Ο «Φιλίστωρ» εκδιδόταν στην Αθήνα από το 1861 ως το 1862, τον πρώτο χρόνο ως δεκαπενθήμερο και κατόπιν ως μηνιαίο περιοδικό. Τυπωνόταν, σε 8ο σχήμα, στο τυπογραφείο του Χ. Νικολαΐδη-Φιλαδελφέως και εκδότες του ήταν ο Στέφανος Κουμανούδης (1818-1899, φιλόλογος και αρχαιολόγος, καθηγητής της Λατινικής Φιλολογίας και της Ρωμαϊκής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και σπουδαίος επιγραφολόγος, γραμματέας της Αρχαιολογικής Εταιρείας την περίοδο 1859-1894), ο Κωνσταντίνος Ξανθόπουλος (1815-1887, φιλόλογος και παιδαγωγός, καθηγητής στην Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης και αργότερα στο Αρσάκειο) και ο Δημήτριος Ι. Μαυροφρύδης (1828-1866, φιλόλογος – γλωσσολόγος). Στη βιβλιοθήκη του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου φυλάσσεται η πλήρης σειρά του περιοδικού.
Για τον προσανατολισμό και τους σκοπούς του περιοδικού διαβάζουμε στο εισαγωγικό σημείωμα των εκδοτών: «[…]δήλον δ’ εντεύθεν ότι ουδέν συστηματικόν και απηρτισμένον ούθ’ ιστορικόν ούτε παιδαγωγικόν σύγγραμμα έχομεν. Τοιαύτα δε συγγράμματα προπαρασκευάζονται κυρίως διά μακράς […] πείρας και ασκήσεως, διά πολυειδούς και πολυτρόπου των κατά μέρος ζητημάτων συζητήσεως. Τούτο λοιπόν πρέπει πρώτον να κατορθωθή. […] η καθίδρυσις και συντήρησις τοιούτου περιοδικού είναι ανάγκη κατεπείγουσα, ανάγκη λίαν αισθητή πάσιν, οις πολύ ή ολίγον μέλει περί ελληνισμού και ελληνικής παιδείας».
Τα θέματα του περιοδικού ασχολούνται με τομείς της φιλολογίας, της γλωσσολογίας, της ελληνικής και ρωμαϊκής ιστορίας, της ελληνικής γεωγραφίας και τοπογραφίας, της αρχαιολογίας, της επιγραφικής, της νομισματικής, της φιλοσοφίας, της παιδαγωγικής κτλ. Δημοσιεύονται επίσης βιβλιογραφίες, νεκρολογίες, βιογραφίες κτλ. Τα άρθρα υπογράφουν, εκτός από τους εκδότες, επιφανείς λόγιοι της εποχής, όπως ο Εμμ. Κόκκινος, ο Στ. Ράδος, ο Αθ. Ρουσόπουλος, ο Φίλ. Ιωάννου, ο Π. Περβάνογλου, ο Σ. Κόντος, ο Χ. Νικολαΐδης-Φιλαδελφεύς κ.ά.
Σημειώνεται ότι πολλά από τα άρθρα του περιοδικού παρουσιάζουν ιδιαίτερο επιστημονικό ενδιαφέρον, ενώ πολλά, αρχαιολογικού κυρίως περιεχομένου, είναι χρήσιμα στους ερευνητές ακόμη και σήμερα, ιδιαίτερα όσα περιέχουν δημοσιεύσεις αρχαίων επιγραφών (όπως, για παράδειγμα, η δημοσίευση των περίφημων «εφηβικών», αλλά και πολλών άλλων επιγραφών των Αθηνών από τον Κουμανούδη).
