ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΑΛΤΙΝΟΣ
Ανάπλους
Μυθιστόρημα
Εκδόσεις Εστία,
σελ. 159

Η λέξη «ανάπλους» έχει τριπλή σημασία: πηγαίνω προς τα πίσω, πηγαίνω κόντρα στο ρεύμα, αλλά και βάζω ρότα για το ανοιχτό πέλαγος. Με το ομώνυμο καινούργιο αφήγημά του, ο Θανάσης Βαλτινός κάνει και τις τρεις διαδρομές. Πρώτα ταξιδεύει στο παρελθόν: στα παιδικά του χρόνια σε μια Πελοπόννησο που χειμάζεται από τον δαίμονα του Εμφυλίου. Είναι τα χρόνια που θα τροφοδοτήσουν αργότερα τα κείμενά του «Εθισμός στη νικοτίνη», «Η κάθοδος των εννιά» και «Ορθοκωστά», με τα οποία θα εικονογραφήσει ποικίλες όψεις της εμφύλιας σύρραξης, καυτηριάζοντας τη βία και το άδικο και των δύο παρατάξεων.

Το δεύτερο ταξίδι του Βαλτινού είναι μια ξενάγηση στο εσωτερικό του λογοτεχνικού του εργαστηρίου. Δίνοντας στον Ανάπλου τη μορφή συνέντευξης, ο συγγραφέας θα αποκαλύψει γρήγορα πως στην πραγματικότητα πρόκειται για μια συνομιλία με τον εαυτό του: μια συνομιλία που υπενθυμίζει τον τρόπο με τον οποίο εναντιωνόταν ανέκαθεν σε όλα τα σχήματα συμβατικής αφήγησης, επιστρατεύοντας για την ανατροπή τους την παραπλάνηση και το αίνιγμα.
Ο Ανάπλους, ωστόσο, δεν είναι μόνο μια παραπλανητική συνέντευξη: μοιάζει και με ένα παιγνιώδες, γεμάτο απρόσμενες εγγραφές ιστορικό ημερολόγιο, που ανακαλεί το δεύτερο «Συναξάρι Ανδρέα Κορδοπάτη» ή το λιλιπούτειο «Ημερολόγιο 1836-2011». Ο Βαλτινός θα επιχειρήσει εν προκειμένω τη σύνθεση: από τη μια η επιμονή στην τεχνική της ριζικής υπονόμευσης και από την άλλη ο συγχρονισμός της ανύποπτης καθημερινότητας με το σιδερένιο βήμα της Ιστορίας. Το τρίτο ταξίδι του Βαλτινού θα είναι σε κάθε περίπτωση ένα ταξίδι στα βαθιά: εκεί όπου δοκιμάζει πάντα τις δυνάμεις της η απαιτητική λογοτεχνία.

Το ριάλιτι σόου του κόσμου μας
Απελπισμένοι και ανέστιοι αναζητούν ένα εκ των προτέρων χαμένο όραμα

ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΣΤΕΡΙΟΥ
Ισλα Μπόα
Μυθιστόρημα
Εκδόσεις Πόλις,
σελ. 346

Οι απελπισμένοι του Ισλα Μπόα έχουν ξωπεταχτεί από τον κόσμο διπλά και τρίδιπλα. Κατακρεουργημένοι από την αδυναμία του 21ου αιώνα να εγγυηθεί την οποιαδήποτε εξωτερική κατοχύρωση ή εσωτερική ασφάλεια, θα εγκαταλείψουν την πατρίδα τους για να αναζητήσουν την ανακούφιση και τη διέξοδο σε ένα κέντρο μακριά από όλα τα κέντρα της γης: ένα εικονικό νησί που φιλοδοξώντας να εξελιχθεί σε τηλεοπτικό πυρήνα όλου του πλανήτη θα καταλήξει στην ολοκληρωτική αφάνεια.

Η παγκοσμιότητα είναι παρούσα αλλά δεν έχει παρά να ενοποιήσει και να ενσωματώσει το κενό: το κενό του απόκεντρου παρελθόντος αλλά και ενός εκ των προτέρων χαμένου μέλλοντος, του οποίου το όραμα θα σβήσει μέσα στα αποκαΐδια των ψευδαισθήσεων του παρόντος. Ενα παρόν στο οποίο θα παραβρεθούν οι πιο διαφορετικές φυλές του πλανήτη με μία και μοναδική (αθέλητη και συνάμα μοιραία) προσδοκία: να ζήσουν έναν ανέστιο και παντελώς μάταιο θάνατο.
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΓΑΤΕΣ


ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΚΡΟΥΜΠΕΛΟΣ
Η ιστορία της Βέλβετ Παλμ
Νουβέλα
Επίμετρο:
Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες,
Εκδόσεις Τόπος, σελ. 149

Ο Θανάσης Σκρουμπέλος ξεδιπλώνει στην Ιστορία της Βέλβετ Παλμ τις πτυχές ενός κορυφαίου προβλήματος των ημερών μας: του trafficking και της παράνομης βιομηχανίας του σεξ, που συσσωρεύει τεράστια κέρδη από την εκμετάλλευση των ανώνυμων και ανυπεράσπιστων γυναικών του Τρίτου Κόσμου (και όχι μόνον αυτού). Η ανθρωπολογία του Σκρουμπέλου είναι η ανθρωπολογία μιας αλόγιστης βίας που δεν ορρωδεί προ ουδενός και σκορπίζει τον θάνατο προς πάσα κατεύθυνση.


ΛΕΝΑ ΔΙΒΑΝΗ
Εγώ ο Ζάχος Ζάχαρης.
Μια ανθρωπο­γατική ιστορία αγάπης
Μυθιστόρημα, εικονογράφηση Αλέκος Παπαδάτος,
Εκδόσεις Καστανιώτη, σελ. 189

Ο Ζάχος Ζάχαρης είναι ένας πολύφερνος γάτος και ένας προικισμένος αφηγητής που παρουσιάζοντας την ιστορία της συγκατοίκησής του με τη συγγραφέα είναι ικανός να κάνει τα πάντα: να αποκαθηλώσει την ίδια και τον εαυτό του, να φιγουράρει ως μοντέλο για τα εμπνευσμένα σκίτσα του Αλέκου Παπαδάτου και, το κυριότερο, να υπερασπιστεί μέχρις εσχάτων τον ασυμβίβαστο χαρακτήρα του, ο οποίος θα πρωταγωνιστήσει σε μια σπαρταριστή κωμωδία.


ΛΥΟ ΚΑΛΟΒΥΡΝΑΣ
Γκντουπ! Το μυστικό ημερολόγιο της Λίνας
Εκδόσεις Κέδρος, σελ. 190

Η Λίνα είναι εννέα χρόνων και τριάντα εννιά ημερών, σιχαίνεται να τη ρωτάνε πώς τα πάει στο σχολείο και θυμώνει με το παραμικρό. Ο Λύο Καλοβυρνάς μάς παραδίδει το κρυφό της ημερολόγιο που αποτελεί μια δραστική διακωμώδηση της μαμάς της και του μπαμπά της, όπως και της παντελούς ασυνεννοησίας από την οποία πάσχει ο κόσμος των ενηλίκων. Ο συγγραφέας επινοεί έναν δροσερό παιδικό χαρακτήρα που, παρά τις καυστικές παρατηρήσεις του για όσα περιβάλλουν τον καθημερινό του βίο, δεν καταλήγει ποτέ στη μικρομέγαλη πόζα.


ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΙΓΓΑΣ
Πλωτά νησιά
Μυθιστόρημα,
Εκδόσεις Μεταίχμιο, σελ. 243

Παραπέμποντας στον μύθο του Ιπτάμενου Ολλανδού, ο Δημήτρης Μίγγας μετατρέπει τον κεντρικό του ήρωα σε καταραμένο καπετάνιο-φάντασμα: ένας Ελπήνορας που μπορεί να πληρώσει το στραβό, μεθυσμένο βάδισμά του μένοντας άταφος και αδόξαστος, αλλά θα ρίξει βαριά τη σκιά του σε όσους αδιαφόρησαν για την αδυναμία του να υπάρξει ως συγκροτημένη κοινωνική οντότητα. Και όλα αυτά χωρίς καμία φτηνή υπέρβαση και απιθανότητα, σε ένα μυθιστόρημα που ξέρει πώς να ικανοποιήσει όλους τους στόχους που έχει βάλει.


ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΥΣΣΑΣ
Ο ανα­γνώστης του Σαββατο­κύριακου
Μυθιστόρημα,
Εκδόσεις Εστία, σελ. 175

Μια νεαρή ιδιωτική υπάλληλος εγκαταλείπει την εξαιρετικά άχαρη και κακοπληρωμένη δουλειά της για να προσληφθεί ως επαγγελματίας αναγνώστρια μιας τυφλής μεσόκοπης. Η αποκάλυψη των μυστικών της λογοτεχνικής ανάγνωσης στη Λόρα γίνεται μέσα από την ανάπτυξη μιας πυκνά οργανωμένης πλοκής που βάζει στο παιχνίδι μια περίτεχνη (πρώτα αστυνομική, ύστερα ερωτική και κατόπιν οικογενειακή) ίντριγκα, ικανή να μεταμορφώσει την τέχνη σε απόσταγμα ζωής.


ΑΜΑΝΤΑ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ
Λαμπερή μέρα
Διηγήματα
Εκδόσεις Καστανιώτη, σελ. 328

Μια σειρά από περίτεχνα γυναικεία πορτρέτα τα οποία η Αμάντα Μιχαλοπούλου αποκαλύπτει χωρίς έμφυλες εμμονές ή ιδεολογικές προκαταλήψεις, θέλοντας να τονίσει τα υπαρξιακά τους χαρακτηριστικά. Η Μιχαλοπούλου εμπλουτίζει τον ρεαλισμό της με ένα στοιχείο υπέρβασης και ονείρου ενώ μετακινώντας τα αφηγηματικά της πρόσωπα στα πιο διαφορετικά σημεία της Ευρώπης καταφέρνει να απαλλαγεί ευθύς εξαρχής από το βαρίδι του κοσμοπολιτισμού αφού εκείνο το οποίο μετράει εν προκειμένω δεν είναι η γεωγραφική περιπλάνηση, αλλά η εσωτερική περιπέτεια.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ