Είναι νέοι, δημιουργικοί και έγιναν γνωστοί στο ευρύ κοινό μέσα από τις τηλεοπτικές εμφανίσεις τους. Ο Ακης Πετρετζίκης, o Ανδρέας Λαγός και ο Διονύσης Αλέρτας είναι τρεις νέοι σεφ που ασχολούνται με τη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική και προσπαθούν να εξελιχθούν, να δημιουργήσουν και λιγότερο να αναδειχθούν ως τηλεοπτικές περσόνες. Το κοινό τούς προτιμά και πλέον σε μια περίοδο που η τηλεόραση αναζητεί φρέσκα πρόσωπα κερδίζουν τη μερίδα του λέοντος. Οι ίδιοι αρνούνται ότι το γεγονός πως είναι στο προσκήνιο σημαίνει ότι οι παλιότεροι πλέον ανήκουν στο παρασκήνιο. Αντιθέτως, τάσσονται υπέρ της συνύπαρξης, ενώ εξομολογούνται πως ακόμη νιώθουν μαθητές, αν και ποτέ δεν έπαψαν να είναι. Μιλώντας στο «Βήμα της Κυριακής» οι τρεις σεφ δεν διστάζουν να μιλήσουν για τους κινδύνους που κρύβει η τηλεόραση την ίδια στιγμή που αναγνωρίζουν ότι η δημοφιλία της είναι δίκοπο μαχαίρι.

Ανδρέας Λαγός
«Η τέχνη της μαγειρικής δεν έχει όρια»

Τον μάθαμε από το «Chef στον αέρα», ενώ εφέτος είναι ο σεφ της εκπομπής «Mega με μία». Ο Ανδρέας Λαγός έχει ήδη διανύσει μεγάλη διαδρομή δημιουργικότητας, έχει εκδώσει βιβλία, ενώ δεν σταματά να ταξιδεύει και να εξελίσσεται.


Τι σημαίνει για τη δουλειά σας η τηλεόραση;
«Η τηλεόραση είναι ένα μέσο που χτίζει γρήγορα αναγνωρισιμότητα σε ευρύ μέρος του κοινού. Ετσι λοιπόν με βοήθησε να παρουσιάσω τη δουλειά μου και τη φιλοσοφία μου και να επικοινωνήσω με έναν πιο άμεσο τρόπο με τον κόσμο».

Οι κίνδυνοι;
«Πιστεύω ότι λανθασμένες συνεργασίες μπορεί να μην έχουν το αποτέλεσμα που κάποιος επιδιώκει από την προβολή του στην τηλεόραση. Χαίρομαι που ως τώρα είχα καλούς συνεργάτες και με βοήθησαν στο να εκφράσω και να δείξω τη δουλειά μου. Θεωρώ πως, αν είσαι ο εαυτός σου, αν υπηρετείς με σωστό τρόπο τη δουλειά σου και σέβεσαι το κοινό που σε παρακολουθεί, δεν έχεις κάποιον κίνδυνο».
Πώς φαντάζεστε μια δική σας εκπομπή;
«Με την προϋπόθεση να αντιπροσωπεύει τη φιλοσοφία μου για τη μαγειρική, να δημιουργηθεί με τη συνεργασία μιας οργανωμένης και έμπειρης ομάδας και να προβάλλει ένα δημιουργικό και καινοτόμο concept!».

Αλλοιώνει τον κόσμο που σας επιλέγει σε κάποιο εστιατόριο η τηλεοπτική έκθεση;
«Οχι, αν είσαι προσεκτικός στον τρόπο που εκτίθεσαι στην τηλεόραση. Δεν ξεχνώ ποτέ ότι η δουλειά μου είναι να μαγειρεύω για τον κόσμο και να απολαμβάνω τη χαρά της δημιουργίας μέσα από αυτό. Η nomad φιλοσοφία μου ανάγεται στην επιθυμία μου να βγαίνω από τον μικρόκοσμο της κουζίνας μου, να επικοινωνώ με τον κόσμο, να μοιράζομαι την αγάπη και τις γνώσεις μου για το φαγητό, να το απολαμβάνω μαζί τους ακούγοντας τις απόψεις και τα σχόλιά τους».
Νιώθετε ότι εσείς και κάποιοι άλλοι σεφ της γενιάς σας ήρθατε και οι παλιότεροι οπισθοχώρησαν;
«Νιώθω ότι οι νέοι σεφ ήρθαν για να τολμήσουν να γνωρίσουν στο κοινό νέες γεύσεις, τεχνικές και συνδυασμούς και οι παλιότεροι παραμένουν για να υπενθυμίζουν τις σταθερές αξίες και να μας διδάσκουν μέσα από τις εμπειρίες τους. Η τέχνη της μαγειρικής, όπως κάθε τέχνη, δεν έχει όρια στη δημιουργικότητα. Οι παλιότεροι σεφ μπορούν όποτε το επιθυμούν να επαναπροσδιορίσουν τη δουλειά τους και να παρουσιάσουν κάτι νέο και ανατρεπτικό! Θα χαιρόμουν πολύ και θα ήμουν ευγνώμων αν κάποια στιγμή μπορούσα να συνεργαστώ με έναν συνάδελφο με περισσότερα «χιλιόμετρα» στη μαγειρική από εμένα!».

Ακης Πετρετζίκης
«Σεβασμός στο παλαιότερο»

Ο πρώτος έλληνας master chef μεγάλωσε, ωρίμασε και κατέκτησε την τηλεόραση. Αρκετά χρόνια μετά ο Ακης Πετρετζίκης κατάφερε να έχει δύο δικές του τηλεοπτικές εκπομπές στο Mega, να εκδώσει βιβλίο και να ετοιμάζει το δικό του εστιατόριο. Ο ίδιος δηλώνει μάγειρας και όχι τηλεοπτικό πρόσωπο και πιστεύει ότι η νέα γενιά των συναδέλφων του ήρθε και θα μείνει.

Αν δεν είχατε κάνει τηλεόραση θα ήσασταν εξίσου γνωστός;
«Οχι βέβαια. Αλλωστε ήμουν στο εξωτερικό, δεν ήμουν καν στην Ελλάδα. Η τηλεόραση είναι αυτή που προσφέρει πολλή αναγνωρισιμότητα, οπότε είναι το πιο δυνατό μέσο για να γίνεις γνωστός».

Αν δεν είχατε εκπομπή τι θα επιλέγατε να κάνετε;
«Οπως σας είπα, επειδή είχα ξεκινήσει από το εξωτερικό θα δούλευα σε κάποια χώρα εκτός».
Αποφεύγετε την Ελλάδα;
«Οχι, απλώς όταν ξεκίνησα αυτή τη δουλειά την έκανα γιατί ήθελα να γυρίσω όλον τον κόσμο. Δεν υπάρχει κάτι λιγότερο στην Ελλάδα, απλώς ήθελα να συνεχίσω, να δω κι άλλα πράγματα».
Υπάρχει μία νέα γενιά σεφ. «Παραγκωνίσατε» τους παλαιότερους;
«Οχι, δεν ισχύει. Ολοι μαγειρεύουμε κλασικά. Ο Αλέν Ντικάς μαγειρεύει πάρα πολλά χρόνια και για εμένα είναι ο καλύτερος που υπάρχει. Οι νεότεροι δεν θέλουν να παραγκωνίσουν κάποιον. Πολύ απλά μαθαίνουμε από τους προηγούμενους και προσπαθούμε να εξελίξουμε αυτό που έχουμε μάθει. Ετσι δεν πρέπει; Αν δεν υπήρχε η βάση δεν θα κάναμε τίποτα. Υπάρχει σεβασμός».
Αν είχατε να επιλέξετε μεταξύ εστιατορίου, εκπομπής και βιβλίου τι θα επιλέγατε;
«Και τα τρία. Αυτή τη στιγμή έχω εκπομπή, έβγαλα βιβλίο και σε λίγο θα ανοίξω και το εστιατόριό μου».
Μήπως βάζετε πολλά καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη;
«Οχι, περιμένω πέντε χρόνια για να βγάλω το βιβλίο και να ανοίξω το μαγαζί μου. Είμαι άνθρωπος της υπομονής. Σκέφτομαι πολύ καλά προτού ενεργήσω».
Τι κατά τη γνώμη σας πρέπει να προσέξει κάποιος που αποφασίζει να κάνει τηλεόραση;
«Είναι πολύ λεπτές οι ισορροπίες στην τηλεόραση. Αλλά τι να πω κι εγώ; Εχω κάνει κι εγώ λάθη και συνεχίζω να κάνω. Δεν έχω πια τόσο μεγάλη εμπειρία για να συμβουλέψω τους άλλους. Χρειάζεται γενικά προσοχή. Είναι κάτι που για τους επαγγελματίες είναι πιο εύκολο να το ελέγξουν, εγώ είμαι ένας μάγειρας που κάνει τηλεόραση και το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να κάνω σωστά τη δουλειά μου».


Διονύσης Αλέρτας
«Πρώτα ο πάγκος και μετά η τηλεόραση»

Μέχρι τα 19 του δεν φανταζόταν ότι θα έφτανε σήμερα να θεωρείται ένας από τους καλύτερους chef patissier της γενιάς του. Από ανάγκη βρέθηκε να δουλεύει σε ζαχαροπλαστείο και μετά τα πρώτα δύο χρόνια ανακάλυψε ότι το όνειρό του ήταν εκεί. Δεκαπέντε χρόνια μετά, ο Διονύσης Αλέρτας άνοιξε το δικό του μαγαζί, το Criollo, συνεργάζεται με πολλές επιχειρήσεις εστίασης και υπογράφει τις γλυκές δημιουργίες σε σημαντικούς καταλόγους της Αθήνας. Μέχρι πρότινος εμφανιζόταν στο «Joy», από το οποίο αποχώρησε κατόπιν δικής του επιθυμίας, ενώ συνεχίζει να εμφανίζεται σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές, καλεσμένος.

Σας βοήθησε η τηλεόραση στη δουλειά σας;

«Μόνο σε επίπεδο αναγνωρισιμότητας. Σε ό,τι αφορά τη δουλειά μου δεν υπάρχει καμία διαφορά».
Μπορεί σε έναν επαγγελματία του είδους σας να κάνει κακό;

«Φυσικά. Λίγοι έχουν καβαλήσει το καλάμι; Γι’ αυτό χρειάζονται αποστάσεις».
Θα θέλατε να έχετε δική σας εκπομπή;

«Δεν είμαι σίγουρος… Ακόμη κι αν μου γινόταν μία τέτοια πρόταση θα την αποδεχόμουν υπό προϋποθέσεις. Οπως για παράδειγμα να αφορά αποκλειστικά τη ζαχαροπλαστική, να βασίζεται πάνω σε τεχνικές και να μη με περιορίζει. Αυτό που δεν μπορώ να πιέσω είναι ο αυθορμητισμός μου και γι’ αυτό με χαρακτηρίζουν λίγο πρωτόγονο. Από την άλλη, στη δουλειά μου είμαι στρατιώτης, δουλεύω 15 ώρες την ημέρα. Για μένα πρώτα είναι ο πάγκος και μετά η τηλεόραση».
Γιατί σας πλησιάζει ο κόσμος; Για τα γλυκά σας ή γιατί σας βλέπει στην τηλεόραση;

«Και για τα δύο, αλλά νομίζω περισσότερο για τα γλυκά μου. Αλλωστε αυτό με ενδιαφέρει και αυτή είναι η ουσία μου».
Η καλύτερη στιγμή σας;
«Η συνεργασία μου με τον Ζιλ Μαρσάλ στη Σπονδή. Είναι κάτι μοναδικό και νομίζω πως πολύ δύσκολα θα προκύψει κάτι που θα το ξεπεράσει».