Το Αττικόν Μουσείον εκδιδόταν στην Αθήνα τις περιόδους 1883-1885 και 1890-1892 και τυπωνόταν στο τυπογραφείο Ανδρέου Κορομηλά. Διευθυντής και εκδότης του ήταν ο Νικόλαος Γ. Ιγγλέσης (από το Δ’ έτος, τεύχος αρ. 1, 15.7.1891, μαζί με τον Ι. Πολέμη). Το περιοδικό ήταν 4ου σχήματος και κυκλοφορούσε αρχικά μία φορά τον μήνα, αργότερα τρεις φορές τον μήνα και, τέλος, δύο φορές την εβδομάδα. Το μέγεθος των τευχών του κυμαινόταν από οκτώ ως είκοσι σελίδες. Στη βιβλιοθήκη του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου υπάρχει η πλήρης σειρά του περιοδικού.


Η ύλη του περιοδικού απευθυνόταν προφανώς σε κοινό πολυσυλλεκτικό, αφού κάλυπτε ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων και περιελάμβανε βιογραφίες, θέματα ιστορικά, αρχαιολογικά, φιλολογικά, κοινωνικά και ποικίλα, άρθρα για τη ζωολογία και τη φυσική ιστορία, τη μουσική και την ελληνική θεατρική ζωή, διηγήματα, ποιήματα, θεατρικά έργα και μελέτες για το θέατρο, θέματα σχετικά με την ελληνική εκπαίδευση κτλ. Το κύριο χαρακτηριστικό του Αττικού Μουσείου είναι το έντονο ενδιαφέρον του για την επικαιρότητα. Οι βιογραφίες που δημοσιεύονται αφορούν κυρίως μεγάλες προσωπικότητες της εποχής ή του πολύ πρόσφατου παρελθόντος (Ρ. Βάγκνερ, Α. Κουμουνδούρος, Σ. Μπερνάρ, Γ. Φλωμπέρ, Δ. Σκαλιστήρης, Θ. Δηλιγιάννης κ.ά.), υπάρχουν περιγραφές και ανταποκρίσεις για σημαντικά γεγονότα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αναγγελίες και σύντομα σχόλια στις νέες κυκλοφορίες βιβλίων, νεκρολογίες κτλ. Ακόμη και για κάποια από τα άρθρα με ιστορικό περιεχόμενο αφορμή αποτελούν οι κατά καιρούς περιστάσεις (επέτειοι, εθνικές γιορτές, γεγονότα της επικαιρότητας κτλ.). Και η εικονογράφηση, που αποτελείται από δισέλιδες, ολοσέλιδες ή μικρότερες λιθογραφίες, έχει άμεση σχέση με την επικαιρότητα (να σημειωθούν οι απεικονίσεις από τα αποστραγγιστικά έργα στην Κωπαΐδα) ή ακόμη και με τις εποχές του χρόνου. Απεικονίζονται συνήθως προσωπικότητες της εποχής (κυρίως βασιλείς, πολιτικοί, πρόσωπα του πνεύματος), γνωστά έργα τέχνης, τοπία, αρχαιότητες, αλλά και σύγχρονα γεγονότα.


Ενα άλλο χαρακτηριστικό του περιοδικού, σύμφωνο όμως με το γενικότερο πνεύμα της εποχής και του τόπου, είναι η έντονη ενασχόληση με τους εστεμμένους της Ελλάδας, της Ευρώπης και του κόσμου γενικά (δημοσιεύονται βιογραφίες, περιγραφές ανακτόρων, ιστορικές αναδρομές βασιλικών οίκων κτλ.).


Συνεργάτες του Αττικού Μουσείου υπήρξαν πολλές από τις αξιολογότερες πνευματικές προσωπικότητες της εποχής: Ιωάννης Πολέμης, Αγγελος Βλάχος, Σπυρίδων Λάμπρος, Σταμάτιος Βάλβης, Γρηγόριος Ξενόπουλος, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Κωστής Παλαμάς, Αριστομένης Προβελέγγιος, Αλέξανδρος Φιλαδελφεύς, Χαραλάμπης Αννινος, Ειρηναίος Ασώπιος, Παναγιώτης Φέρμπος, Ευγένιος Ζαλοκώστας κ.ά.