Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πότε θα φτάσει στην ελληνική Βουλή η συμφωνία για το «Μακεδονικό» ώστε να δούμε αν και πώς θα δοκιμαστεί η συνοχή του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ, του Κινήματος Αλλαγής και των περισσοτέρων από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Νομίζω ότι επί πραγματικού κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει. Για να είμαστε δε περισσότερο ακριβείς, άγνωστο είναι και αν θα φτάσει ποτέ προς έγκριση μια συμφωνία μεταξύ Αθηνών – Σκοπίων η οποία θα επιλύει το πρόβλημα της ονομασίας του γειτονικού κρατιδίου, αλλά και τα ζητήματα του αλυτρωτισμού τα οποία είναι συνυφασμένα με την ονομασία.
Είναι τόσο μακρά η πορεία προς την ολοκλήρωση της συμφωνίας, που όλα όσα εκτυλίχθηκαν τις προηγούμενες ημέρες στο πολιτικό προσκήνιο και παρασκήνιο ενδέχεται, όταν αυτή κατατεθεί προς ψήφιση και έγκριση στη Βουλή, να μην έχουν την παραμικρή σημασία. Να μοιάζουν με ανεκδοτολογικού περιεχομένου ιστορίες. Τι είπε ο ένας, τι απάντησε ο άλλος, τι τόνισε ένας τρίτος και ούτω καθεξής.
Υπάρχει δηλαδή σοβαρότατο ενδεχόμενο η συμφωνία στην οποία κατέτειναν οι πρωθυπουργοί Τσίπρας και Ζάεφ να ψηφιστεί από ένα Κοινοβούλιο με διαφορετική σύνθεση, με άλλον πρωθυπουργό και με άλλον υπουργό Εξωτερικών.
Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίζει ότι σε αυτή την ιστορία υπάρχει ένας μεγάλος κερδισμένος: είναι η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, η οποία προτάσσοντας τη δήθεν λύση του «Μακεδονικού» ως ζήτημα πρώτης προτεραιότητας για τη χώρα, παγίδευσε την κοινωνία, την αποπροσανατόλισε συνειδητά, τη δίχασε και επέτυχε να περάσει από τη Βουλή ένα «μεσοπρόθεσμο», το οποίο στην πραγματικότητα είναι ένα σκληρότατο μνημόνιο, το 4ο, και μάλιστα χωρίς χρήματα. Χωρίς να ανοίξει μύτη.
Πρόκειται περί πολιτικού άθλου. Διότι ταυτόχρονα με την επιψήφιση του βάρβαρου «μεσοπρόθεσμου» κατέστη γνωστό ότι η Ελλάδα θα βρίσκεται υπό την ενδελεχή ασφυκτική εποπτεία των δανειστών για πολλά χρόνια ακόμη.
Το αξιοσημείωτο λοιπόν, αλλά καθόλου κολακευτικό για την αντιπολίτευση, αξιωματική και ελάσσονα, είναι ότι έπεσε στην παγίδα που της έστησε η κυβέρνηση, οικειοποιήθηκε το πρόβλημα, το εγκατέστησε στο εσωτερικό της και βάλθηκε να ομφαλοσκοπεί την ώρα που θα έπρεπε να καταδείξει τα ψεύδη και την απάτη μιας κυβέρνησης που καταστρέφει πραγματικά τον τόπο. Και είναι αυτό, αληθινά, το σοβαρότερο πολιτικό πρόβλημα της χώρας. Να μην μπορεί δηλαδή η αντιπολίτευση να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να είναι έρμαιο των μεθοδεύσεων του κ. Τσίπρα…

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ