Ο εκδότης του σερραϊκού περιοδικού «Γιατί» σε νέες δραστηριότητες, τις οποίες μάλιστα προλογίζει ο Ντίνος Χριστιανόπουλος: «Ο Βασίλης Ι. Τζανακάρης, με το γνωστό του πάθος για τις Σέρρες, αφού μας έδωσε τη θαυμάσια δίτομη «Εικονογραφημένη Ιστορία των Σερρών», άρχισε τελευταία να εκδίδει και μια σειρά μικρών, κομψών και εύχρηστων βιβλίων με τον γενικό τίτλο «Κείμενα για τας Σέρρας», όπου συγκεντρώνει και επεξεργάζεται μερικά από τα βασικότερα κεφάλαια της ιστορίας των Σερρών. Το τέταρτο βιβλίο αυτής της σειράς είναι αφιερωμένο στη σερραϊκή τυπογραφία. Και δικαίως. Γιατί η πόλη των Σερρών αν οφείλει τη φήμη και τη θέση της στην πνευματική της ιστορία, την οφείλει εξίσου και στην τυπογραφία της, που υπήρξε από παλιά ο κύριος μοχλός της πνευματικής της ζωής».
Τίτλος του βιβλίου Χρονικό σερραϊκής τυπογραφίας 1878-1960 (έκδοση Γιατί, χορηγός ΑΤΕ Προοδευτική) και αφετηρία της μελέτης τα τυπογραφεία του Δημητρίου Μαρούλη. Το κείμενο παρουσιάζει το έργο των τυπογράφων σε ιστορικές περιόδους και αναφέρεται αναλυτικά στις εκδόσεις τους. Η σερραϊκή κοινωνία παρελαύνει μέσα από την αρθρογραφία, ενώ ο χρόνος αναδεικνύει αυτούς που άφησαν κάποιο σημαντικό έργο στον τομέα της ενημέρωσης. Μια αφήγηση γραμμένη με μολύβδινα στοιχεία, κάτω από τους ήχους των εκτυπώσεων, και με έντονη τη μυρωδιά του αντιμονίου. Στο διάστημα ενός αιώνα καταγράφονται 18 τυπογραφεία, 70 εφημερίδες, 69 βιβλία, τέσσερα περιοδικά μια παραγωγή ουδόλως ευκαταφρόνητη αν υπολογίσει κανείς την αναλογία του πληθυσμού της μακεδονικής πόλης και των εκδόσεων. Υπολογίζοντας και τα διαστήματα κατά τα οποία οι τυπογραφικές δραστηριότητες περιορίζονται στο ελάχιστο (όπως στους πολέμους) διαπιστώνουμε ότι η παραγωγή των Σερρών υπήρξε θαυμαστή. Εξίσου αξιόλογη υπήρξε και η εξέλιξη σερραίων δημοσιογράφων που διέπρεψαν σε έντυπα εθνικής εμβέλειας (η μελέτη του Β. Τζανακάρη ολοκληρώνεται στη δεκαετία του ’60, έτσι απουσιάζουν τα ονόματα των νεότερων διαπρεπών σερραίων δημοσιογράφων…).
