Ο μόνος τρόπος ώστε η Σεσίλια (Μία Φάροου) να ξεφύγει από τη θλιβερή ζωή της είναι ο κινηματογράφος. Η Σεσίλια είναι ένα από τα εκατομμύρια θύματα του μεγάλου οικονομικού κραχ που έπληξε τις ΗΠΑ τις δεκαετίες του 1920 και του 1930. Ακόμη χειρότερα, είναι παντρεμένη με έναν αγροίκο μπεκρή (Ντάνι Αϊέλο), ο οποίος όχι μόνο είναι άνεργος και τζογαδόρος, αλλά της μιλάει άσχημα, παίρνει τα λεφτά της και τη χτυπάει. Η αγαπημένη ταινία λέγεται «Το πορφυρό ρόδο του Καΐρου» και είναι ένα εξωτικό ρομάντζο της σειράς. Ολα θα αλλάξουν στη ζωή της Σεσίλια, όταν κάποια στιγμή ο πρωταγωνιστής της ταινίας (Τζεφ Ντάνιελς) «δραπετεύει» από την οθόνη και γίνεται άνθρωπος. Η αγάπη της Σεσίλια τού έδωσε σάρκα και οστά, και με αυτήν ως συνοδό θα μυηθεί στα θαύματα ενός άγνωστου για αυτόν πραγματικού κόσμου. Μόνο που το όνειρο δεν μπορεί να νι κήσει την πραγματικότητα. Η απόδραση του ήρωα μπερδεύει την εξέλιξη της κινηματογραφικής ιστορίας, πονοκεφαλιάζει τους παραγωγούς της, αφήνει εκκρεμείς τους υπόλοιπους ηθοποιούς και προκαλεί ανακατωσούρα στον ευαίσθητο συναισθηματικό κόσμο της Σεσίλια.

Με αφετηρία αυτό το υπέροχο σουρεαλιστικό εύρημα, ο Γούντι Αλεν αρχίζει ένα ασταμάτητο πηγαινέλα από το φανταστικό στο πραγματικό και συνθέτει μια γλυκιά αντίφαση: δοξάζει τη μαγεία του κινηματογράφου αλλά ταυτοχρόνως δείχνει προβληματισμένος για την επικίνδυνη γοητεία της. Είναι λυρικός και ποιητικός όσο σε καμία άλλη ταινία του, μα και πικρόχολος, ενώ αμφισβητεί το αντικείμενο της λατρείας του, τον κινηματογράφο. Αλλοτε αστείο, άλλοτε σοβαρό, άλλοτε θλιμμένο, άλλοτε παιχνιδιάρικο, το «Πορφυρό ρόδο» «παίζει» ανάμεσα στο έγχρωμο και στομαυρόασπρο, στην απαισιοδοξία και στην αισιοδοξία. Εν τέλει θυμίζει ερωτική επιστολή προς το ίδιο το μέσον του κινηματογράφου. «Η γυναίκα πρέπει να επιλέξει μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας» είπε ο Αλεν για το «Πορφυρό ρόδο». «Και φυσικά κανένας δεν μπορεί να επιλέξει τη φαντασία,γιατί αυτό οδηγεί στην παράνοια.Οπότε επιλέγει την πραγματικότητα.Και όταν επιλέγεις την πραγματικότητα,πληγώνεσαι».

ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ
Καλύτερου σεναρίου γραμμένου κατευθείαν για την οθόνη (Γούντι Αλεν)