Μπορεί ο κ.Τσίπρας να εμφανίζεται διαρκώς ως ο…ανανεωτής της πολιτικής ζωής, αλλά όπως επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά με την ομιλία του στην Κ.Ε.του Σύριζα, εκπροσωπεί όλες τις παθογένειες του παλιού πολιτικού συστήματος που καταγγέλλει. Παραποιεί ασυστόλως την πραγματικότητα, λες και οι Έλληνες δεν ξέρουν σε τι κόσμο ζουν, για να μας πει, ούτε λίγο ούτε πολύ ότι ο ίδιος, το κόμμα του και ο συνεταίρος του τα έκαναν σχεδόν όλα τέλεια.
Ουδεμία ευθύνη φέρει για τα επάρατα μνημόνια, λες και το δικό του διέφερε από τα προηγούμενα. Για την απίστευτη τραγωδία στο Μάτι δεν φταίει η ανικανότητα των υπουργών και των στελεχών του, αλλά «το παραλήρημα μιας ακροδεξιάς, κυνικής και αδίστακτης αξιωματικής αντιπολίτευσης», που με μοναδικό όπλο το μηχανισμό του ψέματος, της λάσπης και της προπαγάνδας προσπαθεί με κάθε τρόπο να επανέλθει στην εξουσία».
Υποσχέθηκε πάλι μάχες και αγώνες για να μην έχουμε παλινόρθωση της ακροδεξιάς- λες και δεν είναι αυτός που κυβερνά παρέα με την ακροδεξιά. Δεν τόλμησε ούτε μια λέξη αυτοκριτικής για τα λάθη, τις αυταπάτες, τη διαχειριστική ανικανότητα που αποτελούν τον κανόνα την περίοδο της δικής του διακυβέρνησης.
Το μόνο που τον απασχολεί είναι πώς θα καταφέρει να παραμείνει ζωντανός στο πολιτικό παιγνίδι. Για αυτό θυμήθηκε τώρα και το κόμμα του και τις συλλογικές διαδικασίες ενόψει των επερχόμενων εκλογών. Ένα κόμμα που όπως έχουν ομολογήσει πλειστάκις και οι σύντροφοι του, το αγνοούσε συστηματικά, αδιαφορώντας για την όποια κριτική τολμούσαν ορισμένοι να του ασκήσουν.
Είναι προφανές ότι σε αυτή την προσπάθεια πολιτικής επιβίωσης, ο πρωθυπουργός θα χρησιμοποιήσει κάθε είδους θεμιτό ή αθέμιτο μέσο για να παραπλανήσει και πάλι τους πολίτες. Την ακραία πόλωση για την οποία κατηγορεί την αντιπολίτευση,είναι ο πρώτος που την επιδιώκει και την καλλιεργεί. Αδιαφορώντας αν με την πολιτική αυτή ναρκοθετεί την πορεία της χώρας σε μια περίοδο όπου θα έπρεπε να πρυτανεύει η λογική και να κυριαρχεί η πολιτική ομαλότητα.
