματός του, το οποίο υπολογίζει ότι θα είναι έτοιμο μέσα στους επόμενους 5-6 μήνες. Το μυθιστόρημα, που θα έχει τον τίτλο «Οι παραξενιές του νου μου», παρακολουθεί τη ζωή ενός πλανόδιου πωλητή στην Κωνσταντινούπολη του ’70 και του ’80.

Διαβάστε εδώ το κείμενο «Εκνευρίζοντας τον Παμούκ»

https://www.tovima.gr/vimagazino/interviews/article/?aid=454889&wordsinarticle=%cf%80%ce%b1%ce%bc%ce%bf%cf%85%ce%ba