Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης η σύνοδος του ΝΑΤΟ, που ξεκινά την Τετάρτη και ολοκληρώνεται την Πέμπτη στις Βρυξέλλες.
Και αυτό γιατί εκτιμάται ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ θα θέσει θεμελιακά ζητήματα σχετικά με τη λειτουργία της πανίσχυρης, μέχρι πρότινος, μεταπολεμικής ατλαντικής συμμαχίας.
Εδώ και καιρό ο Ντόναλντ Τραμπ επικρίνει του Ευρωπαίους γιατί απολαμβάνουν τα αγαθά της συμμαχίας χωρίς να συνεισφέρουν τα ανάλογα και επιπλέον τους κατηγορεί, ιδιαιτέρως τους Γερμανούς, ότι δεν επιδεικνύουν διεθνώς την αλληλεγγύη που αντιστοιχεί στην οικονομική ισχύ τους, παρά διατηρούν το ευρώ υποτιμημένο, προκειμένου να ενισχύουν την ανταγωνιστικότητά τους και να κερδίζουν ολοένα και περισσότερα.
Αμερικανικές πηγές φέρουν τον Ντόναλντ Τραμπ έτοιμο να τινάξει τη σύνοδο στον αέρα και ακολούθως να μεταβαίνει στη Μεγάλη Βρετανία και από εκεί στο Ελσίνκι προκειμένου να συναντήσει το Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, όπου επίσης αναμένονται κρίσιμες διαπραγματεύσεις για τη Συρία.
Όλο το σκηνικό παραπέμπει σε σημαντικές αναθεωρήσεις των διεθνών συνθηκών και συσχετισμών, οι οποίες μόνο αδιάφορες δεν μπορεί να είναι για την Ελλάδα.
Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν απέναντί μας στέκεται ο απρόβλεπτος Ερντογάν και η ευρύτερη ζώνη της νοτιοανατολικής Μεσογείου παραμένει εύφλεκτη και τελεί υπό αναδιαμόρφωση.
Παρά ταύτα οι διαφαινόμενες γεωπολιτικού χαρακτήρα ανακατατάξεις ελάχιστα απασχολούν την ελληνική πολιτική.
Σε μια κανονική χώρα με υποτυπώδες στρατηγικό βάθος όλα τα ινστιτούτα και ερευνητικά ιδρύματα θα αντιμετώπιζαν σενάρια επί σεναρίων και θα προέκριναν συγκεκριμένες επιλογές και πολιτικές.
Όπως επίσης και θα καθόριζαν προτεραιότητες και στόχους, ικανούς να διατηρήσουν τη χώρα σταθερή και γιατί όχι ενισχυόμενη από την επερχόμενη μεταβολή των ευρύτερων γεωπολιτικών συνθηκών.
Σε αυτό τον τόσο έντονα μεταβαλλόμενο κόσμο η Ελλάδα δεν μπορεί να μένει απαθής.
Οφείλει πρόνοιες, ώστε την οικονομία της να βγάλει το ταχύτερο από τον »γύψο» των μνημονίων και των υψηλών πλεονασμάτων, την εθνική της ασφάλεια να ενισχύσει και τη δυναμική των πραγμάτων να εκμεταλλευθεί κατά το δυνατόν.
Όπως έχουμε σημειώσει σε ανύποπτο χρόνο, η εποχή είναι αναθεωρητική και προφανέστατα δεν υπάρχει άλλος καιρός για χάσιμο.


ΤΟ ΒΗΜΑ