«Οι διακοπές για να δείτε έναν απ’ τους σπουδαιότερους πολιτισμούς της ανθρωπότητας μπορεί να είναι και η ώθηση που χρειάζεται τώρα η (ελληνική) οικονομία. Εξάλλου, τους χρωστάμε για τους Δελφούς» γράφει αυτή την εβδομάδα ο δημοσιογράφος και κριτικός τέχνης της βρετανικής εφημερίδας Guardian, Τζόναθαν Τζόουνς, στο blog του «On art» (Περί τέχνης).
«Φαινομενικά είναι λίγο εκτός θέματος, τη στιγμή που οι διαδηλωτές στην Αθήνα κλονίζουν το ανησυχητικά εύθραυστο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα και ένα έθνος εξαναγκάζεται να επιλέξει ανάμεσα στον οικονομικό μαζοχισμό και ποιός ξέρει τι άλλο. Αλλά η Ελλάδα είναι πολύ όμορφη, και, στην πραγματικότητα, αυτό δεν είναι καθόλου εκτός θέματος. Ο τουρισμός παραμένει μια ελπίδα που ‘χει απομείνει στην ελληνική οικονομία και γι’ αυτό, καθώς προχωρά το καλοκαίρι, αξίζει να σκεφτούμε μερικούς καλλιτεχνικούς και αρχιτεκτονικούς λόγους για να την επισκεφτούμε» συνεχίζει ο ίδιος προτρέποντας τους αναγνώστες (και επίδοξους ταξιδιώτες) να συνδυάσουν το τερπνόν μετά του ωφελίμου: την επίσκεψη στις γεωγραφικές και πολιτιστικές ομορφιές της Ελλάδας αλλά και την οικονομική αρωγή μ’ ένα πνεύμα αλληλεγγύης.
«Οι Δελφοί, στην Ελλάδα, έχουν την ισχυρή αξίωση να θεωρούνται το πιο θαυμάσιο τοπίο πάνω στη γη. Απ’ την τελευταία, σύντομη επίσκεψή μου εκεί, μού έχουν εντυπωθεί στο μυαλό σαν το αρχέτυπο όλων των κλασικών έργων ζωγραφικής με τοπία, η ονειρική τοποθεσία, που μ’ ένα τρόπο, ο Τέρνερ, ο Κλοντ και ο Πουσέν προσπαθούσαν να απεικονίσουν» στα έργα τους, επισημαίνει ο Τζόουνς που απ’ ότι φαίνεται λατρεύει το συγκεκριμένο μέρος της χώρας μας.
«Στη μνήμη μου, ο κρυστάλλινος, γαλανός ουρανός των Δελφών, φωτίζει τα μάρμαρα και ασημώνει τα φύλλα των λιόδεντρων, κάνοντάς τα να σπινθηροβολούν καλύτερα ακόμα και σε σχέση με τα φωτεινότερα έργα του Τέρνερ. Το τοπίο αυτό μοιάζει να γεννήθηκε στον ουρανό, είναι αιθέριο. Τα γνήσια χρώματά του και η τέλεια αρμονία της κουλτούρας και φύσης το ανυψώνουν στον φανταστικό κόσμο των θεών. Στους Δελφούς, η ελληνική μυθολογία γίνεται πραγματικότητα» τονίζει ο ίδιος αφού αναφερθεί διεξοδικά στην ιερότητα του τόπου όπου λατρευόταν ο θεός Απόλλων.
«Αυτό είναι που ερεθίζει τη σκέψη μας σχετικά με τις ελληνικές αρχαιότητες: σε κάνουν να πιστεύεις σε μας, τους ανθρώπους. Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός συνδύαζε την περιέργεια, τη φαντασία και το πάθος για την ομορφιά σε τέτοιο βαθμό, ώστε να καταστεί παράδειγμα για μας από τότε – αυτό το «κλασικό» μοντέλο μιας υγιούς κουλτούρας. Όταν επισκέπτεσαι τους εκπληκτικούς αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας καταλαβαίνεις γιατί οι Ιταλοί της Αναγέννησης και οι νεοκλασικιστές του 18ου αιώνα σέβονταν τους αρχαίους Έλληνες. Η Ακρόπολη στην Αθήνα, σαν τους Δελφούς, φαίνεται να πετά στα ουράνια της απόλυτης ομορφιάς, όχι μόνο για να στέκει ψηλότερα απ’ τη σύγχρονη πόλη, αλλά, στην πραγματικότητα, για να συνδέεται με τους θεούς του Ολύμπου κατ’ έναν τρόπο» και προσθέτει το Ναύπλιο, το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου και την Κρήτη (του μινώταυρου) στις προτάσεις του. «Αυτά τα μέρη θα κυνηγούν τα όνειρά σας για το υπόλοιπο της ζωής σας. Και επιπλέον, έχουν παραλίες»…
«Οι πολιτιστικές διακοπές στην Ελλάδα ίσως μπορούν να βοηθήσουν τώρα αυτόν τον όμορφο τόπο, και ως εκ τούτου την ευρωπαϊκή οικονομία. Μπορούν όμως να μας βοηθήσουν, σ’ αυτούς τους χαοτικούς καιρούς, να θυμηθούμε τί μπορούν να επιτύχουν τα ανθρώπινα όντα. Η Ελλάδα, εν μέσω θύελλας, κατέχει μερικά απ’ τα πιο λαμπρά μνημεία που έχετε δει ποτέ: πέτρες που αντανακλούν εμάς τους ανθρώπους με τον πιο κολακευτικό τρόπο. Για την ανθρωπότητα είναι το όγδοο θαύμα του αρχαίου ελληνικού κόσμου» καταλήγει ενθουσιωδώς ο Τζόναθαν Τζόουνς.
