Ο Tetsuya Tada, αρχιμηχανικός της Toyota και υπεύθυνος για την εξέλιξη της νέας Supra, στη συνέντευξή του η οποία φιλοξενείται σε αυτό το Autohub, δεν διστάζει να αναφερθεί στη σκοτεινή πλευρά νέων τεχνολογιών όπως η ηλεκτροκίνηση και η αυτόνομη οδήγηση, λέγοντας χωρίς περιστροφές ότι η υιοθέτησή τους αποτελεί δυσεπίλυτο γρίφο εξαιτίας των αυξανόμενων προδιαγραφών ασφαλείας που προϋποθέτουν και οι οποίες με τη σειρά τους θα οδηγήσουν, όπως υποστηρίζει, αναπόφευκτα σε ριζικές μεταβολές σε ό,τι αφορά τον χαρακτήρα των αυτοκινήτων.
Ο καθένας θα θεωρούσε λογική την τοποθέτησή του με δεδομένη τη θέση του ως επικεφαλής μηχανικού της εξέλιξης ενός sportscar βασισμένου στην «κλασική συνταγή». Παράλληλα θα εντόπιζε μια θεσμική απροθυμία για το εξαιρετικά θολό τοπίο νέων τεχνολογιών, η οποία δείχνει εξίσου λογική για τα δεδομένα μιας φύσει και θέσει παραδοσιακής αυτοκινητοβιομηχανίας, και δη ιαπωνικού τρόπου σκέψης, ο οποίος, ως γνωστόν, δεν αφήνει περιθώρια για αποτυχημένους πειραματισμούς.
Παρ’ όλα αυτά, η Toyota αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα, ανακοινώνοντας στις αρχές της εβδομάδας ότι προτίθεται να επενδύσει 500 εκατ. δολάρια στην Uber για την από κοινού εξέλιξη τεχνολογιών αυτόνομης οδήγησης. Πέρα από τις οικονομοτεχνικές πλευρές του deal το οποίο θα δώσει στον ιαπωνικό όμιλο λόγο στην εταιρική οντότητα της αμερικανικής φίρμας και κυρίως στην κατεύθυνση του τομέα έρευνας και εξέλιξης, θα μπορούσε να ερμηνευθεί και ως μια απόπειρα της Toyota να καλύψει έδαφος σε μια υπόθεση η οποία αποτελεί αχαρτογράφητο πεδίο για το σύνολο της αυτοκινητοβιομηχανίας. Και όπως απέδειξε το πρόσφατο «ατύχημα» της Uber, εκτός από άγνωστα νερά, ο συγκεκριμένος τομέας τεχνολογίας μπορεί να αποδειχθεί και εξαιρετικά «επικίνδυνος» για την εικόνα μιας εταιρείας.
Με όλα τα παραπάνω δεδομένα, η σύμπραξη δείχνει μάλλον μονόδρομος. Η συνθήκη μιας «αποστασιοποιημένης» επένδυσης που δεν θα απορροφά πολύτιμους πόρους από την πυρηνική δομή της Toyota αλλά θα φέρει την τεχνολογική εξέλιξη σε σημείο διαχειρίσιμο μπορεί να είναι συντηρητική ως προσέγγιση, ωστόσο σε αυτή τη φάση εξέλιξης των συγκεκριμένων τεχνολογιών είναι ίσως και η μόνη ασφαλής. Στο ίδιο ασφαλές μονοπάτι το οποίο επέλεξε η Toyota για την αυτόνομη οδήγηση συντείνει εξάλλου και το αρχικό επιχειρηματικό πλάνο της συνεργασίας της με την Uber, το οποίο προβλέπει την από κοινού εξέλιξη της τεχνολογίας, στη συνέχεια, και συγκεκριμένα από το 2021, την τοποθέτησή της σε minivans της Toyota τα οποία θα ενταχθούν στην υπηρεσία μετακινήσεων της Uber, αλλά κυρίως, σε δεύτερη φάση, την αναζήτηση ενός νέου τρίτου εταίρου o οποίος θα αγοράσει και θα διαχειρίζεται τοn στόλο αυτόνομων αυτοκινήτων, διαθέτοντάς τα είτε με χρονομίσθωση είτε δημιουργώντας μια νέα επιχείρηση ευφυών μετακινήσεων.
Μια ματιά στο σύνολο της αυτοκινητοβιομηχανίας δείχνει πως οι απόπειρες τέτοιων πολυδαίδαλων συνεργασιών ειδικά σε ό,τι αφορά την αυτόνομη οδήγηση είναι περισσότερο ο κανόνας παρά η εξαίρεση. Και κάπως έτσι αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο συγκεκριμένος τομέας εξέλιξης λόγω του πολυσύνθετου χαρακτήρα του απαιτεί κάτι παραπάνω από τα κεφάλαια και την τεχνογνωσία των παραδοσιακών αυτοκινητοβιομηχανιών. Επαγωγικά προκύπτει ότι τη μερίδα του λέοντος στο –μακρινό ακόμη –αυτόνομο μέλλον θα καρπωθούν όσοι έχουν φροντίσει νωρίς για μια τέτοια συνεργασία η οποία θα πολλαπλασιάσει τυχόν τεχνολογικά οφέλη αλλά και θα μοιράσει το βάρος και τις ενδεχόμενες επιπτώσεις της ενασχόλησης με έναν τομέα σε απολύτως πειραματικό στάδιο.
Η «αυτόνομη» καθημερινότητα στην οδήγηση είναι προς το παρόν ουτοπία, γι’ αυτό και κατά την ταπεινή μας εκτίμηση, σε αντίθεση ίσως με την πολύ πιο χειροπιαστή ηλεκτροκίνηση, η ιστορία τελικά θα δικαιώσει όσους προχωρούν προσεκτικά.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
