Σαν αύριο, 9 Νοεμβρίου 1989, το Τείχος του Βερολίνου πέφτει με παταγώδη θόρυβο ενώνοντας ξανά τις δύο Γερμανίες, την Ανατολική και τη Δυτική, και σηματοδοτώντας εξελίξεις που θα προκαλούσαν ριζικές αλλαγές στον διεθνή πολιτικό χάρτη. Είκοσι χρόνια μετά η επέτειος τιμάται στη Γερμανία, αλλά και σε όλον τον κόσμο με διαλέξεις, εκθέσεις, τηλεοπτικές εκπομπές και επετειακά αφιερώματα που ερευνούν και αναλύουν τις αιτίες οι οποίες οδήγησαν στην κατάρρευση του κομμουνισμού και στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Από την επετειακή «φρενίτιδα» δεν εξαιρείται βεβαίως και η Ελλάδα.

Αυτά 20 χρόνια μετά. Διότι πριν από 20 χρόνια, όταν οι πολίτες του κόσμου παρακολουθούσαν με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις στη Γερμανία, οι πολίτες της μικρής χερσονήσου στην οποία καταλήγει η Ευρώπη, εσωστρεφείς, ενίοτε εγωκεντρικοί και εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμό μας, εξακολουθούσαμε να ασχολούμαστε με τα της παράγκας μας- το εγχώριο «βρώμικο ΄89» δεν άφηνε χώρο για άλλη είδηση-, χωρίς να έχουμε αξιολογήσει όπως θα έπρεπε τις εξελίξεις που άλλαξαν τον ευρωπαϊκό- και όχι μόνο- χάρτη.

Ανάμεσα στις ελάχιστες εξαιρέσεις, σε εκείνους που κατάλαβαν ότι η γιορτή που κορυφωνόταν στη διχοτομημένη έως τότε πόλη δεν αφορούσε μόνο τους Βερολινέζους, και «Το Βήμα». Το οποίο ήταν από τις ελάχιστες ελληνικές εφημερίδες που έδωσαν μεγάλη έκταση στο θέμα. Είχε κυκλοφορήσει την Κυριακή 12 Νοεμβρίου 1989 με τίτλο «Κοσμογονικές αλλαγές στην Ευρώπη», με εκτενές άρθρο στις πολιτικές σελίδες («Αλλάζει ο χάρτης της Ευρώπης» του Στ. Ευσταθιάδη ) και με «Φάκελο» αφιερωμένο στις «Ιστορίες του Τείχους».

Κατά τα άλλα, μια ματιά στα πρωτοσέλιδα της εποχής- και κυρίως της 10ης Νοεμβρίου- θα απογοητεύσει τον αναγνώστη καθώς η είδηση δεν αποτελεί πρωτοσέλιδο, αλλά θέμα των εσωτερικών σελίδων. Ορισμένες μάλιστα δεν έδωσαν χώρο πέραν της μισής σελίδας, αποδεικνύοντας για άλλη μία φορά ότι το μείζον είναι το «πού οδεύει η Ελλάδα» και όχι το ότι αλλάζει ο κόσμος!