H ταν πριν από αρκετά χρόνια στο στούντιο της Μαρίνας Καρέλλα στη Νέα Υόρκη- τεράστιος χώρος εργασίας, που έδινε την αίσθηση του απείρου. Η καλλιτέχνις είχε ρίξει μια ματιά έξω από το παράθυρο σε ένα γλυκό σούρουπο προτού ξεκινήσει να εργάζεται. Είχε προχωρήσει αρκετά τη δουλειά της όταν ξανακοίταξε έξω και είδε πάλι τα ίδια χρώματα στον ουρανό. Μα καλά, πόσο κρατάει το σούρουπο; αναρωτήθηκε. Πώς και σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα μπόρεσε να εργαστεί τόσο αποδοτικά; Δεν χρειάστηκε παρά μόνο μια ματιά στο ρολόι της για να προσγειωθεί στην πραγματικότητα. Η δουλειά την είχε φέρει χωρίς να το καταλάβει στην αυγή της επόμενης μέρας.
«Γελούσα πολλές ώρες μετά με το… πάθημά μου» μας λέει με το ονειρικό φόντο της νέας της έκθεσης στην γκαλερί Ζουμπουλάκη που εγκαινιάζεται σήμερα. «Ξέρετε,όταν συγκεντρώνεσαι πολύ σε κάτι και δίνεις όλον σου τον εαυτό ξεχνάς ποιος είσαι,τι κάνεις, πόσο δουλεύεις,αν μίλησες πριν για κάτι στο τηλέφωνο και στενοχωρήθηκες» . Κάτι τέτοιο θα πρέπει να συνέβη και προσφάτως, αν σκεφθεί κανείς ότι η τελευταία δουλειά της στην κολωνακιώτικη αίθουσα τέχνης έχει να αναδείξει μια ιδιαίτερα μεγάλη παραγωγή που πραγματοποιήθηκε σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα.
Είκοσι μικρά και δεκατέσσερα μεγάλα έργα, λάδι σε καμβά, απεικονίζουν χώρους και μορφές σε ένα αχνό χρωματικό περιβάλλον που την ίδια μοιάζει να την εκπλήσσει. «Για πρώτη φορά βλέπω ότι έχω κάνει μια τόσο έγχρωμη έκθεση.Τελικά θα πρέπει να είναι η επίδραση της ακουαρέλας πάνω στο λάδι» συμπληρώνει και σπεύδει να εξηγήσει: «Εχω επεξεργαστεί το λάδι σε όλη μου τη ζωή,αλλά εμένα μου αρέσει να δουλεύω με αντιθέσεις και διαφορετικά υλικά.Γι΄ αυτό το 2001 αφοσιώθηκα στην ακουαρέλα,με αποτέλεσμα να προκύψουν πολλά από τα πορτρέτα που φιλοξενήθηκαν στην τελευταία,μεγάλη,αναδρομική έκθεση της δουλειάς μου με γλυπτά και ζωγραφικά έργα στο Μουσείο Μπενάκη, το 2005.Ανανεωμένηλοιπόνεπέστρεψα στο λάδι για να προκύψουν τα έργα τούτης εδώ της έκθεσης.Εναλλάσσοντας διαφορετικούς τρόπους έκφρασης νιώθω πιο φρέσκια και δημιουργική.Και όταν ξέρω πολύ καλά μια τεχνική,την καταστρέφω για να την εφεύρω ξανά».
Για την ίδια είναι σημαντικό ύστερα από κάθε έργο που τελειώνει ή έπειτα από κάθε έκθεση που διοργανώνει να γεννηθεί ένα ερέθισμα που θα την οδηγήσει πιο μακριά. «Αυτή η έκθεση με παροτρύνει να προχωρήσω εν αντιθέσει με άλλες περιπτώσεις,όπως των μεγάλων άσπρων έργων.Είχα πει τότε:Εδώ δεν μπορώ να πάω πιο μακριά.Εχω φτάσει στο πιο άσπρο που μπορώ να φτάσω.Πού θα πάω;Ενώ εδώ είναι σαν να έχει ανοίξει μια καινούργια πόρτα που θα δούμε πού θα οδηγήσει».
Οι διαδρομές της καλλιτέχνιδος- ξεκίνησε ως μαθήτρια του Τσαρούχη και ως τα 24 της είχε κάνει σκηνικά και κοστούμια για έργα Αριστοφάνη, Ευριπίδη, Μολιέρου και Κοκτό, ενώ εν συνεχεία με τον σύζυγό της Μισέλ ντε Γκρες έζησε και εργάστηκε σε πολλές πόλεις του κόσμου- τη φέρνουν εσχάτως όλο και πιο συχνά στην Ελλάδα. Από τους κύριους λόγους η εταιρεία «Ελίζα» κατά της κακοποίησης παιδιού, που η ίδια συνέστησε και από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο θα λειτουργήσει σε κτίριο του Αμαρουσίου. Οι δύο άξονες δράσης της Μαρίνας Καρέλλα συναντήθηκαν όταν σε συνεργασία με την γκαλερί Ζουμπουλάκη αποφάσισε να παραχωρήσει τα έσοδα της εν λόγω έκθεσης στην «Ελίζα».
«Τα πράγματα φαίνεται να προχωρούν.Και προχωρούν χέρι χέρι με τα Χωριά SΟS» λέει η Μαρίνα Καρέλλα. «Νομίζω ότι δεν γερνάς ποτέ όταν έχεις σχέδια.Και ξέρετε κάτι;Δεν μπορώ να πάω διακοπές αν δεν έχω δουλέψει πολύ πρωτίστως.Νιώθω τότε σαν να τις έχω κερδίσει». Δεν ακούγονται όλα αυτά λίγο περίεργα από μια γυναίκα που με δεδομένες τις κοινωνικές διασυνδέσεις του συζύγου της θα μπορούσε να ήταν λιγότερο απαιτητική από τον εαυτό της; «Καθόλου.Ο τίτλος του άντρα μου- αν εννοείτε αυτό- όχι μόνο δεν βοήθησε,αλλά θα έλεγα ότι συνέβαλε στην αντίθετη κατεύθυνση.Μπορεί να ήμουν επαγγελματίας προτού τον γνωρίσω,αλλά μετά τον γάμο μας χρειάστηκε να αποδείξω πράγματα για τον εαυτό μου επειδή κάποιοι νόμιζαν ότι τα έχω όλα εύκολα.Ποιος τα ΄χει εύκολα σήμερα;Οταν είσαι καλλιτέχνης πρέπει να δώσεις από τον εαυτό σου. Τι σημασία έχει τι όνομα έχεις;Και τη μοναξιά στο στούντιό σου μόνος σου την έχεις.Δεν έρχεται κανείς να σου πει κάτι.Δεν λέω ότι στις κοινωνικές σχέσεις δεν βοήθησε το όνομα του Μιχαήλ.Μου εξασφάλισε κάποιες πόρτες ανοιχτές.Αλλά αυτές τις ανοίγεις ούτως ή άλλως αν είσαι συμπαθητικός και έξυπνος στις δημόσιες σχέσεις».
