Παραδομένοι στη λαγνεία

Τι μπορεί να συνδέει μια έφηβη δεκατριών ετών, έναν ακόρεστο βιβλιοφάγο και έναν μαμόθρεφτο συντηρητή αρχαιοτήτων; Ιδίως αν η έφηβη έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με τον έμμηνο κύκλο της, ο βιβλιοφάγος έχει κάνει περίεργα πράγματα με τη ζωή του ανάμεσα στα βαρυφορτωμένα ράφια των βιβλιοθηκών και ο συντηρητής αρχαιοτήτων φοβάται το σκοτάδι και το ύψος όπως τα παιδιά; Και οι τρεις θα αποδειχθούν εξίσου απρόσεκτοι.

Η μικρή Ειρήνη, παρακινημένη από τις πρωτόγνωρες ορμές της, δεν θα υπολογίσει τους κινδύνους της παράδοσης στους αμαρτωλούς πειρασμούς και θα σπεύσει να καταναλώσει τεράστιες ποσότητες από σουσάμια, μέλια, χαλβάδες, σύκα, καραμέλες, τούρτες και σοκολάτες με αποτέλεσμα να φέρει σε σωστή απόγνωση τον φύλακα άγγελό της («Η περίοδος της Ειρήνης»).

Ο αθεράπευτος βιβλιόφιλος δεν θα λάβει υπόψη του τις συνέπειες στις οποίες μπορεί να οδηγήσουν οι επίμονες σεξουαλικές του φαντασιώσεις (το πάθος για αχαλίνωτο σεξ σε χώρους όπου συγκεντρώνονται οι θησαυροί της τέχνης και της γνώσης) και θα βρεθεί κλεισμένος πίσω από τα κάγκελα του ψυχιατρείου («Τελχίνες σήτες βιβλίων»). Και ο συντηρητής αρχαιοτήτων, ο μοναχικός κύριος Χάρης, θα παρακούσει τις υποδείξεις της μαμάς του να αποφεύγει τα σκότη και τα υψόμετρα όπως ο διάολος το λιβάνι και θα καταλήξει (θαμπωμένος από τη γοητεία μιας παράδοξης γυναικείας φιγούρας) να διαγράψει με κλειστά μάτια ένα θανάσιμο άλμα στο κενό («Νυχτερινές πτήσεις του κυρίου Χάρη»).

Με τα Τρία απρόσεκτα διηγήματα ο Γιώργης Γιατρομανωλάκης δοκιμάζει για άλλη μια φορά τη φιλοπαίγμονα διάθεσή του σχεδιάζοντας τα πρόσωπα και τις τροπές της πλοκής του με εξαιρετικό μπρίο και κέφι. Οι πρωταγωνιστές του είναι δέσμιοι της λαγνείας, που ως γνωστόν καταλαμβάνει τη μεσαία θέση στον κατάλογο των επτά θανάσιμων αμαρτημάτων: λαγνεία των γεύσεων αλλά και λαγνεία σεξουαλική και ερωτική.

Αν εξαιρέσουμε την Ειρήνη, που θα αντιμετωπίσει με γενναιόφρονο πνεύμα τη λαγωχειλία της και θα απολαύσει μέχρι κεραίας τα αγαθά που θα της προφέρει η ευφρόσυνη μύηση στα μυστικά των γευστικών ηδονών, οι δύο αρσενικοί θα πληρώσουν τον ηδονισμό τους με το σκληρότερο τίμημα οδεύοντας ο ένας προς την παράνοια και ο άλλος προς τον θάνατο. Ο Γιατρομανωλάκης όμως δεν θέλει να ξετυλίξει πραγματικά δράματα.

Οπως στην περίπτωση της Ειρήνης, έτσι και στις περιπτώσεις του δαιμονισμένου βιβλιόφιλου και του υψοφοβικού κυρίου Χάρη, εκείνο που πρωτίστως τον ενδιαφέρει είναι το στήσιμο μιας σειράς περιπαικτικών καταστάσεων που περιμένουν ανυπόμονα τη λογοτεχνική τους διακωμώδηση: γιατί ο θάνατος και η καταστροφή μπορεί να είναι το τραγελαφικό προϊόν μιας έμμονης ιδέας και η λογοτεχνία ένας τρόπος να ελαφρύνουμε το αφόρητο βάρος του βίου.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο οι προσευχές του Εσπερινού θα συνοδεύσουν με έναν από σκοπού ηχηρό υπομνηματισμό την είσοδο της Ειρήνης στην απέραντη επικράτεια των γλυκών προκλήσεων ενώ τα ελληνιστικά επιγράμματα του Καλλίμαχου και οι Τελχίνες, οι θαλάσσιοι δαίμονες της αρχαιοελληνικής μυθολογίας, θα συντροφεύσουν τις σεξουαλικές περιπέτειες του ακόρεστου βιβλιόφιλου με μια ποικιλία ερανισμάτων από το Ασμα Ασμάτων, τους Ψαλμούς του Δαυίδ και την Αποκάλυψη του Ιωάννη.

Ο Γιατρομανωλάκης θα παίξει εν προκειμένω και με κάτι άλλο: θα παρωδήσει διακριτικά τον Μπόρχες, όπως και ένα μεγάλο κομμάτι του βιβλιοφιλικού ή του βιβλιολογικού μυθιστορήματος το οποίο αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων στη λογοτεχνία της Λατινικής Αμερικής.

Πέρα από το λογοτεχνικό παιχνίδι, τα Τρία απρόσεκτα διηγήματα αποδεσμεύουν και έναν ευφρόσυνο χορό αισθήσεων και αισθημάτων: η Ειρήνη θα ανακαλύψει με ολοκληρωτική χαρά το σώμα της, σαν έναν διθύραμβο της ενηλικίωσής της, ο ερωτιδεύς βιβλιοφάγος θα ζήσει μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα τη σεξουαλικότητά του (ακόμη και με το τίμημα της τέλειας καταστροφής) ενώ ο κύριος Χάρης θα ερωτευθεί κυριολεκτικά μέχρι θανάτου. Σίγουρα ένα βιβλίο που ξέρει πώς να μας μαγέψει με την προχωρημένη γραφή και τα δεξιοτεχνικά συγκερασμένα υλικά του.