Μάρκος Κρητικός
Αρση απαγορευτικού

Εκδόσεις Νεφέλη, 2014,
σελ.192, τιμή 12 ευρώ

Οταν κυκλοφόρησε το πρώτο μυθιστόρημα του Μάρκου Κρητικού με τον τίτλο Απιστία μετά φόνου γράφαμε στα «Βιβλία» (23 Ιουνίου 2013): «Το νέο αστέρι της ελληνικής αστυνομικής λογοτεχνίας ονομάζεται Μάρκος Κρητικός, κατάγεται από την Τήνο και ζει στην Αθήνα». Στο βιβλίο πρωταγωνιστούσε ένας τραπεζικός υπάλληλος, ο Μάρκος, που ζούσε στα Πατήσια μαζί με τη γυναίκα του τη Μάρη, τη γάτα του Ζουζού και τον σκύλο του τον Πασχάλη. Ο απαραίτητος φόνος έγινε σχεδόν μπροστά στα μάτια του σε μια γειτονιά της Αθήνας από ξένους μαφιόζους. Στο δεύτερο μυθιστόρημα, το Αρση απαγορευτικού, ο συγγραφέας μάς μεταφέρει στην Τήνο, όπου ο Μάρκος μετακόμισε μόνιμα με την οικογένειά του και την πεθερά του ονόματι Ντόλυ. Φαίνεται πως ο άνθρωπος είναι γεννημένος για να μπλέκει σε μπελάδες, αφού την πρώτη μέρα στο νησί γίνεται αυτόπτης μάρτυρας ληστείας σε τράπεζα. Στη συνέχεια, μεταβαίνει στη Μύκονο, όπου συναναστρέφεται έναν παλιό του φίλο και μια μυστηριώδη γυναίκα, την Αννα. Και ύστερα αρχίζουν οι φόνοι, με πρώτον εκείνο του διευθυντή της τράπεζας όπου έγινε η ληστεία. Η υπόθεση μυρίζει άσχημα και ο Μάρκος υποψιάζεται πως κάποιον λάκκο έχει φάβα.


Η Ελλάδα του Μάρκου Κρητικού είναι η Ελλάδα της οικονομικής κρίσης που ολοένα μεγαλώνει, δημιουργώντας ανέργους και φτωχούς. Φανατικός εχθρός των μνημονίων που έχουν επιβληθεί στη χώρα, ο ήρωας Μάρκος καταφέρεται κατά των πατέρων της διαπλοκής, οι οποίοι «υποτάχθηκαν στα βρόμικα σχέδια των τραπεζιτών». Η Τήνος και η Μύκονος είναι γι’ αυτόν νησιά παραθερισμού, κομπίνας και ξεπλύματος μαύρου χρήματος. Αλλωστε οι αναγνώστες των αστυνομικών ιστοριών γνωρίζουν πολύ καλά πως το χρήμα υπήρξε ανέκαθεν το βασικό κίνητρο για τη διάπραξη εγκλημάτων.

Ο 46χρονος συγγραφέας που σπούδασε τεχνολόγος τοπογράφος μηχανικός και εργάζεται ως τραπεζικός υπάλληλος, επιχειρεί να μιλήσει για τα ανθρώπινα πάθη και τους κώδικες ηθικής που διέπουν τους Ελληνες, ενώ ο ήρωάς του σχολιάζει τα φαιδρά και τα παράξενα που πέφτουν στην αντίληψή του, διακωμωδώντας την ελληνική κοινωνία. Π.χ., βλέποντας μια γυναίκα να βαδίζει στα γόνατα, κατευθυνόμενη προς τον ναό της Παναγίας, εκμυστηρεύεται: «Ο δικός μου θεός δε θέλει ανθρώπους να τον παρακαλούν γονατιστοί. Δεν έχει ανάγκη τόση κολακεία». Επίσης ασκεί ανελέητη κριτική στα κόμματα και κατακρίνει τον θεσμό του γάμου, τους πολιτικούς και τις τράπεζες. Μπορούμε να ισχυριστούμε πως από την ιστορία λείπει η περίτεχνη πλοκή, όπως την έχουμε συνηθίσει στα αστυνομικά μυθιστορήματα, ελληνικά και ξένα, ωστόσο περισσεύει η παράθεση ευφυών παρατηρήσεων. Σε κάθε περίπτωση, ο Μάρκος Κρητικός έγραψε ένα απολαυστικό μυθιστόρημα, στο οποίο με ανάλαφρο τρόπο καυτηριάζει τα περίεργα φαινόμενα που παρατηρούνται στη χώρα, τόσο στην πρωτεύουσα όσο και στην περιφέρεια.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ