» Η μουσική είναι δώρο Θεού »





Σκέφτεται συνεχώς την αγάπη και τον θάνατο. Επηρεάζεται στο παίξιμό του όταν ο θάνατος περνά δίπλα του. «Δεν το μπορώ αυτό. Με παίρνουν τα δάκρυα». Η μουσική χροιά αλλάζει στο κλαρίνο όμως όταν βλέπει τον έρωτα δίπλα του. «Δεν είναι όμορφο να βλέπεις τα ζευγαράκια να είναι ερωτευμένα; Να κοιτάζονται στα μάτια αγκαλιασμένα;». Ο Γιώργος Μάγγας την προσεχή Παρασκευή και το Σάββατο θα βρεθεί με το συγκρότημά του και την τραγουδίστρια Τζούλη Τσινέρη (σύζυγό του) στη σκηνή του Cine Κεραμεικού από τις δέκα το βράδυ ως τα ξημερώματα. «Α, εγώ όταν αρχίσω να παίζω με το κλαρίνο μου και ο κόσμος κάτω από το πάλκο βλέπω ότι το χαίρεται δεν σταματώ. Παίζω ως το ξημέρωμα. Δεν αφήνω κανέναν να φύγει».


Ο Γιώργος Μάγγας είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση λαϊκού καλλιτέχνη. Υστερα από χρόνια διαμονής στην πρωτεύουσα, εγκατέλειψε την Αθήνα και επέστρεψε στη Λιβαδειά, στα πάτρια εδάφη του. Συνεχίζει να παίζει στα πανηγύρια και στους γάμους, όπου τον φωνάξουν σε όλη την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό όπου υπάρχει Ελληνισμός. Εχει εμφανισθεί σε δεκάδες διεθνή έθνικ φεστιβάλ, έχει αποθεωθεί από το ευρωπαϊκό και το αμερικανικό κοινό, έχει δεχτεί προτάσεις να κυκλοφορήσει δίσκο από ξένες εταιρείες. Προς το παρόν αρνείται. «Εδώ, μωρέ, θέλω, στην πατρίδα μου να βγάλω τον επόμενο δίσκο μου» δηλώνει μιλώντας στο «Βήμα» και συνεχίζει: «Αλλά δεν βαριέσαι. Οι προτάσεις που έχω δεχτεί δεν με αντιπροσωπεύουν. Θα κάνω υπομονή ως τα Χριστούγεννα. Και μετά θα πάω στο εξωτερικό. Οι εταιρείες εδώ τα θέλουν όλα δικά τους. Ποτέ δεν προσκύνησα το χρήμα αλλά να είμαστε άνθρωποι. Ας φάνε αυτοί την κουτάλα, αλλά ας μου δώσουν κι εμένα ένα κουταλάκι». Και ίσως δεν έχει άδικο. Μόνο τρεις δίσκοι («Αυτοσχεδιασμοί», «Τα τσιφτετέλια», «Αναρχος Θεός») καταχωρίζονται στο βιογραφικό ενός δημιουργού με χιλιάδες συναυλίες στην τριαντάχρονη μουσική του πορεία.


Στην τάξη με τη φλογέρα


Την πρώτη συναυλία ο Γιώργος Μάγγας την έδωσε την εποχή που ήταν μαθητής του δημοτικού σχολείου. «Τι να κάνω, δεν τα ‘παιρνα τα γράμματα. Πήγαινα πάντοτε στο σχολείο με τη φλογέρα στο ζουνάρι και ο δάσκαλος με ρωτούσε: «Γιώργο, μπορείς να διαβάσεις;». Δεν ήξερα όμως. Τότε μου ‘λεγε: «Βγάλε τη φλογέρα και παίξε μας». Και εγώ έπαιζα. Και πόσο του άρεσε του δάσκαλου… «Γράμματα δεν θα μάθεις, Γιώργο, αλλά θα γίνεις μεγάλος στο κλαρίνο» μου έλεγε. Και οι τότε συμμαθητές μου γελούσαν». Ο πατέρας του ήθελε να τον κάνει «άνθρωπο μορφωμένο», όπως λέει ο ίδιος. «Αλλά αυτό δεν γινόταν. Μου πήρε ο πατέρας μου το κλαρίνο και άρχισα να παίζω στα μικρά συγκροτήματα της Λιβαδειάς και στα γύρω χωριά». Αν και του αγόρασε το κλαρίνο, δεν τον είχε ακούσει να παίζει ποτέ. Κάποιο ξημέρωμα άκουσε όργανα από ένα κέντρο της περιοχής και μπήκε μέσα να δει ποιοι ήταν. Και τότε είδε για πρώτη φορά τον γιο του να παίζει κλαρίνο. Παλιός οργανοπαίχτης και ο ίδιος, πείστηκε ότι το μέλλον του γιου του είναι το κλαρίνο. Και δεν είχε άδικο.


Γέννημα θρέμμα των πανηγυριών και των γάμων της ελληνικής επαρχίας, ο Γιώργος Μάγγας είδε το MTV να τον βιντεοσκοπεί και να τον αναγορεύει φαινόμενο της βαλκανικής τζαζ. Οι γαλλικές εφημερίδες «Liberation» και «Le Monde» έχουν δημοσιεύσει άρθρα με επαινετικές κριτικές. Εχει εμφανισθεί στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ισπανία, στην Αγγλία, στον Καναδά, στη Βραζιλία και την προσεχή άνοιξη τον περιμένουν οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. «Θα παίξω όπου υπάρχουν Ελληνες» λέει ο ίδιος. Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει παίξει και για ξένους. «Εχω παίξει μπροστά σε ξένους μουσικούς της ροκ που ντρέπεσαι να παίξεις κλαρίνο. Κάτι αφτιά… Δηλαδή μεγάλοι μουσικοί της ροκ. Αλλά παραδόθηκαν στη μουσική μου. Να σκεφτείς ότι ήρθαν να δουν τι είχε το κλαρίνο μου μέσα. Και αυτές τις αγριόφατσες, αυτούς τους βαρβάτους μουσικούς τούς έκανα να κλαίνε. Το έλιωσα το κλαρίνο. Το πέταξα».


Το θαύμα της μουσικής


Ο Γιώργος Μάγγας δεν φοβάται τίποτε στη ζωή του. «Είμαι σίγουρος ότι αν έχω απέναντί μου δύο λιοντάρια θα τα ημερώσω με το κλαρίνο μου. Εχω τον κόσμο και τον Θεό μαζί μου. Νηστεύω κάθε Τετάρτη και Παρασκευή, δεν μπαίνω σε σπίτια πονηρά, δεν κοιτάζω πονηρά. Μου αρέσουν οι γυναίκες, να τις βλέπω να χορεύουν τα τσιφτετέλια τους πάνω στα τραπέζια όταν παίζω κλαρίνο, αλλά μέχρι εκεί». Ο Γιώργος Μάγγας δεν παίζει όμως μόνο στα πανηγύρια και στους γάμους. Διοργανώνει συναυλίες και τα έσοδα τα μοιράζει σε ΚΑΠΗ, σε μικρά παιδιά που έχουν ανάγκη να υποβληθούν σε εγχείρηση στο εξωτερικό, βοηθάει ακόμη και τις εκκλησίες. Ηδη ετοιμάζεται να δώσει συναυλία της οποίας τα έσοδα θα διατεθούν για την αγιογράφηση του ιερού ναού στον Αγιο Κωνσταντίνο. «Εναν ντορβά λεφτά θα μαζέψω για τον παπα-Θανάση» λέει. Και είναι σίγουρος για αυτό.


Δεν παίζει ποτέ κλαρίνο στο σπίτι του. Αντιθέτως παίρνει τα βουνά για να ακούει το θρόισμα των φύλλων από τα δένδρα, τα πουλιά που τιτιβίζουν. «Δεν μπορώ χωρίς κλαρίνο. Αν με κλείσεις σε ένα δωμάτιο και μου στερήσεις τη μουσική, θα πεθάνω. Η μουσική είναι αγάπη, δώρο του Θεού. Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να σε συνοδεύει μια απαλή μουσικούλα όταν είσαι με την κοπέλα σου αγκαλιά».


Ο Γιώργος Μάγγας, η Τζούλη Τσινέρη και το συγκρότημά τους εμφανίζονται στη μουσική σκηνή Cine Κεραμεικός (Κεραμεικού 52 και Μαραθώνος, τηλ. 010 5222.222) την προσεχή Παρασκευή 25 και το Σάββατο 26 Οκτωβρίου. Ωρα έναρξης: 22.30.