Η διάσημη ηθοποιός επανέρχεται σήμερα ως ζωντανό παράδειγμα ευεξίας και καλής υγείας (αλλά και ως μία από τις πλέον σκεπτόμενες αμερικανίδες σταρ) μέσα από τον κινηματογράφο και την τηλεόραση για να μας θυμίσει ότι, εκτός από χάρμα ιδέσθαι, εξακολουθεί να είναι και μια σπουδαία καλλιτέχνις. Μια αειθαλής ντίβα που μέσα στο 2015 δίνει το παρών με δύο ταινίες ως ηθοποιός αλλά και ως συμπαραγωγός: «Youth» του Πάολο Σορεντίνο (για την προώθησή της ταξίδεψε στις Κάννες) και «Fathers and daughters» του Γκαμπριέλε Μουκίνο. Και η οποία μετά τις εξαιρετικές εμφανίσεις της στο δραματικό σίριαλ «The newsroom», επιστρέφει στην τηλεόραση με μια αρκετά τολμηρή (ως προς τη θεματολογία) κωμική σειρά, την «Grace and Frankie» του Netflix.

Φόρεσε μια εκτυφλωτική δημιουργία του οίκου Versace σε έντονο μπλε χρώμα ώστε να έρχεται σε αντίθεση με το κατακόκκινο χαλί πάνω στο οποίο ποζάρουν οι σταρ και εμφανίστηκε στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Καννών για να επιβεβαιώσει ότι η γοητεία δεν έχει ηλικία. Στα 77 της χρόνια η Τζέιν Φόντα εξακολουθεί να είναι μια εντυπωσιακή και άκρως ερωτεύσιμη γυναίκα. Αυτός ήταν εξάλλου ο στόχος έπειτα από πολλές δεκαετίες γυμναστικής, διαλογισμού και υγιεινής διατροφής.
Ζωή σαν μυθιστόρημα

Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν της συνειδητοποιούμε ότι η Τζέιν Φόντα κατάφερε κάτι που ελάχιστα παιδιά διάσημων γονέων έχουν επιτύχει: να μη συντριβεί υπό το βάρος του οικογενειακού της ονόματος και να χτίσει μια δική της καριέρα ισάξια, αν όχι σημαντικότερη από εκείνη των διάσημων προγόνων-συγγενών της. Γυναίκα με τσαγανό και μεγάλη ψυχική δύναμη, αντιμετώπισε με σθένος καταστάσεις που άλλους θα τους λύγιζαν, όπως η αυτοκτονία της καταθλιπτικής (μετά τον βιασμό της) μητέρας της όταν η Τζέιν ήταν 13 ετών, οι μάλλον δύσκολες σχέσεις της με τον πατέρα της Χένρι Φόντα («μιλάει» κατά κάποιον τρόπο για αυτές μέσα από την ταινία «Στη χρυσή λίμνη», όπου εμφανίστηκε στο πλευρό του ερμηνεύοντας την… κόρη του) αλλά και η παρ’ ολίγον καταστροφή της καριέρας της όταν βγήκε και τάχθηκε ανοιχτά κατά του πολέμου στο Βιετνάμ.
Ανθρωπος που ποτέ δεν φοβήθηκε να πει τη γνώμη της και να μιλήσει για όλα, από την πολιτική κατάσταση ως τον γυναικείο οργασμό, αντί να προστατεύσει την καριέρα της οχυρωμένη πίσω από το όνομά της, βγήκε πάντα μπροστά για να υποστηρίξει τα πιστεύω της ακόμη και αν αυτό θα έβαζε απέναντί της ολόκληρες (ή σχεδόν ολόκληρες) τις ΗΠΑ, όπως έγινε με το Βιετνάμ.
Παντρεύτηκε (και χώρισε) τρεις φορές (την πρώτη τον σκηνοθέτη Ροζέ Βαντίμ, τη δεύτερη τον πολιτικό και ακτιβιστή Τομ Χέιντεν, την τρίτη τον ιδρυτή του CNN Τεντ Τέρνερ), εργάστηκε ως μοντέλο, έκανε μόδα την αεροβική γυμναστική κατά τη δεκαετία του ’80, κέρδισε δύο βραβεία Οσκαρ (για την «Εξαφάνιση» και τον «Γυρισμό»), ίδρυσε το Women’s Media Center που ασχολείται με την εκπαίδευση και τη στήριξη των γυναικών, έγραψε βιβλία για τη ζωή της, υποστήριξε τα δικαιώματα των Ινδιάνων, εργάστηκε για την εδραίωση και την εξάπλωση του φεμινιστικού κινήματος, ξεπέρασε τον καρκίνο του στήθους και τη βουλιμία (ασθένεια που την ταλαιπώρησε για πολλά χρόνια), απέκτησε τρία παιδιά (το ένα, η ακτιβίστρια Μαίρη Γουίλιαμς, είναι υιοθετημένο), έζησε κοντολογίς μια ζωή πληθωρική και εξακολουθεί δυναμικά υποστηρίζοντας: «Ενα μέρος της σοφίας που αποκτάς με τα χρόνια οφείλεται στο γεγονός ότι γνωρίζεις τι δεν σου χρειάζεται πια και το αφήνεις να φύγει. Δεν μπορούμε να συνεχίζουμε κρατώντας το παλιό».
Τηλεοπτικός ακτιβισμός

Το «καινούργιο», εξάλλου, έρχεται να υποστηρίξει και με το νέο σίριάλ της επιμένοντας ακόμη και μέσα από μια ανάλαφρη, ψυχαγωγική κωμωδία να περνάει σημαντικά μηνύματα στον σύγχρονο άνθρωπο, να συνεχίζει το ακτιβιστικό έργο, τους κοινωνικούς αγώνες της.
Στο «Grace and Frankie» μαζί με την απολαυστική Λίλι Τόμλιν ερμηνεύουν δύο άσπονδες φίλες που βλέπουν τις τακτοποιημένες ζωές τους να ανατρέπονται όταν οι σύζυγοί τους τούς αποκαλύπτουν πως είναι ομοφυλόφιλοι και τους ζητούν διαζύγιο για να παντρευτούν μεταξύ τους. Η «ξινή», μεγαλοαστικής αγωγής Γκρέις (Φόντα) και η «φευγάτη» ακτιβίστρια Φράνκι (Τόμλιν), έπειτα από πολλά χρόνια ανταγωνισμού και (δεδηλωμένης) αντιπαλότητας, αισθάνονται να τις ενώνουν η απόρριψη, η θλίψη, η απογοήτευση για τα χαμένα (;) νιάτα τους, ο φόβος για τη μοναξιά που τις περιμένει στα γεράματά τους. Την ίδια στιγμή μέσα από την ιστορία τους στέλνουν αισιόδοξα μηνύματα για τις ανθρώπινες σχέσεις στον 21ο αιώνα. Για την αγάπη, την κατανόηση και τη συντροφικότητα που δεν εξαρτώνται από το φύλο του καθενός αλλά από τη διάθεσή του να συμβιώσει με τους άλλους σε έναν κόσμο αμοιβαίας αποδοχής, σεβασμού, κατανόησης αλλά και ειλικρίνειας.
Η Τόμλιν έχει δημοσιοποιήσει το γεγονός ότι είναι ομοφυλόφιλη, η Φόντα ως ακτιβίστρια έχει πολλάκις αναφερθεί στο θέμα («Εχω δει πολλές ζωές να «στραγγαλίζονται» και να καταστρέφονται από την ομοφοβία, γι’ αυτό και προσεύχομαι με όλη την καρδιά μου να ζήσω και να δω τη μέρα που οι άνθρωποι θα μπορούν ελεύθεροι και ασφαλείς να παραδέχονται δημόσια τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους»), οπότε οι δύο ηθοποιοί είναι από τις πλέον κατάλληλες για να καταπιαστούν με το «δύσκολο» θέμα.
Η συνέχεια επί της οθόνης: τα πρώτα 13 επεισόδια της σειράς έχουν ήδη ανεβεί στο Διαδίκτυο για να αποσπάσουν θετικά σχόλια, δεν έχει όμως γίνει ακόμη γνωστό αν θα υπάρξει συνέχεια και του χρόνου. Το σίγουρο είναι πως είτε από τη μικρή είτε από τη μεγάλη οθόνη η Φόντα θα εξακολουθήσει να έχει έντονη παρουσία, αποφασισμένη να φέρει σε πέρας και τη νέα αποστολή της: να αποδείξει ότι η τρίτη ηλικία δεν είναι ηλικία παραίτησης αλλά δράσης, δημιουργίας, αισιοδοξίας. «Αντί να βλέπεις τη ζωή σου σαν καμπύλη όπου μετά την ακμή αρχίζει η κάμψη, δες τη σαν μια σκάλα. Το σώμα μπορεί να εκπίπτει με τον καιρό αλλά σε κάθε επίπεδο εκείνο που έχει πραγματικά σημασία είναι να μπορείς να προχωράς ανοδικά προς τη φώτιση, τη σοφία και την αυθεντικότητα» λέει και προσθέτει: «Προς τα εκεί πάω εγώ». Αγωνίστρια από πάντα, για πάντα.
Εχει πει:

  • «Δεν είναι ποτέ αργά για να αρχίσεις ξανά».
  • «Μεγάλωσα στη δεκαετία του ’50 και ο πατέρας μου με δίδαξε ότι εκείνο που τελικά έχει σημασία είναι πώς δείχνεις. Ηταν καλός άνθρωπος και τον αγαπούσα, όμως μου έστελνε μηνύματα που δεν ήταν σωστά. Κυρίως όταν έλεγε πως αν δεν δείχνω τέλεια δεν θα με αγαπήσει κανένας. Μου πήρε πολύ καιρό, χρόνια ολόκληρα, για να καταλάβω πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει».
  • «Δουλεύοντας στο Χόλιγουντ καταλαβαίνεις αρκετά για την πορνεία».
  • «Δεν μαθαίνεις από τις επιτυχίες σου. Δεν μαθαίνεις από τα βραβεία σου. Δεν μαθαίνεις από τη δημοσιότητα. Μαθαίνεις από τις πληγές σου, από τα λάθη σου, από τις αποτυχίες σου».
  • «Ποτέ δεν απήλαυσα πιο ικανοποιητική σεξουαλική ζωή από αυτήν που απολαμβάνω στα 74 χρόνια μου. Ισως επειδή μικρότερη είχα πάρα πολλές αναστολές. Τότε δεν ήξερα τι πραγματικά επιθυμούσα. Εκείνο που δεν είχα γνωρίσει ποτέ ως σήμερα στη ζωή μου ήταν η πραγματική οικειότητα με έναν άντρα. Ηθελα απεγνωσμένα να τη ζήσω προτού πεθάνω. Μου συνέβη λοιπόν με τον Ρίτσαρντ (αναφέρεται στον μουσικό παραγωγό Ρίτσαρντ Πέρι με τον οποίο είχε σχέση) που με κάνει να νιώθω απόλυτα ασφαλής μαζί του. Πολλές φορές, όταν κάνουμε έρωτα, τον βλέπω όπως ακριβώς ήταν πριν από 30 χρόνια».
  • «Ο κόσμος με ρωτάει συνέχεια πώς καταφέρνω να παραμένω τόσο όμορφη. Κάνοντας πλαστικές επεμβάσεις –δεν το κρύβω. Φαίνεται όμως ότι δεν είναι μόνο αυτό. Εκείνο που μετράει είναι να συνειδητοποιείς ότι διαρκώς μπορείς να γίνεις καλύτερος. Οτι πρέπει να κάνεις συνέχεια άλματα πίστης. Κάτι τέτοιο όσο μεγαλώνεις γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Πρέπει λοιπόν να παραμένεις γενναία, να μην κρύβεσαι μέσα στον ασφαλή και προφυλαγμένο κόσμο σου, να βγαίνεις, να προσπαθείς, να αγωνίζεσαι για να γίνεις αυτός που προορίζεσαι να γίνεις».
  • «Το πρόβλημά μου με τους άντρες είναι πως θέλω να τους ικανοποιώ και τελικά γίνομαι αυτό που θέλει να είμαι ο εκάστοτε άντρας που έχω στο πλευρό μου. Τα τελευταία χρόνια έχω πάντως βελτιωθεί αρκετά».
  • «Μπορώ πολύ εύκολα να συγκινηθώ και να δακρύσω αν το ζητάει ο ρόλος. Ο πατέρας μου έλεγε πάντα πως οι Φόντα μπορούν να κλάψουν ακόμη και μπροστά σε μια καλή μπριζόλα».
  • «Είμαι ματαιόδοξη. Δεν θέλω η επιδερμίδα μου να δείχνει χαλαρή. Θέλω να μπορώ να δείχνω τη μέση και τον πισινό μου χωρίς να ντρέπομαι. Κάποιοι φίλοι μου λένε πως προσπαθώ υπερβολικά πολύ αλλά μου αρέσει να είμαι θελκτική και σέξι».
  • «Αν ήμουν γενναία, δεν θα είχα κάνει άλλες πλαστικές επεμβάσεις. Παλαιότερα ορκιζόμουν πως δεν υπήρχε περίπτωση να τις κάνω. Τελικά τις έκανα και δεν νιώθω καθόλου περήφανη γι’ αυτό. Για να είμαι ειλικρινής, όμως, δεν αντέχω να δείχνω κουρασμένη ούτε να έχω προγούλι. Ελπίζω μόνο να μην το παράκανα. Το παράκανα;».
  • «Μια νύχτα ο Ροζέ Βαντίμ έφερε μια όμορφη κοκκινομάλλα στο κρεβάτι μας. Ηταν μια ακριβοπληρωμένη επαγγελματίας του σεξ. Δεν σκέφτηκα να αρνηθώ. Επαιξα το παιχνίδι με την ικανότητα και τον ενθουσιασμό που έμαθα να έχω ως ηθοποιός. Εκείνο όμως που απόλαυσα περισσότερο ήταν το επόμενο πρωί: όταν εκείνος έφυγε κάθησα με αυτή τη γυναίκα και ήπιαμε καφέ, μιλήσαμε… Ηταν για εμένα ένας τρόπος να φέρω λίγη ανθρωπιά στη σχέση. Ηταν κάτι σαν αντίδοτο στη χρησιμοποίηση των γυναικών».
  • «Ο Τεντ Τέρνερ ήθελε από εμένα να είμαι δίπλα του κάθε λεπτό της ημέρας. Αυτό το λέει αγάπη. Εγώ πάλι το λέω babysitting».
  • «Ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα πρέπει να κάνει τους ανθρώπους να καταλάβουν ότι οι πλούσιοι, ειδικά οι πολύ πλούσιοι, πρέπει να φορολογούνται περισσότερο. Υπολογίζω και τον εαυτό μου ανάμεσα σ’ αυτούς. Δεν εννοώ ότι είμαι υπερβολικά πλούσια, αλλά τους ξέρω αυτούς τους ανθρώπους. Αρκετοί ανάμεσά τους σκέφτονται όπως κι εγώ. Γιατί, ό,τι και να λέμε, δεν μπορείς να έχεις σταθερότητα σε μια χώρα όπου υπάρχουν τόσο μεγάλες ανισότητες ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς».
  • «Αναρωτιόμουν πρόσφατα πώς γίνεται και τα δάκρυα έρχονται πλέον τόσο εύκολα στην επιφάνεια. Κατάλαβα ότι έχει να κάνει με την ηλικία. Εχω συνειδητοποιήσει πόσο λίγος χρόνος μου απομένει, πόσο πολύς χρόνος είναι πίσω μου. Ολα έχουν γίνει πλέον τόσο πολύτιμα για εμένα! Μεγαλώνοντας όμως μπορώ επιτέλους να εκτιμώ ακόμη και τα πιο μικρά και ταπεινά πράγματα».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ