Ο σεφ κ. Λευτέρης Λαζάρου βρίσκεται εδώ και χρόνια ανάμεσα σε εστίες και τσουκάλια. Λίγο η… διαστροφή του επαγγέλματος, με τις δοκιμές κάθε τρεις και λίγο μέσα από την κατσαρόλα, λίγο η διακοπή του καπνίσματος, που του άλλαξε τον μεταβολισμό, ο κ. Λαζάρου πήρε τη μεγάλη απόφαση για απώλεια βάρους. Σήμερα διατηρεί τις διατροφικές συνήθειες που τον έκαναν κομψότερο τους τελευταίους μήνες και λέει συστηματικά «όχι» στο ψωμί και τα ζυμαρικά, «όχι» και στους κακούς συνδυασμούς τροφών όπως υδατάνθρακες με πρωτεΐνη _ κατσικάκι με πατάτες, κοκκινιστό με μακαρόνια και τα συναφή.
«Θα μπορούσα να ζήσω μόνον με ψάρι, κάθε μέρα να το τρώω, δεν γκρινιάζω» τονίζει ο ίδιος. «Ολα μου αρέσουν. Από κρέας, τρελαίνομαι μόνο για τα παϊδάκια, τα τρώω με τα όλα τους, και με το πετσάκι τους, και με το λιπάκι τους… Δύο μήνες έχω τώρα να τα πλησιάσω. Εχω αποφασίσει να κάνω θυσίες, όπως μου έκανε κλικ για το τσιγάρο, έτσι μου έκανε κλικ και για το φαγητό. Το πρόβλημα είναι ότι ένας μάγειρας εκτός από καλοφαγάς, είναι και λαίμαργος. Χρειάζεται μέτρο, όταν είσαι πάνω από την κατσαρόλα. Μία δοκιμή, ένα τεστ, μία γεύση, να το πιάτο που έχεις φάει χωρίς να το καταλάβεις. Με άλλα λόγια, χρειάζεται πολύ μικρό κουτάλι…».
Ο κ. Λαζάρου δεν αποφεύγει τον συγχρωτισμό με το φαγητό, απλώς τιθασεύει τις ορέξεις του. Μπαίνει εξάλλου στην κουζίνα καθημερινά και για τις ανάγκες της οικογένειας, κυρίως για τις δύο κόρες του (ο γιος του είναι μεγαλύτερος και ζει μακριά) _ συνήθεια παλαιά καθώς η γυναίκα του ασκεί το ιατρικό επάγγελμα και είναι ακριβοθώρητη στο σπίτι.
«Μπορεί να τους κάνω και καμιά πατατούλα τηγανητή ή ζυμαρικά με άσπρη σάλτσα και ψαρικά, ο κανόνας όμως είναι ότι πρέπει να τρώνε σωστά, υγιεινά».
Το σπίτι έχει μετατραπεί σε άτυπο γυμναστήριο για τον κ. Λαζάρου. Στο μηχάνημα – διάδρομο με το οποίο έχει εξοπλιστεί, ανεβαίνει ανηφοριές, τρέχει περί τα 3,5 χλμ. την ημέρα, περνάει περίπου τρία τέταρτα της ημέρας καθημερινά. Και δηλώνει αποφασισμένος να μη σταματήσει.
