Δεν ελπίζω τίποτα… Δεν πιστεύω τίποτα… Είμαι Ελληνας! Με αυτόν τον υπότιτλο κυκλοφορεί το ετήσιο ημερολόγιο-λεύκωμα με τις γελοιογραφίες του Γιάννη Κυριακόπουλου, του γνωστού μας σκιτσογράφου Κυρ, και μέσα από το λεκτικό παιχνίδι με το επιτάφιο επίγραμμα του Νίκου Καζαντζάκη «Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος» μας κατευθύνει στην παρηγορητική συνειρμική εξίσωση Ελληνας ίσον λεύτερος. Ή μήπως όχι; Είμαι Ελληνας και είμαι λεύτερος ή είμαι Ελληνας και είμαι δέσμιος όλων;

Σε μια χορταστική έκδοση για όλες τις ημέρες του χρόνου τα οικεία ανθρωπάκια του Κυρ, που απολαμβάνουμε κάθε εβδομάδα στο «Βήμα της Κυριακής», κάνουν ανασκόπηση της χρονιάς που πέρασε και σχολιάζουν αυθάδικα, καυστικά, ειρωνικά και πολυσήμαντα τα πάντα.

Ο τόμος αρχίζει με πικάντικες γελοιογραφίες και συνεχίζει με καρεδάκια για όλες τις εποχές και τις περιστάσεις, πάντοτε με πολιτικές αιχμές και δηκτικό χιούμορ. Ο Κυρ, όπως μας έχει συνηθίσει δεκαετίες τώρα, στηλιτεύει τις πρακτικές της κορυφής, αφουγκράζεται το συναίσθημα της βάσης, συλλαμβάνει τον παλμό της επικαιρότητας και σχολιάζει με τρόπο ξεκαρδιστικό αλλά και κωμικοτραγικό τα πάντα: τα κόμματα και τους πολιτικούς αρχηγούς, την κρίση, τα μνημόνια και την τρόικα, το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου, τις δημοτικές εκλογές, τη μετανάστευση, την εισβολή σεΐχηδων στην Ελλάδα, τις μετατάξεις, τους συνδικαλιστές, τη συναίνεση και, κυρίως και πάντα, τη φύση του Ελληνα.


«Στο Ελληνικό είναι Αραβες, στον Πειραιά Κινέζοι, στην Ομόνοια Αλβανοί, στον Αγ. Παντελεήμονα Πακιστανοί και μόνο στο Δημόσιο συναντάς Ελληνες» μονολογεί ένα από τα ανθρωπάκια του και ένα άλλο αναρωτιέται επάνω από την κάλπη: «Αφού “Mαζί τα φάγαμε” γιατί “Πεινάμε χώρια;”».


Από το πενάκι του δεν γλιτώνουν ούτε τα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, το κίνημα «Δεν πληρώνω», οι «Αγανακτισμένοι», όλοι μας που κάνουμε ή θα έπρεπε να κάνουμε την αυτοκριτική μας: «Φταίνε οι πολιτικοί… Αλλά φταίμε και μεις που τους ψηφίσαμε! Εγώ ρίχνω μια μούντζα στη Βουλή… και μια μούντζα στα μούτρα μου…». Ολα αυτά σκορπώντας χαμόγελα, για να αντέξουμε το 2012, διότι ναι μεν «Κι αυτό θα περάσει», το θέμα όμως είναι «Ποιο απ’ όλα;».


ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ