Ακούω το χαρτί να σκίζεται από τον τοίχο. Τα σημάδια του σελοτέιπ μένουν πίσω σαν ανάμνηση μιας αγάπης που προδόθηκε. Βλέπω τη σκάλα να στήνεται, έναν άνδρα να ανεβαίνει, το κάδρο να φεύγει και το καρφί να λέει ολόκληρη την ιστορία. Ο Πιστόριους αποκαθηλώνεται σαν Ιησούς που ντροπιάστηκε. Και δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από ένα μαρτύριο που δεν εμπνέει ή από τον θαυμασμό που σκάει σαν λάστιχο. Έχει συμβεί και με άλλους. Ο Μαραντόνα πιάστηκε μέσα στη σκόνη, ο Άρμστρονγκ στη ντόπα και ένα στρατός από σταρ πάνω στα νεύρα τους, σε μια κακή στιγμή. Με τον Πιστόριους είναι κάπως διαφορετικά. Διότι οι τοίχοι που δέχθηκαν τις αφίσες του κλείνουν, συνήθως, μέσα τους παιδιά που γνωρίζουν τον κόσμο επάνω σε αναπηρικό καρότσι. Είναι πολύ δύσκολο να πεις σε αυτά τα παιδιά ότι ο ήρωας τους πρέπει να πάει από την καρδιά τους στα σκουπίδια. Όμως είναι πολύ εύκολο να τους εξηγήσεις ότι τελικά όλοι λίγο ως πολύ από το ίδιο υλικό έχουμε φτιαχτεί. Ο μύθος είναι στη λάμψη, όχι στη σάρκα.

Και ενώ ο Πιστόριους και ο Άρμστρονγκ δίνουν δύο εξαιρετικά χρήσιμα μαθήματα αληθινής ζωής προς εφήβους, εγώ βλέπω τον καπνό από την κάννη να φέρνει δάκρυα σε έκπληκτους τηλεπαρουσιαστές. Η Νότιος Αφρική είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη εγκληματικότητα παγκοσμίως. Το να έχεις όπλο εκεί, ισοδυναμεί με τον να έχεις εδώ φρυγανιέρα. Και φυσικά οι πιθανότητες του να χρησιμοποιήσεις ένα όπλο που έχεις, είναι απείρως μεγαλύτερες από τον να χρησιμοποιήσεις ένα όπλο που δεν έχεις. Αφήστε τον Πιστόριους για λίγο στην ησυχία του. Και σκεφτείτε τι θα γινόταν στην Ελλάδα αν μπορούσες να αποκτήσεις όπλο με την ευκολία που το παίρνεις στη Νότια Αφρική. Δεν μπορώ να φανταστώ πόσες γυναίκες θα ήταν σαν πινακίδα στην Κρήτη. Τρυπημένες, με ενσωματωμένες κουμπότρυπες. Ένα έγκλημα πάθους έκανε ο Πιστόριους που θα μπορούσατε να το έχετε διαπράξει και εσείς, ακόμα και εγώ που η νηφαλιότητα μου προκαλεί βουδιστή μοναχό. Και σκεφτείτε πόσες φορές πιάσατε τον εαυτό σας να θέλει να σκοτώσει, έστω για λίγα δευτερόλεπτα. Όχι ότι το πάθος απενοχοποιεί. Σε κάνει, όμως, να δείχνεις περισσότερη κατανόηση. Εξαρτάται, βέβαια, που είσαι. Στη Νότια Αφρική ο Πιστόριους μάλλον θα σαπίσει στη φυλακή ως πρώην ήρωας. Στην Ελλάδα θα του έγραφαν κανένα μακρύ ζεϊμπέκικο, να το χορέψει στο κελί με τα ψεύτικα πόδια να τραβάνε χαρακιές στο πάτωμα.