Το ερωτικό σύμβολοτης Μάρθας

Ντίνος Σιώτης
Μάρθα, Μάρθα
Ποιήματα με δώδεκα σχέδια του Γιάννη Ψυχοπαίδη
εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα
2016, σελ. 80, τιμή 12,72 ευρώ
Οι Μάρθες στην εικοστή έκτη ποιητική συλλογή «Μάρθα, Μάρθα» του Ντίνου Σιώτη δεν είναι όλες ίδιες και όμοιες, είναι πολλές και διαφορετικές αλλά ταυτόχρονα και μία. Υποδύονται διάφορους ρόλους και εμφανίζονται με πολλά πρόσωπα, σε πολλές περιστάσεις, σε διαφορετικές καταστάσεις και σε διαφορετικά μήκη και πλάτη της υφηλίου, απ’ το Λος Αντζελες και το Πεκίνο έως τη Νέα Υόρκη και την Τήνο. Ερχονται και φεύγουν με μια κομψή φινέτσα. Εδώ ο ποιητής-αφηγητής κατάφερε να φτιάξει ένα μικρό μυθο-ιστόρημα, με μια σειρά από ποιήματα που τα διακρίνουν το χιούμορ, η ευστροφία και οι πετυχημένες γλωσσικές στιγμές, γεμάτες ελαφρότητα, εκπλήξεις και ανατροπές. Ετσι η φευγαλέα αλλά πανταχού παρούσα Μάρθα του ποιητή μάς γοητεύει, καθώς τα ποιήματα, που με τόση επινοητικότητα παρουσιάζουν το θέμα της ρευστότητας της ζωής αλλά και τα γυρίσματά της και τις ανακολουθίες της, δημιουργούν έναν μικρό λαβύρινθο μιας έντονα μυθοπλαστικής ποιητικής, με το κάθε ποίημα να είναι ένα επεισόδιο μιας αποστολής εμπειρικής σε άψογη γλώσσα καθημερινής και ειρωνικής αβεβαιότητας –επεισόδιο που ξεκολλάει απ’ το ένα ποίημα και εισχωρεί στο επόμενο. Οπότε όλη η ποιητική συλλογή διαβάζεται ως ένα αδιάλειπτο μυθιστόρημα.

Η συλλογή αυτή έχει το προτέρημα να συνδυάζει βιωμένες εμπειρίες με ένα ερωτικό σύμβολο και να αναπτύσσει μια σειρά από ενοποιημένα ποιήματα όπου, στο καθένα χωριστά, η ειρωνεία, ο ρεαλισμός, ο λυρισμός και η νοσταλγία που αφήνουν οι έρωτες συμπυκνώνονται και δημιουργούν ένα ποιητικό «μυθιστόρημα» που μπορεί κανείς κατ’ αντιδιαστολή να το συγκρίνει με το κατόρθωμα του Σεφέρη να ενοποιήσει μύθους, ελληνική ιστορία και προσωπικές εμπειρίες στο διάσημο, δικό του «Μυθιστόρημα». Κάτι ανάλογο πέτυχε εδώ ο Σιώτης με το ερωτικό σύμβολο της Μάρθας που ενεργεί ως μια πανταχού παρούσα και απούσα γυναίκα, όπως συμβαίνει να είναι στη ζωή οι σκόρπιοι έρωτες ή τα σκόρπια ποιήματα. Μάλιστα πολύ εύστοχα ο Σιώτης έφτιαξε μια σειρά με κολάζ από παλαιότερα ποιήματα, από το 2004 και μετά, γραμμένα στην Αμερική και στην Ελλάδα, με βάση την τεχνική της «Ερημης χώρας» του Τ.Σ. Ελιοτ που ενέπνευσε τον Σεφέρη.

«Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και τυρβάζη περί πολλά, ενός δε έστι χρεία» είπε ο Ιησούς στη Μάρθα, την αδελφή της Μαρίας Μαγδαληνής, που ασχολούνταν στο σπίτι της με την περιποίηση και τα κεράσματα των επισκεπτών, αντί να κάθεται να ακούει τον λόγο του Κυρίου. Σε αντιπαράθεση, η Μάρθα της παρούσας συλλογής αδιαφορεί για τους επισκέπτες και τους φιλοξενούμενους και ακούει μοναχά τη φωνή του έρωτα. Η Μάρθα του Σιώτη συμβουλεύεται αδιάκοπα, με τρόπο ποιητικό, τον ερωτικό της σφυγμό που την τρέφει και την προτρέπει στην αναζήτηση του έρωτα.

Ολα τα παραπάνω συγκλίνουν στο να έχομε μια επιτυχημένη ποιητική συλλογή, εκτός πεπατημένης. Οσον αφορά το κοινό του Ντίνου Σιώτη, πρώτα πρώτα είναι ο απλός αναγνώστης. Αλλά και οι ποιητές κατόπιν –αν είναι αρκετά ανοιχτοί να μάθουν κάτι, αρκετά σπάνιο φαινόμενο.

Η συλλογή αυτή του Ντίνου Σιώτη είναι η πιο πετυχημένη απ’ όλες του ενός θέματος που έχει γράψει, γιατί η περιγραφή της Μάρθας του δίνει μια βιωμένη διάσταση με μια σειρά από κομψά, όλο σπιρτάδα ποιήματα, σε τέλεια μορφή και με έναν προσγειωμένο γλωσσικό λυρισμό.