Σκανδαλολογίας το ανάγνωσμα

Δεν χρειάζονταν φυσικά οι εξαγγελίες του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ για να αντιληφθεί κανείς ότι ουσιαστικά δόθηκε το εναρκτήριο λάκτισμα για μια σκληρή πολιτική σύγκρουση, η οποία θα έχει ως κορύφωσή της τις εκλογές. Τα όσα έχουν προηγηθεί, ακόμη και στη διάρκεια του καλοκαιριού, οπότε κατά τα ειωθότα πάντοτε έπεφταν οι τόνοι της αντιπαράθεσης για να μη διαταραχθούν «τα μπάνια του λαού», προοιωνίζονται ότι οι επόμενοι οκτώ, ή κατ’ άλλους δώδεκα μήνες, θα είναι ένα διάστημα κατά το οποίο η πόλωση θα χτυπήσει κόκκινο και ο γόνιμος πολιτικός διάλογος για τα προβλήματα της χώρας το ζητούμενο.

Ας μη μένει καμία αμφιβολία –προσωπικά δεν έχω –ότι θα πρόκειται για μια σύγκρουση χωρίς πολιτικά στοιχεία, εντελώς αποϊδεολογικοποιημένη, όπου τον χορό θα σέρνουν η σκανδαλολογία και τα χτυπήματα κάτω από τη μέση. Και δεν πρέπει να ξεγελάει κανέναν η προσπάθεια που εκδηλώνεται τελευταία από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ να ταυτίσει τη ΝΔ με την Ακροδεξιά και να χρεώσει τον πρόεδρό της ότι την ανέχεται, την καλύπτει και τη χρησιμοποιεί. Επιχειρεί να προσδώσει πολιτική χροιά στην αντιπαράθεση, δεδομένου ότι προφανέστατα τα ανφέαρ χτυπήματα κάτω από τη μέση στον Κ. Μητσοτάκη σε σχέση με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της συζύγου του δεν αποδίδουν πολιτικά πλέον.

Γυρνούν ως μπούμερανγκ κατά των εμπνευστών και διεκπεραιωτών τού όλου εγχειρήματος.

Θεωρώ λοιπόν προσωρινή την πολιτική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπαράθεση με τη ΝΔ, καθώς δύσκολα θα μπορέσει να την ταυτίσει με την Ακροδεξιά. Γρήγορα, και όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές, η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ θα επιστρέψει στη φυσική της κοίτη, που είναι η σκανδαλολογία. Μέθοδος δοκιμασμένη, άλλωστε. Ποιος μπορεί να ξεχνάει ότι κάθε φορά που η κυβέρνηση αντιμετωπίζει δυσκολίες, ανασύρει έναν φάκελο από τους τόσους που έχει συγκροτήσει το αρμόδιο επιτελείο, τον ρίχνει στην «αγορά» και επιτυγχάνει τουλάχιστον τον πρόσκαιρο αποπροσανατολισμό;

Υπό αυτή την έννοια, καθίσταται φανερό ότι η προεκλογική χρονιά που ήδη ξεκίνησε έχει όλες τις… προϋποθέσεις να καταγραφεί στην πολιτική ιστορία ως η χειρότερη από πλευράς ποιότητας του πολιτικού λόγου και της αντιπαράθεσης των κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία. Από την οποία προφανώς θα απουσιάζουν οι προτάσεις για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Θα τα έχει επικαλύψει το «ή εμείς ή αυτοί»…