Αγαπητέ διευθυντά…

1. Μην μου ανακοινώνεις τις δουλειές από το πρωί. Να τις φέρνεις λίγο πριν σχολάσω. Η πρόκληση της οριακής προθεσμίας είναι ανανεωτική και με ενεργοποιεί στο έπακρο.

2. Εάν η δουλειά που μου ανέθεσες είναι πολύ βιαστική, κάθε 3 λεπτά ρώτα με πώς πάει. Ακόμα καλύτερα, κάτσε από πάνω μου και συμβούλευέ με σε κάθε πάτημα του πλήκτρου.

3. Πάντα να φεύγεις χωρίς να λες τίποτα σε κανέναν. Ετσι μου δίνεις την ευκαιρία να είμαι δημιουργικός όταν κάποιος ρωτάει που είσαι.

4. Εάν μου δώσεις πολλές δουλειές μαζί, μην μου πεις ποια έχει προτεραιότητα. Θα το καταλάβω μόνος μου ανακαλύπτοντας ότι τελικά είμαι μέντιουμ!

5. Κάνε ό,τι μπορείς για να με κρατάς μέχρι αργά στο γραφείο. Τον χώρο εργασίας τον λατρεύω. Εξάλλου δεν έχω να πάω και πουθενά αλλού. Η δουλειά είναι η ζωή μου όλη.

6. Εάν μείνεις ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα αυτού που μου ανέθεσες, κράτα το μυστικό. Μην ακουστεί παραέξω, γιατί μπορεί να σημαίνει προαγωγή και δεν θα θέλαμε ποτέ να πάθουμε κάτι τέτοιο.

7. Αντιθέτως, εάν δεν μείνεις ευχαριστημένος, φρόντισε να το μάθει όλο το κτίριο. Τρελαίνομαι όταν το όνομά μου αναφέρεται σε όλες τις συζητήσεις των υπαλλήλων. Γεννήθηκα για να με μαστιγώνουν.

8. Εάν έχεις συγκεκριμένες οδηγίες να μου δώσεις, μην κάνεις τον κόπο. Δεν υπάρχει λόγος να με μπερδεύεις με χρήσιμες πληροφορίες.

9. Ποτέ μη με συστήνεις στους συνεργάτες σου. Δεν έχω κανένα δικαίωμα. Στην τροφική αλυσίδα της εταιρείας εγώ είμαι το πλαγκτόν.

10. Να μου λες όλα σου τα προβλήματα. Είναι ωραίο να ξέρεις ότι κάποιος είναι λιγότερο τυχερός από εσένα. Εχω ιδιαίτερη αδυναμία στην ιστορία εκείνη που δεν έχεις λεφτά να πληρώσεις τους φόρους σου (που αναλογούν στο τεράστιο εισόδημα που έχεις).